طبق اعلام اتحادیه بینالمللی مخابرات در حال حاضر 3.2 میلیارد نفر در جهان به اینترنت دسترسی دارند و این در حالی است که جمعیت کره زمین در سال 2015 مرز 7 میلیارد نفر را رد کرده است. براساس این گزارش، رتبه ایران نیز در بین کشورهای آنلاین جهان با هشت رتبه صعود نسبت به سال 2010 میلادی از 99 به 91 رسیده است. آمارها و ارقام در این گزارش نشان میدهد که با اینکه جایگاه کشورمان در اتصال به اینترنت نسبت به پنج سال گذشته روند صعودی داشته، اما در میان کشورها در خاورمیانه وضعیت چندان مناسبی ندارد و رتبه چهاردهم را به خود اختصاص داده است.
طبق گزارش یاد شده کرهجنوبی، دانمارک، ایسلند، بریتانیا، سوئد، لوکزامبورگ، سوییس، هلند، هنگکنگ و نروژ در رتبههای اول تا دهم شاخص توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات قرار دارند. در میان همسایگان ایران، بحرین در رتبه 27، قطر در رتبه 31، امارات در رتبه 32، عربستان سعودی در رتبه 41، کویت در رتبه 46، عمان در رتبه 54، آذربایجان در رتبه 67، ترکیه در رتبه 69، ارمنستان در رتبه 76، پاکستان در رتبه 143و افغانستان در رتبه 156 قرار دارند.
گزارش اخیر ITU بیانگر آن است که تعداد کاربران اینترنت تلفن همراه روزبهروز در حال افزایش است و آمارها نشان میدهد در حال حاضر حدود47 درصد کاربران از طریق تلفن همراه به اینترنت دسترسی پیدا میکنند، درحالیکه میزان کاربرانی که از طریق تلفن ثابت به اینترنت متصل میشوند، 46 درصد است. گرچه آمارهای اعلامی از روند روبه رشد کشورمان در تأمین پهنای باند برای کاربران ایرانی حکایت دارد اما کارشناسان این روند را بسیار آهسته میدانند و معتقدند کشور ما باید در جایگاهی بهتر قرار گیرد.
مرتضی زاهدانی، کارشناس ارتباطات دراین باره به «فرصت امروز» گفت: طی دو سال گذشته میزان پهنای باند کشور افزایش نسبتا زیادی داشته و من فکر میکنم این امر باعث ارتقای وضعیت ایران در میان کشورهای آنلاین شده است. وی افزود: امیدوارم افزایش پهنای باند در کشور در سالهای پیشرو رشد سریعتری به خود بگیرد چون جایگاه ما در ارائه دسترسی به پهنای باند در شأن مردم کشور ما نیست.
زاهدانی در پاسخ به این سوال که چرا روند توسعه ایران در حوزه ارتباطات آهسته است؟ گفت: توسعه ارتباطات در کشور ما با زیرساختهای نامناسبی مواجه است به همین دلیل بهروز کردن این زیرساختها زمانبر است. وی اظهار کرد: البته ارائه خدمات ارتباطی امروزه کمتر به زیرساختها تکیه دارد چون ارتباطات در این حوزه از طریق انواع فناوریهای بیسیم برقرار میشود و نیاز چندانی به زیرساختهای بنیادی ندارند.
حسین مشتاق، كارشناس فناوری اطلاعات نیز معتقد است سالهای گذشته افزایش وسیعی در توسعه روستاها و شهرهای الكترونیكی انجام شده بود كه كمبود پهنای باند در اینگونه پروژهها نتوانست تأثیر زیادی در توسعه اقتصادی كشور داشته باشد. وی با اعلام اینکه ارتقای میزان پهنای باند در حال حاضر پاسخگوی نیازهای کشور نیست، گفت: نباید فراموش كرد كه حتی اگر دسترسی به اطلاعات 100برابر هم شود بازهم از پهنای باند دسترسی شهروندان بسیاری از كشورهای توسعهیافته فاصله چشمگیری داریم.
این كارشناس فناوری اطلاعات با مقایسه سرعت و قیمت دسترسی به اینترنت بینالملل در چند كشور جهان گفت: هماكنون در امارات متحده عربی دسترسی به اینترنت با پهنای باند 16مگابیت در ثانیه به قیمت 50 هزار تومان در ماه ممكن است و این در حالی است كه در كشوری مانند فرانسه پهنای باند حدود 100 مگابیت در ثانیه را با قیمت 30 هزار تومان در ماه به شهروندان ارائه میدهند. مشتاق اظهار کرد: ما باید برنامهریزیهای مناسبی برای ارتقای وضعیت اینترنت در کشور داشته باشیم تا بتوانیم حداقل با کشورهای منطقه رقابت کنیم.
وی درباره قیمت اینترنت در ایران گفت: البته افزایش پهنای باند باید بر قیمت فروش اینترنت به کاربران تأثیر داشته باشد چون کاربران ایرانی در کشور ما هزینه نسبتا زیادی را برای خرید پهنای باند صرف میکنند. این مدرس دانشگاه ادامه داد: ما دانشجویان و محققان زیادی داریم که برای تبادل اطلاعات نیاز مبرمی به اینترنت پرسرعت دارند ولی میزان پهنای باند و کمفروشیهایی که در حال حاضر در کشور وجود دارد باعث میشود تا دسترسی به اینترنت پرسرعت به سختی و با هزینه بالا امکانپذیر شود که همین امر باعث کاهش توسعه و رشد علمی در میان جوانان میشود.
وی با اشاره به اینکه اینترنت مهمترین عامل توزیع و نشر دانش در جهان است، گفت: درحالیکه یک دانشگاه در یکی از روستاهای سوئد دارای حداقل یک ترابیت پهنای باند اینترنت است، دانشجویان ما حتی در بهترین دانشگاهها به دلیل سرعت پایین به زحمت میتوانند از امکانات آموزش مجازی و الکترونیکی استفاده کنند.
مشتاق گفت: اینترنت مانند یک جاده است که تبادل اطلاعات از آن صورت میگیرد و صرف ادعای ایجاد کردن این جاده نمیتواند به معنای فراهم کردن پهنای باند مناسب برای کاربران باشد و اکنون که دولت تأمین پهنای باند را در انحصار خود دارد باید پهنای باند مناسبی در شأن کشورمان تأمین کند.