شرکت های کوچک تر باید مدیریت ریسک را بپذیرند

یک کلیشه تأسفبار وجود دارد، اینکه مدیریت ریسک کسل کننده است. مدیران ریسک، کارمندانی بدبین هستند. افسران انطباق، ترسناک هستند. بسیاری از مدیران اینگونه فکر می کنند. در نتیجه، مدیریت ریسک رشته ای است که مورد علاقه قرار نگرفته است. تا زمانی که فاجعه رخ ندهد، مدیریت ریسک برای بیشتر افراد یک کار پرزحمت و پرهزینه است.

با این حال، در دنیایی که به طور فزاینده ای بی ثبات می شود، مدیریت ریسک هرگز اینقدر مهم نبوده است. با این وجود، مدیران ریسک در مواجهه با فشارهای فوری و تجاری بیشتر تلاش می کنند تا صدای خود را به گوش دیگران برسانند. این امر به ویژه در شرکت های کوچک و متوسط (سازمان هایی با فرهنگ کارآفرینی)، با تقاضاهای نظارتی کمتر و محدودیت های منابع بیشتر صادق است. این کسب و کارها تمایل دارند مدیریت ریسک را لوکس و گران قیمت ببینند و در نتیجه ممکن است بیشتر در معرض خطرات قرار گیرند.

این مقاله رویکرد روشنگرانه تری به مدیریت ریسک براساس دو دهه به کارگیری، تحقیق و آموزش مدیریت ریسک به مخاطبان دانشگاهی و حرفه ای ارائه می دهد. این به مدیران (از جمله مدیران شرکت های کوچک و متوسط) کمک می کند تا ریسک ها را بهتر درک کنند و از تکنیک های مدیریت ریسک موثر و مثبت استفاده کنند. این چارچوبی است که بر سه اقدام متکی است: طراحی کنترل های متناسب با ریسک های موجود، تجزیه و تحلیل درس های موفقیت (نه تنها از شکست) و استفاده از مدیریت ریسک برای تقویت و محافظت از عملکرد کسب وکار.

مطلب مرتبط: 4 استراتژی مدیریت ریسک شکست ها

مدیریت ریسک مثبت متناسب است

تناسب به این معناست که ریسک های کوچک نیاز به سروصداهای کوچک دارند. ریسک های بزرگ تمرکز زیادی می طلبد. خطرات روزانه مانند: فراموش کردن پیوست ایمیل، پرداخت مضاعف یک فاکتور متوسط، از دست دادن مهلت در گزارش داخلی قابل قبول هستند. خطاها و لغزش هایی مانند این به سادگی نشان می دهد که ما چقدر مشغول هستیم. آنها نظارت های قابل درک در شرکت های سریع السیر هستند، به ویژه شرکت های کوچک و متوسطی که در آن تیم ها ضعیف و منابع کمیاب هستند.

برعکس، خطرات شدید مستحق مراقبت بیشتری هستند: یک پیوند فیشینگ که یک حمله سایبری را آغاز می کند، از دست دادن مالکیت معنوی کلیدی در یک راه اندازی نوآورانه، یک عفونت باکتریایی در منبع آب یک خانه مراقبت. غفلت از خطرات واقعی میلیون ها هزینه به همراه دارد و بسیاری زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد. این زمانی است که ما افسوس می خوریم چرا هوشیارتر نبوده ایم.

با این حال، سازمان ها اغلب ریسک ها را اشتباه محاسبه می کنند. حوادث کوچک تر بیشترین فراوانی را دارند. آنها توجه را جلب می کنند اما مهم نیستند. از یک نمونه 500000 زیان عملیاتی در بانک ها در طول سال ها، داده ها نشان می دهد که حوادث از کوچک ترین دسته بندی، بیشترین (61 درصد) اما در کل کمترین آسیب را دارند (6 درصد از شدت زیان کل). خسارت واقعی از بزرگ ترین و نادرترین حوادث ناشی می شود: هر سال 0.3 درصد از حوادث به طور متوسط باعث 63 درصد از کل خسارات می شوند. با وجود این عدم تعادل، مدیران ریسک و کسب و کارها به جای جلوگیری از آسیب جدی، زمان و توجه بیشتری را به مسائل کوچک اختصاص می دهند.

مدیریت ریسک در صورت اعمال بیش از حد پرهزینه است. به عنوان مثال، حفاظت بیش از حد سایبری باعث کاهش سرعت کامپیوترها و ورود به سیستم می شود و بررسی مضاعف هر پرداخت و تراکنش باعث هدر رفتن زمان می شود که می تواند بهتر برای فعالیت های خلاقانه استفاده شود. اعتبار از محدودیت ناشی می شود. مدیران ریسک زمانی مورد احترام قرار می گیرند که در فراخوان های خود برای احتیاط عمل گرایی نشان دهند. مدیران ریسک با صلاحیت، خود را برای سناریوهای شدید و محتمل آماده می کنند و در عین حال مشکلات محدود را تحمل می کنند.

مدیریت ریسک متناسب، ناکارآمدی های ناشی از کنترل بیش از حد یا کنترل بسیار کم را کاهش می دهد. محتاط بودن بیش از حد منجر به کندی، سختی و هزینه های فرصت می شود. بی احتیاطی باعث تصادف، بی ثباتی و هزینه های اصلاح می شود. ریسک های غیرمالی مانند معادل های مالی خود دارای یک مبادله ریسک با بازده هستند. صرفه جویی در هزینه ها با برداشتن برخی از کنترل های عملیاتی برای افزایش بهره وری پاداشی برای ریسک های عملیاتی است. مدیران ریسک موثر و رهبران کسب و کار زیرک، دید روشنی از میزان ریسک پذیری و مزایای آن دارند. این مفهوم به طور گسترده ای به عنوان ریسک پذیری شناخته می شود.

مدیریت ریسک مثبت موفقیت را جشن می گیرد

تشریح علل اصلی تصادفات، به ویژه مواردی که بیشترین آسیب احتمالی را دارند، یک روش مدیریت ریسک خوب است. با این حال، زمانی که مدیران ریسک فقط بر زیان های گذشته و اشتباهات آینده تمرکز می کنند، در تشخیص و تقویت علل موفقیت شکست می خورند. نگاه به گذشته به علل شکست ارزشمند است، اما می تواند از طریق انتقاد ضمنی مقاومت ایجاد کند.

مطلب مرتبط: مدیریت ریسک و خطرهای احتمالی

برای مثال، یک مدیر ارشد ریسک در یک موسسه تهاتریِ لندن، زمانی که برخی از علل ضرر و زیان مورد بحث به عنوان پیامد شیوه مدیریت او شناسایی شد، با عصبانیت خارج شد. او تمرینات بیشتر را وتو کرد و شش ماه بعد به دلایل دیگر از او کنار گذاشته شد. شرکت موردنظر اکنون تعطیل شده است.

تأمل در داستان های موفقیت الهام بخش است. «چرا برنده شدیم؟» اشتیاق بیشتری برای تحلیل ایجاد می کند تا اینکه «چرا باختیم؟» کالبدشکافی دستاوردهای گذشته دلگرم کننده و بصیرتی است. موفقیت ها وجود دارند، اما اغلب نادیده گرفته می شوند: صبح شنبه، هیچ کس متوجه مهاجرت فناوری اطلاعات که در آخر هفته به آرامی انجام شد، نمی شود و به لطف عملکرد کارآمد کارکنان، از نبود شکایات مشتری تمجید نمی کند. سوگیری منفی در مغز انسان به این معناست که تجربیات منفی سریع تر از تجربیات مثبت در حافظه ما نقش می بندد و بیشتر طول می کشد. انعکاس عمدی در مورد پیروزی های گذشته، یک موازنه خوشایند برای تمرکز مدیریت ریسک رایج بر روی اشتباه است.

قوانین پذیرفته شده ای برای مدیریت ریسک موثر وجود دارد: هوشیاری عنصری کلیدی است و مداخله سریع تأثیر را کاهش می دهد. «اگر چیزی دیدید، چیزی بگویید» شعار مترو شهر نیویورک برای جلوگیری از حملات تروریستی است. «ببین، بگو، مرتب شده» شعار متروی لندن است.

برای کسب وکارهای کوچک و متوسط، نظم و هشیاری نیز برای موفقیت ضروری است. استارت آپ ها برای پیشرفت به چیزی بیش از ایده های عالی نیاز دارند. آنها به توجه بی امان بنیانگذاران خود وابسته هستند، که باید به طور مداوم بر عملکرد نظارت داشته باشند و در مورد آنچه ممکن است اشتباه رخ دهد هوشیار باشند. گسترش بین المللی یک برند نوپا نیازمند برنامه ریزی دقیق، دانش بازار، بررسی دقیق و مدیران شایسته است که بتوانند تعداد بی شماری از مشکلات احتمالی را قبل از تبدیل شدن به فاجعه برطرف کنند. از جمله در زندگی شخصی، تشخیص زودهنگام سرقت، آتش سوزی یا بیماری می تواند تفاوت بین ترس و تراژدی را ایجاد کند.

تمجید از شیوه های خوب مدیریت ریسک، رفتارهای برنده را تقویت می کند و از انتقادات ناروا اجتناب می کند و مدیران ریسک مثبت به مربیان و نه پیش گویان تبدیل می شوند. مدیریت ریسک مورد خوشایند و پذیرش قرار گرفته، به یک عنصر موفقیت تبدیل می شود.

مدیریت ریسک مثبت از عملکرد محافظت می کند

مدیریت ریسک از مدیریت عملکرد جدا نیست. هدف مدیریت ریسک مثبت این است که وضعیت نااطمینانی را به تصویر بکشد و تا حد امکان از نزول آن جلوگیری کند.

رویای بزرگ ببین، ریسک بزرگ کن: ریسک کردن ضروری و حتی مطلوب است، اما روش خاص خودش را می خواهد. بازیگران بدلکاری مدیران ریسک بزرگی هستند، وگرنه از اولین فیلم خود جان سالم به در نمی برند. کارآفرینان باید جسارت را با احتیاط متعادل کنند، در غیر این صورت شکست خواهند خورد. بنگاه ها و دولت ها باید مراقب تهدیدها باشند و به آنها پاسخ دهند، در غیر این صورت، همانطور که بارها شاهد آن بوده ایم، برای خود و دیگران ویرانی ایجاد می کنند. وقتی مدیریت ریسک با شکست مواجه می شود، سازمان ها سقوط می کنند. بحران بزرگ مالی، کووید-19 یا سقوط اخیر بانک سیلیکون ولی، همگی منشأ خود را در شکست مدیریت ریسک می یابند.

مدیریت ریسک شرط جاه طلبی است: هرچه هدف بلندپروازانه تر باشد، مدیریت ریسک برای دستیابی به آن مهمتر است. هتل ها و استراحتگاه ها برای تجربه رضایت بخش مشتری به فرآیندهای بی نقص نیاز دارند. بانک های فین‎تک باید کارشناسان امنیت سایبری درجه یک برای فعالیت باشند. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای زنده ماندن به روش های ایمنی مراجع بی عیب و نقص نیاز دارند.

به خصوص برای شرکت های کوچک تر، رشد با خطراتی همراه است و استارت آپ های با رشد سریع، ریسک های عملیاتی را سریع تر از درآمد ایجاد می کنند، زیرا پیچیدگی سریع تر از اندازه افزایش می یابد. فقط آنهایی که دارای سیستم مدیریت ریسک سالم هستند، در فردا همانند گوگل، آمازون، دیزنی یا مک دونالد خواهند شد.

مطلب مرتبط: مدیریت ریسک

با تمرکز فزاینده بر تغییرات اقلیمی، تنظیم کننده های مالی و سرمایه گذارانی مانند BlackRock از سازمان ها انتظار می رود تا ریسک های مرتبط را درک کنند، ارزیابی کنند و با آنها ارتباط برقرار کنند. با این حال، آنچه در حال حاضر برای خطرات مرتبط موردنیاز است، برای همه انواع مواجهه های تجاری معتبر است: برای محافظت از مدل کسب وکار و عملکرد، مدیران باید بر همه تغییرات مربوطه در محیط عملیاتی خود نظارت کنند. به عنوان مثال، نوآوری های بلاک چین و ارزهای رمزنگاری شده بیشترین ارتباط را با ارائه دهندگان پلتفرم پرداخت دارند، در حالی که شرایط استخراج کبالت و در دسترس بودن عناصر خاکی کمیاب برای نظارت بر تولیدکنندگان باتری های لیتیوم یون ضروری است. هوش مصنوعی مولد بسیاری را می ترساند، اما با استفاده عاقلانه (با مدیریت ریسک مناسب)، می تواند به جای مبارزه با این ابزار، تقویت کننده بهره وری فوق العاده باشد.

نتیجه

کسب وکارهای کوچک و متوسط فشارهای نظارتی یکسانی ندارند که بتواند شرکت های بزرگ تر را به اندازه گیری و کاهش خطرات شان سوق دهد، اما منابع بافر کمتری برای مقاومت در برابر شوک های غیرمنتظره دارند. آنها یک حادثه بالقوه بزرگ به دور از ورشکستگی هستند.

با مثبت اندیشی در مورد مدیریت ریسک، متخصصان می توانند روایتی الهام بخش به رشته خود بیاورند و ارزش ریسک پذیری و لزوم حفاظت از عملکرد را درک کنند. گفت وگوی سازنده بین خوش بین ها و بدبین ها، بین آنهایی که جرأت دارند و کسانی که احتیاط را ترجیح می دهند، موتور قدرتمند برای رشد کسب وکار بدون رونق و رکود است. در جست وجوی موفقیت و خوشبختی، باید تصمیم بگیریم که چه چیزی را می توانیم و چه چیزی را نمی توانیم از دست بدهیم.