این روزها سیاست دولت، ممنوعیت واردات برای مثبت شدن تراز تجاری است؛ غافل از اینکه تنها عده ای که خلاء قوانین را خوب می شناسند، سودهای کلان به جیب می زنند.
به گزارش مهر، واردات در ایران همیشه خبرساز بوده است؛ چه زمانی که محدودیت و ممنوعیت داشته و قاچاق را دامن زده است و چه آن روزهایی که درهای کشور به روی کالاهای خارجی باز شده و تولید داخلی تحت الشعاع قرار گرفته است؛ گویا هیچ وقت سیاست متعادل تجاری و البته وارداتی در اقتصاد ایران وجود نداشته است.
شگرد واردکنندگان در واردات کالاهای ممنوعه
این روزها هم به بهانه مثبت نبودن تراز تجاری، سیاست ممنوعیت واردات روی برخی کالاهای ارز بر از جمله خودرو اعمال شده است. از تیرماه امسال یعنی حدود پنج تا شش ماه قبل، دولت تصمیم بر این گرفت که ممنوعیت واردات را برای برخی اقلام لحاظ کند؛ درحالی که قانون هم چنین اجازه ای را نداده است و بر اساس قانون حقوق مکتسبه، دولت باید سه ماه قبل از اجرای هر تصمیم ممنوعیت یا محدودیت، این تصمیم را به ذی نفعان اطلاع رسانی کند؛ موضوعی که چند سالی است از سوی دولت مورد بی توجهی قرار می گیرد.
اکنون اما پدیده ای که در گمرکات بسیار تکرار می شود، ورود کالاها به گمرکات کشور پیش از انجام هر گونه ثبت سفارشی است؛ به این معنا که واردکنندگان، کالاهای خود را پیش از هر گونه اقدامی برای واردات رسمی، به انبارهای گمرک وارد کرده و در آنجا نگهداری می کنند و در نهایت، اگر با تغییرات تعرفه ای برخورد کنند، به دلیل اینکه در گذشته، کالای خود را وارد گمرک کرده و قبض انبار گرفته اند، کالا را با همان تعرفه قبلی وارد کشور می کنند. اگر هم با ممنوعیت واردات مواجه شوند، با استفاده از گپ های قانونی تلاش می کنند خود را از شمول ممنوعیت خارج کنند و اگرهم این نتیجه نداد، با جریان سازی رسانه ای، تلاش می کنند دولت را برای واردات کالاهای شان مجاب کنند.
یکی از واردکنندگان در گفت وگو با مهر می گوید: هر گونه اقدامی از سوی دولت برای ایجاد ممنوعیت یا محدودیت در تجارت خارجی کشور اعم از صادرات و واردات، به طور قطع قاچاق را افزایش می دهد و البته خلاءهای قانونی بسیاری هم در قانون امور گمرکی یا تجارت وجود دارد که با استفاده از آن، بسیاری از تجار کشور اگر بخواهند می توانند از آن به نفع خود استفاده کنند.
وی می افزاید: اکنون پدیده ای که در بسیاری از گمرکات کشور برای واردات کالاها به خصوص آنهایی که تعرفه های آن از سوی دولت در دست تغییر است، یا حتی ممنوعیت برای آنها اعمال شده یا در دستور کار قرار دارد، به چشم می خورد؛ آن است که واردکنندگان قبل از انجام ثبت سفارش، کالاها را تا گمرکات حمل کرده و در انبارهای گمرک نگهداری می کنند و در نهایت بعد از اینکه توانستند مراحل ثبت سفارش را انجام دهند، آنها را به صورت رسمی وارد کشور می کنند؛ درحالی که در همین مدت ممکن است تغییرات تعرفه ای را هم تجربه کنند اما آنها به خوبی می دانند که اگر قبض انبار داشته باشند، طبق قانون باید با همان روال تعرفه ای قبل واردات انجام دهند.