عوارض زایمان در زنان بالای 40 سال!

مطالعات کلی نشان داده اند زنانی که در دهه 40 زندگی خود مادر می شوند، در معرض خطرات بیشتری قرار دارند، بنابراین باید تحت مراقبت های ویژه قرار بگیرند. تحقیقاتی که روی 80هزار زن صورت گرفت، نشان داد که احتمال مرگ نوزادان در خانم های سن بالا بیشتر است.نویسندگان اعلام کردند زنانی که زمان بچه دار شدن را تا دهۀ 40 زندگی خود به تعویق می اندازند، حتماً این هشدار ها را جدی بگیرند.

در انگلستان، میزان حاملگی در زنان سن بالا از سال 1990 تا به امروز سه برابر شده است. تحقیقی که در مجلۀ پزشکی PLOS به چاپ رسید، عواقب مرگبار حاملگی در سنین بالا مانند نارسایی کلیه، شوک زایمانی و آمبولی مایع آمینوتیک را تأیید کرده است.

همچنین تحقیقات انجام شده در دانشگاه بریتیش کلمبیا واقع در کانادا ثابت کرده است که برخی از این عوارض در زنان بالای 39 سال در مقایسه با زنان 25 تا 29 سال، هشت برابر بیشتر مشاهده شده است. احتمال مرده زایی در زنان 40 سال به بالا سه برابر مادران جوان و احتمال مرگ ومیر نوزاد در این زنان دو برابر زنان جوان است.

یافته ها نشان داده اند که مادران 40 تا 44 سال هشت برابر مادران جوان از آمبولی آمینوتیک رنج می برند. همچنین، احتمال نارسایی کلیوی در مادرانی که به 50 سالگی نزدیک می شوند، 15 برابر بیشتر است. احتیاج به مراقبت ویژه در مادرانی که در اواخر دهۀ 20 سالگی خود هستند 8 در 10هزار است که این میزان در زنان 40 تا44 ساله به 16 در 10هزار و در زنان 45 تا 50 ساله به 80 در 10هزار می رسد.

مطالعات کلی اخیر نشان داده اند که در مقایسه با زنان جوان، خطرات مرگبار در مادران بین 40 تا 44 سال حدود 9/0درصد، در مادران 45 تا 49 سال حدود 6/1 و در مادران 50 سال به بالا 4/6 درصد بیشتر است.

بر اساس چنین نتایجی باید به زنانی که باردار شدن خود را تا دهۀ 40 سالگی خود به تعویق می اندازند، مشاوره بیشتری داد. هر چه سن مادر شدن افزایش پیدا کند، احتمال بروز مرگ ومیر در نوزادان در آینده نیز افزایش خواهد یافت.

انواع درمان باروری:

دارو های باروری: معمولاً این دارو ها تنها برای زنان تجویز می شوند. بسیاری از این دارو های رایج همانند کلومیفن سیترات برای مشکلات تخمک گذاری زنان تجویز می شوند.

عمل های جراحی: در صورتی که لوله فالوپ مسدود باشد و از بارداری جلوگیری کند، لوله فالوپ را جراحی می کنند.

روش های کمک باروری:

- تلقیح داخل رحمی اسپرم  (IUI) که در آن با کمک لولۀ پلاستیکی اسپرم را وارد رحم می کنند تا لقاح صورت گیرد. این روش برای مواردی است که اسپرم های مرد ضعیف باشند.

- لقاح آزمایشگاهی  (IVF) که در این روش لقاح در خارج از بدن انجام می گیرد که بعد در درون رحم گذاشته می شود. این روش برای مشکلات ناباروری و اسپرم ضعیف مفید خواهد بود.

ارتباط با نویسنده: S.kiumarsi92@gmail.com