مدیریت خشم در محل کار: مهارتی کمیاب در دنیای کسب و کار

شرکتی را تصور کنید که در آن فضای کاری تبدیل به صحنه ای دلخراش از تنش و نزاع شده؛ هر روز اعضای تیم درگیر دعواهایی می شوند که مثل آتش سوزی بی مهار فضای اداری را به جهنمی از خشم بدل کرده است. در این محیط صدای فریادها، شکایت های بی پایان و برخوردهای تند جای فضای خلاقیت و نوآوری را گرفته و باعث فروپاشی روحیه و انگیزه کارکنان شده است. بی شک صحبت از موفقیت سازمانی در چنین شرایطی بیشتر شبیه یک شوخی تلخ است تا ادعایی واقعی.

در میان این بحران حتی کوچک ترین گفت وگو به مثابه میدان نبردی برای بیان نفرت و بی تفاوتی به نظر می رسد. راه های ارتباطی دچار ناهماهنگی شده اند و هرگونه تلاش برای حل مسئله به سرعت به منبع جدیدی از تنش تبدیل می شود؛ به طوری که اعضای تیم به جای هماهنگی مشترک در مرزهای درگیری و دشمنی گرفتار شده اند.

بی شک در چنین سازمانی که خشم اجتناب ناپذیر شده و فضای کار به درگیری های مداوم تبدیل شده، موفقیت و پیشرفت هرگز به دست نمی آید. هنگامی که توجه ها صرف جست وجوی جرایم گذشته و اتهام زدن به یکدیگر می شود، فرصت های آموختن، خلاقیت و نوآوری از بین می رود. این وضعیت یک چرخه سمی است که چرخ های حرکت سازمان را مسدود ساخته و باعث انباشت مشکلات و نارضایتی های عمیق می گردد.

بی شک خشم به تنهایی دشمن اصلی نیست؛ بلکه اگر به درستی مدیریت و هدایت شود، قابلیت تبدیل شدن به نیروی محرکه ای برای تغییرات مثبت را نیز دارد. بنابراین شما به عنوان یک کارآفرین، مدیر یا کارمند خوب باید بدانید چه موقعی خشم به جای اثر مثبت، روحیه شما را نابود می کند. مدیریت این وضعیت به شما کمک می کند تا اوضاع تان را به بهترین شکل ممکن مدیریت کنید.

ما در ادامه این مقاله به بررسی چند تکنیک کلیدی در مدیریت خشم در محیط کار می پردازیم. هدف از این بررسی ارائه راهکارهایی است که بتوانند به سازمان ها و افراد کمک کنند تا با کنترل و هدایت احساسات منفی از جایی که خشونت و درگیری به میان آمده به سمت فضایی سازنده، آرامش بخش و خلاق حرکت کنند. این رویکرد در نهایت موجب خلق محیطی می شود که در آن افراد می توانند با همدلی و انسجام، از چالش ها عبور کرده و به موفقیت دست یابند.

تکنیک های مدیریت خشم در محیط کار

تقریبا همه ما تجربه عصبانی شدن در محیط کار را داشته ایم. گاهی اوقات این خشم تبعات سنگینی هم به همراه دارد. مدیری را در نظر بگیرید که به خاطر بد رفتاری با کارمندان در حین عصبانیت مجبور به استعفا شود. خب در این صورت یک لحظه غفلت نتایج بی نهایت ناگواری را به همراه خواهد داشت، مگر نه؟

مطلب مرتبط: اصول مدیریت کارمندان عصبانی

تمام تلاش ما در ادامه راهنمایی شما برای پرهیز از تجربه های مخربی مثل مثال بالاست. خب اجازه دهید کم کم برویم سراغ اصل ماجرا.

تکنیک اول: افزایش آشنایی با ریشه های خشم

افزایش آگاهی عاطفی و شناخت دقیق منشأ احساسات منفی شاید بیشتر شبیه توصیه های جلسات تراپی باشد، اما در دنیای کسب و کار هم کاربرد دارد. همانگونه که یک باغبان ماهر پیش از هرس شاخه های پژمرده آفات باغ را شناسایی می کند، آگاهی از عوامل تحریک کننده خشم در محیط کار نیز می تواند زمینه های بهبود و تحول را ایجاد نماید. افراد با شناخت عمیق تر از واکنش های عاطفی خود قادر خواهند بود تا هنگام بروز خشم به جای واکنش های انفجاری، راه حل های سازنده تری را انتخاب کنند.

این فرآیند مشابه تشخیص نقص در یک دستگاه پیچیده است؛ همانطور که یک تکنسین با مشاهده علائم کوچک نقص در چرخ دنده های یک ساعت دقیق ممکن است از بروز خرابی های جدی جلوگیری کند، شناسایی منشأ خشم می تواند به پیشگیری از بروز درگیری های عمیق تر در محیط کار منجر شود. بنابراین آموزش و تمرین مهارت های هوش هیجانی برای کارکنان مانند ابزارهایی است که به آنها کمک می کند تا ریشه های مشکلات عاطفی را شناسایی کنند و آنها را به سرعت برطرف سازند.

اگر نظر ما را بخواهید، یکی از بهترین روش ها تشکیل جلسات مشترک با حضور همکاران است. این طوری می توانید ریشه های کدورت و عصبانیت را شناسایی کنید. اگر هم این وضعیت ممکن نیست، بهتر است سراغ جلسات تک نفره بروید. منظور ما استفاده از توصیه افراد حرفه ای مثل مشاور سازمانی یا مشاور توسعه شغلی است.  افزایش آگاهی عاطفی به منزله نخستین قدم در مسیر مدیریت صحیح خشم است. اگر کارکنان، همانند یک زمان سنج دقیق، بتوانند نقاط اوج احساسات خود را تشخیص دهند، به راحتی می توانند راهکارهایی جهت خنثی کردن فوران های ناگهانی خشم اتخاذ کنند. این تکنیک زمینه را برای ایجاد تغییرات مثبت فراهم می کند و تبدیل خشم به نیروی سازنده ای میسر می سازد.

تکنیک دوم: ایجاد ارتباط محیطی امن برای بیان احساسات

یکی از مهمترین روش های مقابله با خشم در محل کار ایجاد فضایی امن و صادقانه برای بیان احساسات است. در شرایطی که افراد از بیان نظرات و احساسات واقعی خود می ترسند، عوامل تنش به اوج می رسند و به مرور زمان باعث انباشت مشکلات می شوند. بنابراین ایجاد محیطی که در آن گفت وگوهای صمیمی و بی پرده امکان پذیر باشد، نقشی اساسی در کاهش خشم و ایجاد همبستگی میان اعضای تیم ایفا می کند.

ایجاد چنین فضایی نیازمند برقراری قواعد و چارچوب های مشخصی است تا هر فرد بتواند بدون ترس از قضاوت یا تحقیر احساسات خود را ابراز کند. همانند اتاقی آرام که در آن هر کسی بتواند بدون نگرانی از سرزنش سخنی از دل بر زبان آورد، یک محیط کاری سالم نیز باید از نظر عاطفی حمایتگر و دلسوز باشد. این رویکرد به افراد کمک می کند تا از طریق گفت وگو و شنیدن نظرات یکدیگر، به درک مشترک و همدلی دست یابند.

همانطور که یک ارکستر بدون هماهنگی بین نوازندگان نمی تواند یک سمفونی زیبا اجرا کند، فقدان ارتباطات شفاف در یک تیم کاری نیز باعث بهم ریختگی و افزایش خشم می شود. در این میان مدیران باید با فراگیری فنون گوش دادن فعال و ایجاد فرصت های گفت وگوی سازنده، نقش رهبرانی الهام بخش را ایفا کنند.

اجرای جلسات منظم گفت وگو و فراهم کردن بسترهایی مانند گروه های پشتیبانی یا کارگاه های ارتباطی می تواند به تقویت این فضا یاری رساند. استفاده از تکنولوژی های جدید در ایجاد کانال های ارتباطی هم موثر خواهد بود؛ از طریق سیستم های آنلاین گفت وگو و استفاده از نرم افزارهای مدیریت ارتباط با کارکنان، امکان بیان آزادانه احساسات فراهم می گردد. این رویکرد به مرور زمان باعث افزایش شفافیت، کاهش سوءتفاهم ها و از بین بردن سدهای احساسی میان اعضای تیم خواهد شد. برقراری ارتباطات صادقانه و محیطی امن پایه و اساس هر سازمان موفقی به شمار می آید. وقتی افراد احساس کنند که صدای شان شنیده می شود و ارزش دارد، خشم آنها به تدریج فروکش می کند و راه را برای همدلی، همفکری و نوآوری باز می کند. این روش همانند پل های متصل کننده دو سوی یک دریا امکان عبور از تعاملات خصمانه و رسیدن به سوی موفقیت را فراهم می آورد.

مطلب مرتبط: چگونه استرس و عصبانیت تان را مدیریت کنید؟

تکنیک سوم: استفاده از روش های آرام سازی

در شرایطی که خشم به نقطه انفجار می رسد، بهره گیری از روش های آرام سازی مثل تنفس عمیق می تواند به عنوان ابزاری قدرتمند برای کنترل احساسات منفی عمل کند. این تکنیک، برخلاف سرکوب خشم، به افراد کمک می کند تا از طریق تکنیک های ساده ای همچون تنفس منظم، لحظاتی از آرامش را در میان آشفتگی های روحی پیدا کنند. این کار دقیقا مثل استراحت بین دو نیمه در مسابقات فوتبال است که بازیکنان را برای 45 دقیقه سخت دیگر آماده می کند. 

تمرینات تنفسی و مدیتیشن فرصتی فراهم می کنند تا افراد به مرور زمان به حالت توازن درونی دست یابند. همانگونه که یک نوازنده پیش از اجرای قطعه ای پیچیده چند لحظه به تمرین و تنظیم ریتم می پردازد، استفاده از تکنیک های تنفس عمیق نیز به کارکنان این امکان را می دهد تا پیش از بروز بحران های عاطفی به حالت آرامش دست پیدا کنند. این روش، علاوه بر کاهش استرس، منجر به بهبود تمرکز، افزایش خلاقیت و تصمیم گیری های هوشمندانه تر نیز می شود.

بی شک در شرایطی که فشار عاطفی افزایش می یابد، چند دقیقه وقفه کوتاه برای انجام تمرینات تنفسی می تواند همانند روغن کاری برای چرخ دنده های ما عمل کند و از بروز واکنش های عصبی جلوگیری نماید. این وقفه های کوچک نقش اساسی در ماندگاری و پایداری روحیه کارکنان ایفا می کنند. اجرای منظم تمرینات آرام سازی در قالب کارگاه های تمرینی و جلسات کوتاه میان روز کاری می تواند به عنوان منعطف کننده ای برای کاهش تنش ها مورد استفاده قرار گیرد. سازمان هایی که به اهمیت سلامت روانی و جسمی کارکنان خود واقف هستند، با به کارگیری این تکنیک ها، اثر چشمگیری در بهبود کیفیت محیط کار مشاهده خواهند کرد. از سوی دیگر، فعالیت های آرام بخش مانند یوگا یا جلسات مدیتیشن گروهی می توانند به ایجاد یک فرهنگ سازمانی مثبت و همدلانه کمک نمایند.

یادتان باشد استفاده از روش های مورد بحث در این بخش نه تنها به مهار خشم های لحظه ای کمک می کند، بلکه زمینه را برای پرورش عادات سالم ارتباطی در میان کارکنان فراهم می آورد. این تکنیک مثل نسیمی آرام در میان توفان های عاطفی به افراد این امکان را می دهد تا در برابر چالش های پرتنش محیط کار مقاومت کنند و با انرژی مثبت به سوی موفقیت حرکت نمایند.

تکنیک چهارم: برگزاری جلسات گروهی برای حل اختلاف

در محیط هایی که تنش ها و اختلافات منجر به ایجاد فضای خصمانه شده، برگزاری جلسات گروهی می تواند عامل مهمی در جهت تسهیل همدلی و ایجاد گفت وگوی سازنده باشد. زمانی که افراد احساس می کنند در جمع به درستی شنیده می شوند، شروع به باز کردن سفره دل خود می کنند و به تدریج فضا برای حل مشکلات باز می شود. چنین نشست هایی می توانند به عنوان پل هایی برای عبور از دره های عمیق تنش های عاطفی ظاهر گردند.

این جلسات گروهی با هدف ایجاد بستری امن برای اظهارنظر و به اشتراک گذاشتن تجربیات نقش مهمی در تضعیف دیوارهای سوءتفاهم و انزوا میان کارکنان دارند. همانگونه که قطعات یک پازل تنها زمانی تصویر کاملی می سازند که در کنار یکدیگر قرار گیرند، همدلی میان اعضا نیز در نتیجه گفت وگوی مشترک و تبادل نظر شکل می گیرد. مدیران و مسئولان منابع انسانی با هدایت این گفت وگوها می توانند زمینه ظهور نکات مثبت و راه حل های خلاقانه را فراهم آورند.

مطلب مرتبط: مدیریت حمله عصبی در محل کار

اگر از ما می شنوید، برای اثربخشی بهتر این جلسات استفاده از تکنیک های میانجیگری و بازخورد سازنده ضروری است؛ درست مثل یک مربی ورزشی که با یادآوری لحظات موفقیت آمیز و برجسته کردن توانمندی های فردی، انگیزه و اعتماد به نفس را در تیم تقویت می کند. این طوری هر کسی شجاعت لازم برای بیان دلیل اختلاف و عصبانیتش را پیدا خواهد کرد. ماجرا جالب شد، نه؟

اجرای منظم این جلسات اهمیت خاصی در ایجاد فرهنگ سازمانی مثبت دارد. زمانی که کارکنان به صورت گروهی، به مسائل و مشکلات مشترک می پردازند، حس تعلق و مسئولیت پذیری فردی و جمعی تقویت می شود. این فرهنگ به نوبه خود منجر به بهبود همکاری و کاهش درگیری های عاطفی می شود و سازمان را از چرخه های تخریبی نجات می بخشد. جلسات گروهی مستمر برای تقویت همدلی و حل اختلافات، همانند سمفونی یک ارکستر هماهنگ عمل می کنند که در آن هر ساز با صدای منحصر به فرد خود به خلق آوایی دلنشین کمک می کند. این رویکرد گروهی، بستر مناسبی را برای پایه گذاری یک محیط کاری پایدار و پر از نوآوری فراهم می آورد؛ جایی که اختلافات به وسیله گفت وگوی آگاهانه و راه حل های مبتنی بر همکاری، به فرصتی برای رشد سازمانی بدل می شوند.

تکنیک پنجم: تمرین و تکرار همیشگی

یکی از مباحث حیاتی در مدیریت خشم توجه به آموزش های تخصصی در این زمینه و پرورش مداوم مهارت های لازم برای کنترل احساسات است. همانگونه که ورزشکاران با تمرین و آموزش مداوم به بهبود عملکرد خود می پردازند، کارکنان نیز نیازمند آموزش های منظم در زمینه تکنیک های مدیریت خشم هستند تا بتوانند در مواجهه با موقعیت های استرس زا به شیوه ای سازنده عمل کنند. ایجاد کارگاه ها و دوره های تخصصی ابزار مهمی برای ارتقای سطح آگاهی عاطفی و فراهم آوردن راهکارهای عملی محسوب می شود. در این دوره های آموزشی، استفاده از روش های متنوع آموزشی نظیر مطالعات موردی، بازی های نقش و شبیه سازی های واقعی می تواند به انتقال مفاهیم و تکنیک های نظارت بر خشم کمک شایانی نماید. همانند آموختن تکنیک های جدید در ورزش های رزمی، ترسیم موقعیت های عملی و تمرین های کاربردی زمینه را برای تثبیت رفتارهای مثبت فراهم می آورد. از میان این روش ها بازی های گروهی و تمرین های هم افزایی نیز می توانند به عنوان محرکی جهت تقویت تعاملات و همدلی در میان کارکنان کاربرد داشته باشند.

تداوم در ارائه آموزش های تخصصی نیازمند ارزیابی های دوره ای است تا میزان پیشرفت افراد سنجیده و نقاط ضعف شناسایی شود. این فرآیند شبیه به آن است که یک معلم ماهر با آزمون های منظم، نقاط قوت و ضعف شاگردان خود را ارزیابی می کند؛ بدین ترتیب برنامه های آموزشی بهبود می یابد و کارکنان به صورت مداوم در مسیر رشد عاطفی و حرفه ای خود قرار می گیرند. بازخوردهای سازنده در این دوره ها به هر فرد کمک می کند تا تغییرات لازم را در سبک مدیریت خشم خود اعمال کند.

یادتان باشد، با ایجاد فرهنگ یادگیری مداوم و فراهم آوردن منابع آموزشی جامع سازمان ها می توانند محیطی فراهم کنند که در آن مدیریت خشم نه تنها به عنوان یک مهارت فردی بلکه به عنوان یکی از ستون های اصلی توسعه فرهنگی و سازمانی شناخته شود. این سرمایه گذاری در آموزش، تبدیل منبعی مثبت از انرژی عاطفی خواهد شد و به کارکنان کمک می کند تا در مواجهه با چالش های روزمره، با رویکردی روشن و منظم عملکرد نشان دهند؛ همانگونه که یک هنرمند با گذر از مراحل سخت در نهایت به خلق آثاری ماندگار دست می یابد.

سخن پایانی

به طور کلی محیط های کاری که خشم و تنش در آنها به اوج خود رسیده، مانع از بهره برداری از استعدادها و نوآوری می شود. همانطور که در این مقاله مشاهده کردیم، مدیریت خشم نه تنها به کنترل احساسات منفجرشونده کمک می کند، بلکه بستر لازم را برای ایجاد ارتباطات صادقانه، ارتقای همدلی و تداوم یادگیری فراهم می آورد. از افزایش آگاهی عاطفی تا برگزاری جلسات گروهی و ارائه آموزش های تخصصی، هر یک از این تکنیک ها نقشی کلیدی در ایجاد فضایی سازنده و آرام در محیط کار ایفا می کنند.

با بهره گیری از این راهکارهای جامع سازمان ها قادر خواهند بود فضای پراکندگی عصبانیت را به فضایی منسجم، خلاق و مثبت تبدیل کنند؛ جایی که به جای شکایت و ناسازگاری، هماهنگی همچون چرخ دنده های یک ساعت دقیق به کار گرفته شده و انرژی منفی به نیروی تحول آفرین بدل می شود. در این میان، به کارگیری مثال ها و تشبیه های خلاقانه نیز می تواند به روشن تر شدن مفاهیم کمک کرده و مسیر تبدیل خشم به موفقیت را هموار سازد.

مطلب مرتبط: 6 توصیه برای مدیریت مشتریان عصبانی

در پایان، تحول واقعی در محیط های کاری مستلزم پایبندی به شیوه های مدیریت خشم است؛ شیوه هایی که در آن افراد نه تنها احساسات خود را کنترل می کنند، بلکه از تجارب منفی، انگیزه ای برای دستیابی به اهداف گروهی و سازمانی می گیرند. به امید آنکه با به کارگیری راهکارهای ارائه شده، بتوان فضای کاری را از دام خشم و کینه به فضایی سرشار از همکاری، خلاقیت و موفقیت بدل نمود.

منابع:

https://www.betterup.com

https://melodywilding.com

https://cpdonline.co.uk