یوسف مرادلو از فعالان قدیمی و کارکشته حوزه معدن در کشور است، او سالهاست که در این حوزه فعالیت میکند و خود با داشتن معدن و کارگاههای صنعتی وابسته از نزدیک با چالشهای این بخش آشناست، وی درباره مشکلات این روزهای بخش معدن و معادن سرب و روی با صدای اقتصاد گفتوگو کرده است که متن آن در زیر میآید:
***
بهنظر شما مهمترین موانع پیشروی بخش مـعـدن بـرای جـذب سرمایهگذار چیست؟
زیرا ما در شرایطی هستیم که وزارت صنعت، معدن و تجارت از تلاش برای جذب سرمایهگذاران خبر میدهد اما در مقابل در عمل هر روز اخباری از تعطیلی معادن جدیدی منتشر میشود. ریسکهایی که بهنوعی تحمل آنها برای سرمایهگذاران بخش معدن بسیار سخت شده است، افزایش حقوق دولتی، ناهماهنگی بین دوایر دولتی که مجوز صادر میکنند و مواردی از این دست به نظرم تنها بخشی از مشکلاتی هستند که پیشروی معدن و صنایع معدنی قرار دارند و معادن را از حرکت باز داشتهاند.
در ماههای گذشته بهخصوص بعد از افت شدید قیمت سنگ آهن و برخی از فلزات و مواد معدنی دیگر در سطح جهان برخی از معادن سنگ آهن و معادن دیگر کشور با چالشهای بسیاری روبهرو شدند، آیا شرایط معادن سرب و روی هم به این شکل است؟
خیر، ببینید شرایط حاکم بر معادن سنگ آهن بسیار متفاوت است، زیرا در سنگآهن با افت جهانی قیمت مواجه شدیم و علاوه برآن کشور ما فروشنده مواد خام است اما در سرب و روی شرایط دگرگون است و صنایع وابسته به سرب و روی در کشور وجود دارد و تولیدات بسیاری داریم. اما الان در بخش سرب و روی بهخصوص روی مشکل اصلی ما ماده معدنی است و مدیریت آن متعادل با مدیریت مصرفکننده نیست یعنی مواد معدنی و معادن سرب و روی بهصورت عمده در اختیار بخشهای دولتی است که چابکی لازم و انگیزهای برای توسعه معادن روی ندارند ولی فرآوری و تولید بخش صنعت روی در اختیار بخشخصوصی است که سرمایهگذاری کرده و توسعهیافته است و این شرایطی را به وجود آورده که حالا با مشکلات فراوانی برای تامین روی مواجه هستیم.
در سالهای گذشته صنایع وابسته به سرب و روی بهصورت جهشی به سمت جلو حرکت کردهاند و بخشخصوصی سرمایهگذاری کرده است اما معادن جا ماندهاند و حالا دوستان تصمیمساز و تصمیمگیر میخواهند صورت مسئله را پاک کنند و میگویند چرا صنعت سربوروی تا این حد توسعه پیدا کرده است درصورتیکه در هیچ کجای دنیا شما نمیتوانید و نباید جلوی توسعه تولید را بگیرید.
فکر میکنید چرا این مشکل به وجود آمده است؟
ببینید بخش معدن وظیفه داشته که جلوتر از صنعت حرکت کند اما سوءمدیریت دولتی که وجود داشته چه از نظر قوانین حاکم بر معادن خصوصی و چه از نظر مدیریت معادن دولتی باعث عقبماندگی شده است؛ بخشدولتی که معادن را در اختیار دارد باید برای طولانیمدت برنامهریزی میکرد و امروز را میدید که ندید و حالا هم خود و هم صنایع نوین شکل گرفته و استراتژیک در بخش سرب و روی را دچار مشکل کرده است.