خود انگیختگی در سطح سازمان

آیا می‌دانستید سازمان‌هایی که به پرورش سرمایه معنوی می‌پردازند، این آمادگی را دارند که خودانگیخته باشند؟ این سازمان‌ها در پارادایم‌های موجود و برنامه‌های از قبل تنظیم شده سازمان متوقف نمی‌شوند. آنها در جست‌وجوی پارادایم‌هایی هستند که اهداف، ارزش‌ها، برنامه‌های اجرایی و تصمیمات‌شان از آنها نشات می‌گیرد و در صورت نیاز این پارادیم‌ها را تغییر می‌دهند. آنها به جای اینکه نسبت به محیط خود عکس‌العمل نشان دهند، نسبت به آن پاسخگو هستند. نشانه‌های خودانگیختگی در سازمان عبارتند از:

1- آمادگی برای انتخاب استراتژی مناسب و تغییر آن (نشانه این مولفه وجود کمیته‌ای برای تدوین استراتژی و برنامه بازنگری دوره‌ای استراتژی است)

2- ریسک‌پذیری (نشانه این مولفه قدرت به خطر انداختن منافع کوتاه‌مدت در جهت حرکت به سمت چشم‌انداز و منافع بلند‌مدت سازمان است)

3-وجود سیستم کنترل اداری ضعیف (نشانه این مولفه وجود ساختار مسطح و عدم تمرکز در مدیریت بخش‌های مختلف سازمان است)

4- نداشتن برنامه‌های بلندمدت و غیر‌قابل انعطاف (نشانه این مولفه فقدان برنامه‌های بلند‌مدت سه تا پنج ساله در سازمان است. وجود این برنامه‌های بلند‌مدت خودانگیختگی سازمان را کاهش می‌دهد.همچنین عدم تغییر برنامه‌های سازمان، اهداف و نگرش‌ها در مواجهه با مشکلات سازمانی می‌تواند از نشانه‌های این مولفه باشد).