چشم‌انداز پوشاک و نساجی جهان تا پایان سال 2015

بازار صنعت پوشاک و نساجی تغییرات عمده‌ای را در یک دهه اخیر به خود دیده است زیرا هم بازارهای بزرگ جدیدی پدیدار شده‌اند و هم تولیدکننده‌های ریز و درشت فراوانی در نقاط مختلف جهان به این صنعت بزرگ جهانی اضافه شده‌اند. در این گزارش اوضاع کلی این صنعت تا پایان سال 2015 مطالعه و پیش‌بینی شده است.

تغییر ساختار جمعیتی آمریکا و اتحادیه اروپا رشد کلی بازار را تحت تاثیر قرار داده و افزایش تقاضای بازارهای داخلی کشورهای تامین‌کننده مانند چین و هند راه‌های جدیدی برای تولید هر چه بیشتر پیش پای تولیدکنندگان گشوده است. به همین دلیل تخمین زده شده که تا پایان سال 2015 چین به دومین بازار بزرگ پوشاک بعد از آمریکا تبدیل شود.

 همچنین رشد تخفیف‌ها و افزایش فروش اتیکت‌های خصوصی و تجارت الکترونیکی، آینده صنعت نساجی و پوشاک را تحت تاثیر قرار خواهد داد. بنابر تخمین‌های موجود، تجارت در صنعت نساجی رشد کرده و انتظار می‌رود تا پایان سال 2015 به 805میلیارد دلار برسد. رشد تجارت منسوجات خانگی هم رسته جدیدی است که در این تجارت سر برآورده و می‌تواند ناشی از این واقعیت باشد که مقدار بسیاری از منسوجات خانگی هنوز در کشورهای مصرف‌کننده مانند چین، هند، بنگلادش و پاکستان که انتظار می‌رود تا پایان سال 2015 به کشورهایی کم‌هزینه تبدیل شوند، تولید می‌شود.

بازارهای جدیدی برای پوشاک و نساجی در چند سال آینده به‌وجود می‌آید و همان‌طور که اقتصاد چین و هند به سرعت رشد می‌کند، صنعت پوشاک و نساجی جایگزین خدمات و صنایع با تکنولوژی بالا می‌شود. بنابراین انتظار می‌رود که رشد صادرات پوشاک و نساجی چین و هند بعد از سال 2015 تثبیت شود زیرا در هر حال این کشورها همچنان به‌عنوان قدرتی مهم در صنعت پوشاک و نساجی جهان باقی خواهند ماند.

به غیر ‌از چین و کشورهای جنوب آسیا، کشورهای آسه‌آن (انجمن ملل آسیای جنوب شرق) استفاده‌کننده‌های عمده صنعت نساجی خواهند بود. در واقع در حالی که نقشه صنعت نساجی و پوشاک جهان تغییر چشمگیری ندارد، انتظار می‌رود کشورهایی به غیر‌از چین و هند مانند ویتنام و کامبوج به‌عنوان تامین‌کننده اصلی در چند سال آینده ظهور کنند و همچنین نقش عمده‌ای در صنعت پوشاک و نساجی جهان داشته باشند.

جالب است بدانید که صادرات صنعت نساجی و پوشاک ویتنام در سال 2006 به 5.8‌میلیارد دلار رسیدو با پیوستن ویتنام به سازمان تجارت جهانی انتظار می‌رود سهم آن افزایش یابد. ویتنام همچنین در حال جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی از شرکت‌های بزرگی مانند گروه‌ ای‌تی‌جی، فرموسا و... است.

از طرفی رشد بازارهای داخلی در چین و هند، نرخ رشد صادرات آنها را در 10سال آینده کند خواهد کرد. بنابراین انتظار می‌رود چین و هنگ‌کنگ حدودا 40درصد از سهم ایالات متحده و 30درصد از سهم اتحادیه اروپا را در واردات پوشاک و نساجی داشته باشند. بازندگان اصلی شامل کشورهای آفریقایی، مکزیک و اعضای داخلی اتحادیه اروپا خواهند بود. کشورهای اعضای اتحادیه اروپا یکی از بزرگ‌ترین شرکای تجاری باقی خواهند ماند و چین تا پایان سال 2015 قادر به سازگاری خود با کشورهای اتحادیه اروپا خواهد بود.