تولیدکنندگان واحدهای نخ کاموایی از دغدغه های شان به «فرصت امروز» می گویند / فصل سرد سال و بازار داغ کاموا

پاییز فصل رنگ هاست؛ از خیابان هایی که پر از برگ های رنگارنگ پاییزی شده اند گرفته تا آدم هایی که با لباس ها و شال و کلاه های بافتنی رنگارنگ در سطح شهر تردد می کنند. با نزدیک شدن به فصل های سرد سال بازار کاموا داغ  و میدان حسن آباد پر می شود از خانم هایی که قصد خرید کاموا دارند؛ کامواهایی که قیمت یک کلاف آن تا 20هزار تومان هم می رسد.

این کامواهای خوش رنگ و جذاب اما روند تولیدی خاص خود را دارند. با تولیدکنندگان و فروشندگان این صنف به گفت  و گو نشسته ایم تا از دریچه نگاه  آنان به بازار کاموا بنگریم،  با «فرصت امروز» همراه باشید.

قاچاق؛ عمده ترین تهدید صنف

دامون عمید،  مدیر تدارکات شرکت نخ ایران در رابطه با فعالیت خود در این صنف می گوید: نخ های تولیدی شرکت ما در پولیورهای زنانه و مردانه استفاده می شوند که معمولا پایه  آنها از اکرلیک است. وی ادامه می دهد: نخ های کاموا نخ هایی هستند که ضخامت بیشتری نسبت به نخ های اکرلیک داشته و به صورت گلوله ای جزو نخ های فانتزی مطرح می شوند.

عمید با بیان این جملات می افزاید: در زمینه تولید نخ شاید هشت تولیدکننده در ایران فعالیت می کنند. مواد اولیه مورد استفاده در این صنعت 100درصد از خارج و کشور ترکیه تامین می شود. در گذشته اکرلیک از آلمان هم وارد می شد اما به دلیل وجود تحریم ها این بازار به طور انحصار در اختیار ترکیه قرار گرفت.

وی در رابطه با میزان سرمایه اولیه برای سرمایه گذاری در این بخش می گوید: سرمایه گذاری در این سیستم با توجه به مراحل مختلف تولید می تواند متفاوت باشد.

به طور مثال ممکن است سرمایه گذاری بخواهد از واردات تاپس و تولید نخ شروع به فعالیت کند بنابراین میزان سرمایه موردنیاز وی با شروع فعالیت از مرحله رنگ رزی یا گلوله بافی متفاوت خواهد بود. سرمایه ثابت و اولیه مورد نیاز برای یک فعالیت استاندارد از 4میلیارد تومان شروع خواهد شد و هزینه ماشین آلات و دستگاه ها نیز از 500میلیون تومان به بالا متغیر است.

وی ادامه می دهد: بسته به خط تولیدی تمام اتومات و غیراتومات میزان نیروی کار مورد استفاده نیز متغیر خواهد بود. برای مثال شرکت ما براساس سیستم کارگری اداره می شود و برای تولید 12 تن نخ حدود 220 پرسنل در اختیار داریم. عمید با بیان ریسک های سرمایه گذاری در این صنف می گوید: این روزها، چرخ همه کارخانه های تولید کاموا در ایران از گردش ایستاده و دولت های گذشته و فعلی نیز، دغدغه چندانی درباره گردش دوباره این چرخه تولیدی ندارند.

ریسک سرمایه گذاری در این بازار قاچاق است، زمانی که پوشاک به طور قاچاق وارد ایران می شود طبیعتا این روند به طور ناخودآگاه سیستم تولیدی ما را هم تحت الشعاع خود قرار می دهد. واردات نخ از ترکیه از دیگر تهدیدهایی است که تولیدکننده های نخ با آن روبه رو هستند.

می توان به صادرات نیز فکر کرد

همچنین مجید نباتچیان، مدیرعامل شركت تولیدی كاموای زنجان از دغدغه های این صنف به «فرصت امروز» می گوید: واردات مواد اولیه تا چند سال گذشته از ترکیه و آلمان صورت می گرفت اما با اعمال تحریم هایی که علیه ایران صورت گرفت تنها توانستیم از ترکیه واردات داشته باشیم.

وی ادامه می دهد: تامین مواد اولیه از اصفهان نیز رایج بود اما با مشکلاتی که کارخانه پلی اکریل ایران با آن رو به رو شد دیگر نتوانست به قراردادهای خود عمل کند.

وی با بیان این جملات می افزاید: کمبود نقدینگی و تامین مواد اولیه در کنار نبود حمایت های لازم و کافی دولت از مواردی است که این صنعت را با مشکل مواجه کرده است. عدم برخورد جدی دولت با پدیده قاچاق باعث شده است که واردات کاموا به صورت انبوه صورت گیرد و کمر اقتصاد شکسته شود.

نباتچیان مشكل اساسی تر را قانون كار توصیف می کند و می گوید: قانون کار تا به امروز نتوانسته است قوانین دقیقی برای كار، كارگر،  كارفرما و سرمایه گذار تعیین كند. این قانون نه به نفع كارگر است، نه به نفع كارفرما و نه سرمایه گذار.

وی ادامه می دهد: امری که تولید این صنف را با مشکل مواجه کرده نبود تولید و فصلی بودن تولید کامواست. اگر تقاضایی برای تولید وجود داشته باشد قطعا با روند افزایش تولید می توانیم در اندیشه صادرات نیز باشیم.

80درصد کامواهای ما ترکیه ای است

یکی از فروشندگان این صنف به «فرصت امروز» می گوید: کامواهای ایرانی به مراتب از نخ های خارجی ارزان تر هستند. همچنین تنوع رنگی محدودی نیز دارند. قیمت یک کلاف نخ ایرانی بین 3000 تا 4500تومان و قیمت نخ های ترکیه ای بین 5000 تا 15000 تومان متغیر است.

وی ادامه می دهد: کارخانه های بزرگ ترکیه هر ساله جنس ها و طرح های جدیدی به بازار عرضه می کنند که با سلیقه مشتریان هم سازگار است. 80 درصد فروش نخ های کاموایی در فروشگاه ما کامواهای ترکیه ای هستند اما ناگفته نماند که نخ های ایرانی نیز فروش و مشتریان خاص خود را دارند.