صنعت گوشت بوفالو

گوشت بوفالو مزه‌ای کاملا مشابه گوشت گاو اهلی دارد. گوشت بوفالو دارای میزان بالاتری از چربی‌های غیراشباع نسبت به گوشت گوسفند و گاو اهلی است، 43 درصد کلسترول کمتر و 58 درصد کلسیم بیشتر دارد. همچنین مقدار زیادی امگا3 دارد. (امگا 3 یکی از اسیدهای چرب ضروری برای ادامه حیات بدن است و چون توسط بدن انسان قابل تولید نیست، حتما باید از طریق رژیم غذایی با مکمل‌ها تامین شود. امگا 3 سبب کاهش‌ تری‌گلیسرید می‌شود).

یک پژوهش نشان می‌دهد که مصرف‌کنندگان گوشت بوفالو میزان کلسترول و چربی خون کمتری دارند و همچنین ضربان قلب آهسته تر. هر 100‌گرم گوشت بوفالو 146 کالری انرژی تولید می‌کند درحالی‌که برای همین میزان گوشت گاو اهلی 176کالری انرژی تولید می‌شود که 30 کالری کمتر است. گوشت بوفالو مانند گوشت گاو اهلی منبع خوب پروتئین است و همچنین آلرژی کمتری در افراد حساس ایجاد می‌کند و آهن بالا و روی قابل‌توجهی دارد.

این گوشت می‌تواند جایگزین خوب و سالمی برای گوشت گاو باشد زیرا هم منبع مناسب پروتئینی برای بدن است و هم دردسر‌های کمتری برای سلامت بدن دارد. شیر بوفالو حدود 5/6 درصد از کل شیر جهان را تامین می‌کند. شیر بوفالو از نظر چربی از شیر گاو غنی‌تر و دارای ماده خشک کمتر و نسبت املاح شیر بوفالو و پروتئین آن از شیر گاو بیشتر است. هزینه پرورش بوفالو پایین‌تر است و این سبب کاهش یک دلاری قیمت گوشت آن نسبت به گاو اهلی می‌شود. همچنین این حیوان در مقایسه با نوع اهلی مقاوم‌تر است. نقاط پرورش بوفالو معمولاً اطراف رودها و نهرهای پر آب است و همچنین در زمین‌های پست که دارای رطوبت زیاد و اغلب باتلاقی هستند. بوفالو باتلاقی بیشتر در کشورهای برنج خیز خاور دور پرورش داده شده و در اروپا و آمریکای لاتین نیز از این نوع دیده می‌شود. براساس آمار سازمان کشاورزی ایالات متحده، هند با پشت سر گذاشتن رقیب قدری مثل برزیل در سال 2012 بزرگ‌ترین صادر‌کننده گوشت گوساله (بوفالو) شناخته شد. 

25درصد تولید گوشت قرمز دنیا متعلق به کشور هند است. بین سال‌های 2010 تا 2013 تولید گوشت هند دو برابر شده و دولت هند سرمایه‌گذاری‌های سنگینی در توسعه کشتارگاه‌ها داشته است.خبر خوب دیگر برای صنعت گوشت بوفالو در هند، افزایش تمایل رقبای آنها یعنی کشاورزان برزیلی به پرورش سویا است. از دیدگاه هندی‌ها، بوفالو نسبت به گاو اهلی تقدس کمتری دارد، همین موضوع به توسعه صنعت گوشت بوفالو هند بسیار کمک کرده و تخمین زده می‌شود که صنعت گوشت بوفالو هند در حدود 3/5 میلیارد دلار برای این کشور منفعت ایجاد می‌کند.

بوفالو یکی از دام‌های بومی ایران بوده و پرورش آن برای بیش از 25 قرن در ایران وجود داشته است؛ البته به‌صورت محلی و نه صنعتی. بوفالو هم‌اکنون در مناطق جنوب، شمال و شمال غرب کشور با جمعیتی حدود 500 هزار رأس پراکنده است. پرورش بوفالو در مقایسه با گاو اهلی ساده‌تر به نظر می‌رسد چون نیاز غذایی این حیوان مانند گاو نیست و این حیوان از هر علوفه‌ای تغذیه می‌کند، ولی گاوهای شیری توان هضم علوفه‌های مختلف را ندارند. در واقع بوفالو با گاو اهلی در چرا رقیب نیست چون گاو انتخابی عمل می‌کند درصورتی‌که بوفالو همه نوع علفی را می‌خورد، پس این دو نوع دام، تکمیل‌کننده یکدیگرند.

در گزارشی که تسنیم منتشر کرده، مازندران به‌عنوان یکی از قطب‌های تولید دام در کشور و تولید فرآورده‌های دامی، چند سالی است که پرورش بوفالو را به واسطه مزایای منحصر به فردش در دستور کار دارد و تولید کنندگان صنعت دام و مسئولان اجرایی کشاورزی از این ظرفیت جدید تولیدی استقبال کردند. برای نخستین بار در کشور در سال 91، به‌نژادی بوفالو شمال کشور در جزیره میانکاله انجام و تلقیح مصنوعی برای افزایش تولید شیر صورت گرفت. 100 بهره‌بردار بوفالو در مازندران به پرورش این دام می‌پردازند. برای توسعه این صنعت تشکیل انجمن پرورش‌دهندگان بوفالو، راه‌اندازی خط تولید و فرآورده‌های این دام، ایجاد خط به‌نژادی، توسعه شبکه تلقیح مصنوعی، شناسنامه‌دار کردن این حرفه، بهینه کردن و ساماندهی، پوشش بیمه‌ای و ایجاد زنجیره تولید باید در دستور کار پرورش بوفالو قرار گیرد. همچنین واردات گوشت این دام باید به‌صورت مدیریت شده انجام شود تا تولیدکنندگان داخلی متضرر نشوند.