گذراندن اوقات فراغت در تمام دنیا یکی از دغدغههای افراد است، اینکه با چه روشی، کجا و چگونه خستگی روز یا هفته خود را برطرف کنند که کمترین هزینه را صرف کنند و بیشترین لذت را در کنار دوستان یا خانواده خود ببرند. سینما، تئاتر، مسافرت، کتاب، موسیقی و مهمانی، کلاسهای آموزشی و محیـــطهای طبیعی همه و همه از ابزارهـــا و شیوههای قابل استفاده برای گذراندن اوقات فراغت به شمار میآیند. از طرفی با افزایش جمعیت شهری، تامین اماكن پرنشاط، جذاب و سرگرمكننده كه سببساز حضور انسان در یك محیط طبیعی و پركردن اوقات فراغت او شود، از مهمترین موضوعات مدیریت كلانشهری به شمار میآمد، همچنین سواحل امن رودخانهها و دریاچهها در فصول مناسب شنا، همواره یکی از بهترین گزینهها از تفریحات سالم برای گذران اوقات فراغت بود و البته همچنان هم هست،
در واقع شنا، آب بازی و لذت در کنار آب بودن همیشه یکی از بهترین گزینهها برای عوض شدن روحیه افراد است، اما دسترسی به این سواحل در بسیاری از نقاط دنیا دشوار است، چرا که برخی مناطق از نظر فاصله زمانی تا سواحل بسیار دورند و در برخی از مناطق هم تا چندین کیلومتری اصلا ساحلی وجود ندارد و در نهایت دمای هوا و آب در فصول سرد یکی دیگر از مشکلاتی است که برای افرادی که قصد دارند اوقات فراغت خود را در کنار ساحل سپری کنند باید در نظر گرفته شود.
پارکهایی که آبیاند
از این رو بسیاری از افرادی که از سواحل دور بودند، به استخرها رو آوردند؛ استخرهایی که برای گذران اوقات فراغت همچنین انجام حرکات ورزشی و حتی در مواقعی مسائل درمانی و پزشکی فعالیت میکردند. سالها گذشت تا بشر به سمت طراحی و پیادهسازی «پارکهای آبی» رو آورد و چند نمونه انواع پاركهای تفریحی نوین شکل گرفت و با امكانات خاص و نشاطآور خود توانایی جذب افراد مختلف از سنین گوناگون را به وجود آورد. پارکهایی که در آن فضای پارک با انواع تفریحات و ابزارهای سرگرمکننده با آب تلفیق شد. پارکهای آبی پارکهای تفریحی هستند که ابزارهای سرگرمکننده و بازیهای آبی مانند سرسره آبی، حمام تفریحی، استخر، سونا امکانات موج سواری و غیره در آن موجود است. محبوبیت پارکهای آبی به حدود 50 سال پیش باز میگردد. حدود سال 1940 بود که این پارکها توسط ایالات متحده آمریکا معرفی شد و امروزه هم بیشترین تعداد پارکهای آبی در آمریکا فعال است که سازمانهایی هم برای مدیریت و سازماندهی آن در دنیا شکل گرفت. IAAPA انجمن بینالمللی پارکهای سرگرمی و جاذبه و WWA انجمن جهانی پارک آبی از این جملهاند.
«فرصت امروز» برای آشنایی هرچه بیشتر با فضای پارکهای آبی و چگونگی سرمایهگذاری در احداث یکی از این پارکها به سراغ محمدحسین بهرامی، مدیرعامل گروه صنــعتی آریا ســاز کهربا رفته تا گزارشی از میزان سرمایهگذاری و وضعیت کنونی پارکهای آبی در ایران تهیه کند.
با سرعتی کمنظیر به سمت پارکهای آبی
بهرامی درخصوص وضعیت امروز پارکهای آبی در ایران میگوید: ایران در زمینه طراحی و پیادهسازی پارکهای آبی اگرچه نسبت به سایر کشورهای اروپایی و آمریکایی دیرتر دست به کار شد اما در همین یک دهه اخیر پیشرفت بسیاری در این زمینه داشته و با سرعتی کمنظیر، هرساله تعداد این پارکها در کشور بیشتر و بیشتر میشود. وی درخصوص شهرهایی که پتانسیل احداث پارکهای آبی را دارند، میگوید: میتوان گفت در ایران به دلیل ممنوعیت شنا برای خانمها در فضای باز و همچنین کم بودن میزان سواحل امن در کشور، تقریبا در همه شهرهای کشور پتانسیل بالقوه برای احداث پارکهای آبی وجود دارد فقط در برخی مناطق مانند کیش، مشهد، اصفهان و شهرهایی که جنبه گردشگری هم دارند این سرمایهگذاری میتواند مطمئنتر و زودبازدهتر باشد.
از 5هزار متر تا وسعت یک شهر
امروزه در دنیا هزاران پارک آبی روزانه میزبان میلیونها نفر از افراد هستند، این پارکها در وسعتهای متفاوت و با میزان سرمایهگذاریهای متغیر فعالیت میکنند، بسیاری از آنها برای جلب توجه و جذب بیشتر مشتری خلاقیتهای خارقالعادهای به خرج میدهند که میتواند یکی از شیرینترین خاطرات را در ذهن افراد بسازد. چین، مالزی، آمریکا و دوبی شاید صاحبنامترین کشورها در زمینه داشتن عجیبترین و بزرگترین پارکهای آبی در دنیا باشند که گاهی تا 20 هکتار فضا را به پارک آبی تبدیل کردهاند، اما برای راهاندازی یک پارک آبی کوچک در حد یک سرمایهگذاری با حجم پایین میتوانید از 5 هزار متر شروع کنید.
بهرامی در این خصوص میگوید: شما برای راهاندازی یک مجموعه پارک آبی با 15 دستگاه و حدود 5 هزار متر زمین، به حدود 6 میلیارد تومان سرمایه اولیه نیاز دارید که این 15 دستگاه میتواند شامل سرسرههای آبشاری، یو، تونل آبی، تیوبینگ، سكوهای سقوط آزاد در آب و دیگر بازیهای آبی بزرگسالان و كودكان باشد. این مبلغ کمترین سرمایه ممکن برای شروع این کار است اما اگر شما بخواهید یک مجموعه بزرگتر و مجهزتر را هم راهاندازی کنید، بهراحتی میتوانید مجوز آن را تهیه و مجموعه را با طراحی بهتر و جذابتر احداث کنید. اما مراحلی که باید برای احداث یک پارک آبی طی شود، اینگونه است که سرمایهگذاری که قصد راهاندازی یک پارک آبی را دارد ابتدا به یکی از شرکتهایی که در زمینه پارکهای آبی فعالیت دارد مراجعه میکند. شرکت مربوط با توجه به نیاز مشتری و میزان زمین و سرمایه او طرح اولیهای را پیشنهاد میکند. مطالعات اولیه از جمله طراحی پروژه بهصورت کلی و در قالب نقشه و برآورد قیمت برای طرح موردنظر و... بهصورت دقیق توسط شرکت مجری انجام میشود. سپس نقشههای دو بعدی و سه بعدی از طرح جهت تصمیمگیری نهایی طراحی میشود که تمام جزییات از جمله سرسرههای آبی و استخرها و راهروها و فضای سبز و. . . در این نقشه کاملا مشخص میشود. در این مرحله هزینههایی که در فاز دوم برآورد نشده بود کاملا مشخص و بهای تمام شده و درآمدها و سود پیشبینی میشود.
بهرامی درخصوص دوره بازگشت سرمایه و میزان درآمد مجموعهای 5 هزار متری میگوید: میانگین بین 4 تا 6 میلیون درآمد روزانه برای اینچنین مجموعهای برآورد میشود که با توجه به میزان سرمایهگذاری حداقل سه سال طول میکشد تا سرمایه اولیه شما بازگردد، همچنین حدود یک سال مراحل طراحی و ساخت مجموعه به طول میانجامد. به علاوه برای اخذ مجوزهای لازم باید به ارگانهایی مانند شهرداری، سازمان گردشگری، در بعضی مواقع محیطزیست و وزارت نیرو مراجعه کنید.
سازههای بومی
عملیات اجرایی پروژه شامل زیرسازی، کارهای عمرانی، نصب تاسیسات و سازههای فلزی مربوط به سرسرههای آبی و همچنین اجرای سرسرههای آبی و محوطهسازی طبق نقشه از پیش تعیین شده انجام میشود. اکثر سازهها و دستگاههای مورد استفاده در پارکهای آبی در ایران طراحی و تولید میشوند که براساس استانداردهای لازم هم به آنها مجوز فعالیت داده میشود اما در برخی موارد صاحبان مجموعهها سازههای خود را از کشورهایی مانند ترکیه و آلمان حتی با چند برابر هزینه، خریداری میکنند که به دلیل مسافت زیاد عملا بحث گارانتی در آنها معنا ندارد و اغلب هم مجوز شروع کار نمیگیرند چون به تایید مسئولان نمیرسد. در نهایت، تستهای مربوط به پارک آبی از لحاظ ایمنی و کیفیت (سازههای فلزی و سرسرههای آبی، تصفیهخانهها، سیستم برق و تاسیسات و. . . ) انجام و مجموعه افتتاح میشود و به بهرهبرداری میرسد.