سرمایه معنوی و تأثیر آن بر عملکرد سازمان

سرمایه معنوی مفهومی است که در سال 2004 وارد ادبیات مدیریت شد. این سرمایه از نوع پول و مادیات نیست، بلکه از بعد معنایی بسیار باارزش‌تر و با اهمیت‌تر از مادیات محسوب می‌شود، چرا که علاوه بر افزودن به ثروت مادی افراد، بر افزایش ثروت معنوی آنها نیز تأثیرگذار است سرمایه معنوی عامل حرکت و تولید انرژی در سازمان‌ها بوده و باعث می‌شود آنها از قابلیت‌هایی برخوردار شوند که به تعالی و توسعه پایدارشان بینجامد. در واقع نکته متمایز چنین سازمان‌هایی این است که می‌توانند به سرمایه‌ای پایدار دست یابد.

سرمایه معنوی باعث می‌شود سازمان حیات درونی خود را گسترش و توسعه داده و با محیط خود در تعامل بیشتری قرار گیرد. کتاب سرمایه معنوی و تأثیر آن بر عملکرد سازمان نوشته فرناز بدخشانی در همین رابطه منتشر شده و هدف از آن معرفی مدل مفهومی سرمایه معنوی و چگونگی سنجش سرمایه معنوی در سازمان‌هاست.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: با وجود سرمایه معنوی سازمان‌ها با آگاهی کامل نسبت به مسئولیت‌های اجتماعی خود بنیانگذاری شده و رسالتی بزرگ برای خود قائل می‌شوند که نتیجه آن چیزی جز کامیابی، موفقیت و سودآوری دائمی نیست. وجود سرمایه معنوی در انسان باعث می‌شود از خود علت و چرایی انجام کارهایش را جویا شود و در معنای واقعی زندگی تجدیدنظر کند و این سوال را از خود بپرسد که چگونه می‌تواند زندگی غنی‌تر و وسیع‌تری برای خود بسازد؟

سرمایه معنوی سرمایه‌ای است که باعث پیشرفت پایدار اهداف اصلی انسانی می‌شود. در جامعه و در زندگی شخصی‌مان، سرمایه معنوی با خودسازی ما بنا می‌شود، بدین معنا که به فعالیت‌هایی مشغول باشیم که ما را در تماس نزدیک‌تر با مفهوم عمیق انسانیت قرار می‌دهد. این کتاب در 135 صفحه و قیمت 102000 ریال توسط مؤسسه کتاب مهربان نشر  به چاپ رسیده است.