با توجه به محدوديت منابع آبي، توسعه کشت گلخانهاي در کشور امري اجتنابناپذير است که به سرمايهگذاري کلان و کمکهاي بخش تحقيقات کشاورزي نياز دارد. براساس آمار موجود، بحران محدوديت منابع آبي تنها به کشور ما مربوط نميشود، بلکه اين موضوع در خاورميانه به شکل جدي مطرح است زيرا عدم توجه به آن مسئله تامين غذا و امنيت غذايي را تحتالشعاع قرار خواهد داد، بنابراين هر کشوري با نگاه ويژه به مساله بحران آب ميپردازد.
اگر همچنان به کشت برخي محصولات همچون هنداونه، خيار و گوجه فرنگي به شکل غرقابي و در فضاي باز ادامه دهيم به طور حتم در آينده نه چندان دور با مشکل بي آبي مواجه ميشويم، بنابراين در صورتي که توليد محصولات آببر را به سمت کشت گلخانهاي سوق دهيم به طور قطع با يک نظام مديريت شده و بهره برداري صحيح در توليد مواجه ميشويم که در مصرف آب نيز صرفهجويي ميشود.
با وجود منابع آبي محدود، انتظار ميرود توليد محصولات کشاورزي متناسب با پتانسيل و موقعيت جغرافيايي کشورها انجام شود، در اين خصوص خبري از زبان قائم مقام خانه کشاورز در ايرنا منتشر شده که وي با بيان آنکه زيرساختهاي کشت گلخانهاي در کشور فراهم نيست، گفته: درحالحاضر توسعه کشت گلخانهاي به استراتژي و برنامهريزي منسجم و مشخص نياز دارد که در همين راستا بايد علاوه بر سرمايهگذاري، تحقيقات، آموزش و ترويج نيز به کمک اين بخش بيايد.
وي معتقد است: بهطور قطع توسعه کشت گلخانهاي در کشور براي صرفهجويي در مصرف آب بخش کشاورزي نيازمند حمايت دولت در سرمايهگذاري و ارائه تسهيلات به اين بخش است. همچنين به گفته وي، توسعه کشت گلخانهاي علاوه بر توليد محصولات کشاورزي در افزايش بهرهوري نيز موثر است. ما در اين کلاف به سرمايهگذاران بالقوه اين بخش پيشنهاد ميدهيم با استفاده از محدوديتهاي آبي کنوني از حمايتهاي دولت بهره بگيرند و با تاسيس گلخانههاي مدرن هم به سرمايهگذاري خود کمک کنند و هم وضعيت آبي کشور را از حالت بحراني خارج کنند.