صمدی درباره فعالیت در صنعت تولید ظروف یک بار مصرف میگوید: رقابت و تنوع در این رشته بسیار زیاد و حجم کاری هم فراوان است. تولیدکننده باید به ملزومات مورد نیاز کار مجهز باشد و با دست خالی و هزینه پایین اصلا نمیتواند شروع به کار کند. با توجه به اینکه نیاز بازار به این اقلام مصرفی هر روز بیشتر میشود، تنوع درتولیدات بسیار واجب و ضروری است. مهمترین و ضروریترین الزامات این صنعت، سرمایه مناسب، دانش فنی جدید و استفاده از ماشینآلات مدرن و پیشرفته است.
طبیعی است این موارد مهم با هزینه کم حاصل نمیشود. افرادی که با آورده 100 میلیون تومان وارد این کار میشوند راه به جایی نمیبرند، چون هزینه برای شروع به کار بالاست و با این مبالغ کاری نمیتوان کرد.راهاندازی یک واحد کوچک بازیافت به بیش از یک میلیارد تومان بدون احتساب پول زمین و انبار نیاز دارد. نوع جنس تولیدی و حجم محصول هم در این خصوص مهم و در تولید تاثیرگذار است.
نزدیک به 60 درصد این مبلغ به تهیه، نصب و راهاندازی خط تولید مکانیزه و مابقی به سرمایه در گردش اختصاص مییابد. ضمن اینکه کمی صبر و حوصله هم در این کار لازم است. کمترین مدت انتظار دو ماه است که شاید در این مدت مشتری سراغ شما نیاید. ارائه محصولات مناسب و با کیفیت که مطابق با نیاز بازار تولید و عرضه شده باشد، موجب موفقیت در تولید میشود. مثلا برای تولید و نگهداری فوم جاذب که از محصولات شرکت ما است، زمینی به مساحت 4 تا 5هزار مترمربع، انبار، وسایل ماشینی برای تولید برق سهفاز نیاز است.
شرایط کار
از نظر صمدی، استفاده از فناوری قدیمی یکی از عوامل اصلی شکست است. بهرهگیری از تکنولوژی روز یکی از اساسیترین ابزار این صنعت محسوب میشود. حدود 20 سال پیش واحدهایی تاسیس شدند که از تجهیزات داخلی برای تولید استفاده میکردند؛ ماشینهایی با قیمت 20 تا 30 میلیون تومان که کیفیت نازلی داشتند و محصول تولیدیشان بسیار سطح پایین بود. الان با این شیوه نمیشود کار کرد. این ادوات قدیمی همه از رده خارج شدهاند و عملیاتی نیستند. ورود محصولات جدید، سرعت بالا و تغییر فرآیند تولید از دستی و سنتی به مکانیزه فضای متفاوتی را میطلبد که باید از طرف تولیدکننده لحاظ شود.
در تولیدات کاغذی و مقوایی شرایط کار تا اندازهای راحتتر است چه از بعد فنی و چه از بعد سرمایهای. ولی در ساختههای پلیمری کار سخت میشود. بهرهگیری از نیروی انسانی متخصص مورد دیگری است که باید مورد توجه قرار بگیرد. از همه مهمتر حضور یک تکنیسین وارد و باتجربه برای رسیدگی و راهاندازی خطوط تولید است. مسئله دیگر ظرفیتیابی و تولید براساس خواست بازار است که چه مقدار لازم است تهیه شود. یا اینکه شاید از کالای شما به مقدار کافی در بازار موجود باشد که این کار میتواند باعث ضرر و زیان شود.
این تولیدکننده درباره جذب افراد متخصص اضافه میکند: وقتی یک واحد تولیدی دایر میشود، کارگر ساده و ماهر، مهندس، مدیر فروش، مدیر تولید، پرسنل آزمایشگاه، حسابدار، انباردار با توجه به حجم و محصولات مورد عرضه لازم است. برای اقدام به تولید باید مجوزهای لازم را از دستگاههای ذیربط اخذ کرد.درخواست اولیه به سازمان صنایع ارائه میشود و در ادامه سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت هم تاییدیه لازم را صادر میکند. موسسه استاندارد و سازمان حفاظت از محیط زیست هم در این روند قانونی نقش دارند و به طور مرتب و دورهای اقدام به بازرسی و کنترل میکنند.
مشکلات پیش رو
وی درباره موانع موجود برای انجام کار تولیدی میگوید: مهمترین مسئله تحریمهای بینالمللی است که هنوز به طور کامل برطرف نشده است. همچنین رکود شدید و بیسابقه موجب کاهش قدرت خرید مردم شده است. مشکلات بازاریابی، نبود وسایل و امکانات تولیدی مدرن و بهروز و عدم حمایت از سوی نهادهای مسئول از گرفتاریهای عمده این صنعت است. وام با سود بالای 20 درصد به درد تولیدکننده نمیخورد.
تازه اگر مصوب شود شش ماه تا یک سال طول میکشد که پرداخت شود. در همه جای دنیا همه گونه حمایت از واحدهای تولیدی به عمل میآورند تا میزان تولید بیشتر و کیفیت محصولات بالاتر برود تا بتوانند حضور موثر و دائمی در بازار مصرف داشته باشند. اگر حمایتهای لازم صورت بگیرد و شرایط برای فعالیت مفید فراهم شود به نتایج قابل قبولی در این حوزه خواهیم رسید.