یکی از گامهای مهم برای ساماندهی تبلیغات محیطی، پیدا کردن محل تبلیغ است. باید این نکته را در نظر داشت که هر جا تابلو هست، یعنی مخاطب هم هست. بنابراین بهتر است بدانیم که در کدام مکانها ترجیحا تبلیغ نکنیم. در ادامه به برخی از این نبایدهای دنیای تبلیغات اشاره میکنیم:
تابلوهای ماسکه
شرکتهای تبلیغاتی معمولا از زاویهای از تابلو عکاسی میکنند که ماسکه بودن آن را مشخص نمیکند، بنابراین قبل از انعقاد قرارداد باید حتما تابلو را از نزدیک بررسی کرد و به آلبومهای شرکتهای تبلیغاتی بسنده نکرد. این آلبومها معمولا آلبومهایی زمستانه هستند و در حالی عکاسی میشوند که درختان هنوز برگ ندارند، اما در تابستان وضعیت فرق میکند. در میان تابلوهایی که ماسکه هستند، باید آنهایی را انتخاب کرد که پیام اصلی را منتقل میکند و به مخاطب امکان تصویرسازی را میدهد.
تابلوهای نصبشده در محل تصمیمگیری
هرجا که رانندگان باید برای تغییر مسیر تصمیمگیری کنند، کمترین سطح درگیری مخاطب را دارد، چرا که رانندهها تمرکز کافی ندارند و به تابلوهای نصب شده، کمترین توجه را نشان میدهند. در صورتی که ناچار به استفاده از این تابلوها هستید، در طراحی خود حداقل عناصر ممکن را به کار ببرید تا با یک بار دیدن، پیام منتقل شود. در محلهایی که پرترافیک هستند، میتوان پیامهای طولانیتر را نیز مورد استفاده قرار داد.
تابلوهای مخالف مجاور
امروز فضاهای تبلیغاتی به عرصه جنگ میان برندها تبدیل شده است. هنگام انتخاب محل تبلیغ، به تابلوهای مجاور خود دقت کنید. ممکن است برندهای رقیب، با یک جمله تبلیغاتی، تبلیغات شما را خنثی کنند. بهعنوان مثال، در یکی از بزرگراههای تهران سه بیلبورد تبلیغاتی از سه برند رقیب دیده میشود؛ برند اول: سنایچ و دیگر هیچ؛ برند دوم: شادلی به سلامتی طبیعت و برند؛ سوم: ولی هیچی تکدانه نمیشه! برند سوم با شعار تبلیغاتی خوب خود، دو بیلبورد تبلیغاتی قبلی را بیاثر کرده است. گاه نیز ممکن است کالای شما محصولی مانند پفک یا نوشابه باشد، در این صورت مشاهده بیلبوردی که در آن یک پیام بهداشتی در مورد تغذیه نامناسب دیده میشود، یا تبلیغات آبمعدنی بهعنوان نوشیدنی برتر، تبلیغ شما را بهعنوان ضدتبلیغ جلوه میدهد.
تابلوهای بیشخصیت
تابلوهایی که در مناظر نامناسب یا مقابل یک تپه خاکی نصب شده است، مطمئنا برای تبلیغ یک پوشاک شیک مناسب نیست و در بهترین حالت به درد تبلیغ محصولاتی چون رینگ و تایر میخورد. تابلویی را انتخاب کنید که اگر به اعتبار شما اضافه نمیکند، از آن کم نکند.
تابلوهای مایل
تابلوهایی که به موازات خیابان نصب شدهاند، هم رانندهها و هم عابران پیادهروی مجاور را از دست میدهند و فقط برای پیادهرو روبهرو کاربرد دارند.
تابلوهای بینور
در صورت استفاده از این تابلوها تبلیغ در شب را از دست میدهید و در فاصله کمتری مخاطب را درگیر میکنید. حتی اگر تابلوی انتخابی شما نور دارد، باز هم حتما شبها آن را چک کنید، چون برخی از شرکتهای تبلیغاتی برای پایین آوردن هزینه برق، شبها تابلو را خاموش میکنند.
برای تبلیغات محیطی بهتر است به سراغ مکانهای پرعابر (عابرانی که مخاطبان محصول شما هستند) و پرخودرو بروید. برای این کار باید به شناخت دقیقی از مخاطبان خود دست پیدا کنید. اطلاعات باید در سازمان جریان پیدا کند تا همه اعضای سازمان بدانند با چه مخاطبانی طرف هستند. با اینحال، در صورتی که هنوز به شناخت کافی از مخاطبان و حوزه تاثیرگذاری محصولتان دست پیدا نکردهاید، این اصل کلی را در نظر بگیرید.
بهعنوان مثال، در شهر تهران، مناطق پایین میدان هفتتیر برای تبلیغ محصولات داخلی، هشدارهای بهداشتی و اجتماعی و... مناسب هستند. از هفتتیر تا پارکوی برای تبلیغ موبایل، کولر گازی، لوازم یدکی مدرن و... مناسب است. در مناطق بالاتر از پارکوی هم بهتر است کالاهای لوکس، تجملاتی و گرانقیمت تبلیغ شود.
در میان دو تابلوی دارای وضعیت مشابه، تابلویی را انتخاب کنید که محصول قبلی که روی آن تبلیغ شده است، معتبر باشد. در این صورت، تبلیغ قبلی به محصول شما نیز اعتبار میدهد. به یاد داشته باشید که بخشی از تبلیغات، همیشه به سلیقه فرد تبلیغکننده بستگی دارد، با اینحال اصول تبلیغاتی را نادیده نگیرید و سلیقه شخصی خود را بیش از حد در کار دخیل نکنید.
تبلیغاتچی یک شکارچی است که هم میتواند فیل شکار کند و هم گنجشک، این تنها به گلوله پیامی بستگی پیدا میکند که بهکار گرفته میشود. مسائلی که برای شما و همکاران شما در سازمان جذابیت دارد، ممکن است برای مردم جاذبه نداشته باشد. بهعنوان مثال، دارا بودن ایزوها و گواهینامهها به هیچ عنوان برای مردم جذاب نیست. جوایز بانکی نیز دیگر حالتی خنثی پیدا کرده و برای کسی جاذبه ندارد. بنابراین فراموش نکنید که مهمتر از نوع و محل تابلو، پیامی است که به مخاطب انتقال میدهید.