چالش بزرگ کمپین «حس های متقاطع»، یافتن روشی جدید برای توضیحِ غیرقابل توضیح بود: حس باورنکردنی راندن در یک خودروی Peugeot. Peugeot 2008 Crossway نسخه خاصی بدون هیچ ابداع و نوآوری بود. تفاوت های اصلی آن با نمونه های قبلی، در زیبایی اش بود.
اما مانند نسخه های دیگر 2008، این خودرو هم از کاکپیت I برند بهره می گرفت. در واقع یک ویژگی منحصربه فرد Peugeot که رانندگی عادی را به فرآیندی غریزی تبدیل می کرد. در این خودرو همه چیز به سرانگشتان راننده و ترکیب فرمان Sport Drive واگذار می شد و راننده می توانست تمام اطلاعات لازم را بدون نگاه به جاده از پنل مخصوصی ببیند.
برای توضیح این حس باورنکردنی در رانندگی، آژانس BETC پروژه ای ۳۶۰ درجه همراه با Facebook و کانال Discovery ترتیب داد که شامل تولید و انتقال اطلاعات مخصوص برند بود. این پروژه «حس های متقاطع» نام گرفت.
Discovery ابتدا با رویکردی علمی اولین بخش پروژه را تولید کرد؛ برنامه ای در مورد اختلالی عصبی با نام حس آمیزی (Synesthesia) که در آن تحریک یک حس باعث واکنش حس دیگر می شود. علت انتخاب مبتلایان به این عارضه، این بود که آنها می توانستند به خوبی حس رانندگی در Peugeot 2008 Crossway را لمس و منتقل کنند.
استراتژی
گرچه این اختلال عادی تر از چیزی است که به نظر می رسد، با این حال عده کمی از مردم از آن اطلاع دارند و در موردش شنیده اند. بنابراین انتشار محتوای کمپین می بایست توسط مرجعی انجام می شد که در این حوزه مورد تأیید باشد تا حرف و ادعایش پذیرفته شود و چه مرجعی بهتر از کانال Discovery.
مرحله بعد، درک دقیق فضایی بود که می بایست مخاطب را تحت تأثیر قرار می دادند، زیرا علاوه بر اطلاع رسانی در مورد خودرو، کمپین باید احساس منحصربه فرد رانندگی در Peugeot را منتقل می کرد؛ ویژگی ای که مدل های دیگر برند نیز وجود داشت. پس تأثیرگذاری کافی و انتقال پیام به مخاطبان دو هدف اصلی کمپین بود.
اولین بخش از پروژه که توسط Discovery انجام شده بود با Facebook ادغام شد و به این ترتیب محتوا در مقابل چشمان هزاران مخاطب قرار گرفت.
اجرا
برای واقعیت بخشیدن به این حس ها، پنج فرد مبتلا به حس آمیزی برای تست رانندگی خودرو دعوت شدند، یک عصب شناس نیز آنها را همراهی می کرد. پنج هنرمند خلاق نیز که هر کدام از آنها روی یک بخش از مهارت های مربوط به حس ها تمرکز داشتند، احساسات تجربه شده توسط هرکدام از مبتلایان به حس آمیزی را به تصویر می کشیدند.
فیلم های کوتاه این پروژه در Discovery، Facebook و دیگر رسانه های دیجیتال به نمایش درآمد. نسخه کاملی از این تجربه نیز مدت سه ماه در کانال Discovery در دسترس مخاطبان بود.