تنش، تنش شغلی و شیوه های مدیریت آن

هر فرد شاغلی تا حدی در معرض تنش محیط کار قرار دارد. تنش در میان عامه مردم به عنوان یک مفهوم بد تلقی می شود اما واقعیت این است که در هر اندازه و در هر جا منفی و مضر نبوده و تا حدی طبیعی است و حتی باعث افزایش عملکرد شغلی در فرد و در نتیجه در سازمان می شود. تنش می تواند در نتیجه وقایع هیجان انگیز و اضطراب آور مانند روبه رو شدن با سرپرست یا مدیر جدید در محل کار یا طرز تلقی فرد نسبت به کار خود و نگرانی از انجام خوب یا بد کار ایجاد شود.

افرادی که دارای مشاغلی نظیر فروشندگی، خبرنگاری یا به طور کلی، مشاغلی در ارتباط و تعامل با افراد دیگر هستند، مقداری تنش را تجربه می کنند. همچنین تنش آثار منفی سازمانی بسیاری (مانند خشونت در محل کار، افزایش سوانح و اتفاقات کار، غیبت و فرسودگی شغلی) را در بر می گیرد.

کتاب تنش، تنش شغلی و شیوه های مدیریت آن تألیف و ترجمه دکتر پرویز احمدی و علیرضا مسیبی راهنمایی کاربردی برای مدیران است که در خصوص دلایل ایجاد تنش شغلی، پیامدهای آن و مهارت های مدیریت تنش ها به شما نکاتی را می آموزد.

در بخشی از این کتاب آمده است: راهبردی که برای رفع تنش در سازمان به کار گرفته می شود باید دارای الگو عمومی ویژه ای باشد. در ابتدا عوامل اصلی و تنش زای شغلی در سازمان شناسایی شوند؛ عواملی نظیر فرهنگ و سبک مدیریت، برنامه کاری غیر منعطف، ارتباطات نامناسب در محیط کار. برای شناسایی بهتر عوامل تنش زا باید آن را به درستی ارزیابی کرد. این کار از طریق توزیع پرسش نامه در بین کارکنان و. . . صورت می گیرد.

همچنین در بخشی دیگر از این کتاب آمده است: سازمان ها معیارهای کمی شناخته شده ای از سطح تنش دارند که عمومی ترین این معیارها آمار غیبت از کار است و این درصد، غیبت روزانه کارکنان را از محیط کار نشان می دهد. اما نمی توان نتیجه گرفت که یک شرکت با بالاترین میزان کارگریزی لزوما پرتنش ترین شرکت است. زیرا برخی صنایع و مشاغل بیشتر در معرض کارگریزی هستند، پس احتمال آسیب دیدگی و صدمه کارکنان مشغول به کار در این صنایع و مشاغل بسیار بالاست.

در حقیقت بسیاری از شرکت ها از حضور کارکنانی که دچار تنش هستند و در واقع می توان گفت که حضور یا غیبت شان هیچ تفاوتی در روند کاری سازمان ندارد و نکته جالب این است که این کارکنان حضور در محیط کار را به ماندن در خانه ترجیح می دهند.

این کتاب دارای 7 فصل و 218 صفحه است که توسط انتشارات دفتر پژوهش های فرهنگی منتشر شده است.