تهرانیها آدمهای خاطرهبازی هستند. هر مکان و هرجایی برای آنها خاطرهای را زنده میکند. حال اگر مکانی پیدا شود که همه این خاطرات را کنار یکدیگر جمع کند، مکانی عالی برای همه تهرانیها خواهدبود.
رستوران دهه شصتیها مکانی برای خاطرهبازیهای دههشصتی است. بچههای دوران موشک و جنگ؛ بچههایی که با تمامی محرومیتها روحیه شاد خود را زنده نگه داشته بودند.
خالق این کسبوکار که خود از اهالی دهه 60 است، با ایدهای خلاقانه، شیوه جالبی از بازاریابی را برای جذب مشتری پیش گرفته است. شاید از تمامی رستورانهای شیک و گرانقیمت برای این رستوران کمتر هزینه شده باشد، ولی مشتریان برای ورود به آن دقیقهشماری میکنند.
این ابتکار هر بازاریابی است که با هزینه کمتر، مشتری بیشتری را جذب کند. صاحبان این رستوران مشتری خود را
به خوبی شناختهاند و خوب میدانند چه مکانی برای پذیرایی از او مطلوب خواهد بود. همهچیز در این رستوران به دهه 60 تعلق دارد. وقتی در آن قرار میگیرید مانند آن است که به آن دوران گذشته بازگشتهاید و زمان در دهه 60 متوقف شده است. بعضی از خوردنیهای این رستوران مختص آن دوران است، البته صاحبان برای مشتریان نسل جدید خود نیز امکاناتی در نظر گرفتهاند، اما به دهه شصتیها نگاه ویژهای شده است.
رستوران دهه 60 حوالی یکی از فرعیهای باصفای نیاوران است، در نزدیکی پارک جمشیدیه که بسیاری از دههشصتیها جمعهها و روزهای تعطیل برای پیادهروی و کسب انرژی تازه به آن حوالی سر میزنند. وقتی وارد رستوران میشوید، دیوارها پر از پوسترهای آن دوران است.
عکس مسابقه هفته نوذری و جوانیهای شفیعی مجری ورزشی و عکس خانم رضایی مجری محبوب و کارتونهای جذاب
آن دوران. پوسترها مانند کاغذ دیواری همه دیوارها را تزیین کردهاند. وقتی وارد رستوران میشوید و پشت میزهای قدیمی مینشینید تا خاطرات خود را مرور کنید، گارسون با منوی پر از غذاهای
تازه و قدیمی به استقبال شما میآید.
در منوی رستوران بیشتر، غذاها و ساندویچهای قدیمی موجود است. ساندویچ با نانهای بولکی و نوشابههای شیشهای کانادا و کوکاکولا، از غذاهای منوی اصلی هستند. ساندویچ کوکو سیبزمینی، کوکوسبزی، کتلت و ماکارونی و ساندویچهای امروزی که با سبک و سیاق قدیمیها سرو میشود. البته برخی از مواد اولیه این رستوران مثل نانهای بولکی و نوشابههای شیشهای دیگر کم تولید میشود، ولی رستوران دهه 60 تمامی همه آنها را با سختی برای مشتریان خود گردآوری میکند.
وقتی گارسون برای آوردن غذای شما به آشپزخانه میرود شما بیکار نیستند و با بازیهای مخصوص دهه 60 تا آمدن غذا سرگرم میشوید؛ بازیهایی که روی میز چیده شدند و مهمانان را سرگرم میکنند؛ بازیهایی چون منچ، مار و پله، اسم و فامیل، دوز وغیره که فقط دهه شصتیها از آن سردر میآورند.
در این رستوران زمان به کندی میگذرد؛ نه مشتریان عجلهای برای رفتن دارند و نه کارکنان عجلهای برای سرو غذا. استقبال از این رستوران خوب است و
این امر از تعداد مشتریان رستوران پیداست. مدیران رستوران
به خوبی فهمیدهاند که با اجرای یک ایده ساده بازاریابی میتوان
به یک کسبوکار نوپا رونق بخشید.