اصول شراکت کاری / برای شراکت آماده‌ اید؟

شراکت‏های کاری غالبا در کسب‏وکارهای جدید و کسب‏وکارهای کوچک اتفاق می‏افتد و دانستن علت آن کار خیلی سختی نیست. یک شراکت کاری مناسب مثل یک ازدواج خوب می‏ماند، نه تنها کسی را دارید که دیدگاه‏ها و نظرات‌تان را با آن در میان می‏گذارید، بلکه در جنبه‏های مالی و عملی کسب‏وکارتان از وی کمک می‏گیرید، اما گفته می‏شود که شراکت معایب خاص خودش را نیز دارد.

به ‏عنوان مثال، در یک شراکت کاری هر‌یک از شرکا شخصا نسبت به تمام قراردادها و بدهی‏ها و همچنین تصمیماتی که توسط شرکای دیگر گرفته شده مسئولند، بنابراین همیشه برای بروز اختلاف و درگیری پتانسیل وجود دارد. شرکای کاری غالبا کسب‌وکارشان را با برنامه‏ریزی و قوانین پایه‏ای اندک شروع می‏کنند و دیر یا زود در‌خواهند یافت که آنچه بدون برنامه‏ریزی و ناگفته باقی مانده به انتظارات برآورده نشده، عصبانیت‏ها‏ و ناامیدی‏ها منجر می‏‌شود. 

شرکا ممکن است روی مسائل بسیار زیادی اختلاف‌نظر داشته باشند، از جمله اختلاف بر سر اخلاق کاری و اهداف مادی، نقش‌ها و سبک روابط، اما با یک آینده‏نگری و برنامه‏ریزی درست، می‏توان از این ضررها جلوگیری کرد و صاحب یک شراکت کاری موفق و پایدار شد. برای اینکه بتوانید حتی‏الامکان جلوی ضررهای احتمالی را گرفته و یک شراکت کاری درست را ایجاد و حفظ کنید نکات زیر را که مختصری از ملاحظات مهم در این زمینه است در نظر بگیرید. 

آیا برای شراکت آماده‏اید؟ 

ابتدا، از خود بپرسید‌ آیا واقعا به یک شریک کاری برای ایجاد یک شرکت موفق نیاز دارید؟ شراکت را باید برای زمانی بگذارید که این امر برای موفقیت کسب‏وکارتان مهم و حیاتی است،

یعنی زمانی‏که شریک احتمالی شما منابع مالی، روابط یا مهارت‏های مهم و حساسی دارد و شما از آن برخوردار نیستید. در غیر ‏این صورت می‏توانید فرد مورد نظر را بعدا به‏عنوان کارمند یا یک پیمانکار مستقل به‏کار گیرید. 

داشتن ارتباط با هم در تمام مراحل شراکت و به‏خصوص در ابتدای آن موضوع بسیار مهمی است. یکی از اشتباهات معمول که شرکای کاری غالبا مرتکب می‏شوند این است که پیش از اینکه واقعا همدیگر را بشناسند وارد کار می‏شوند. شما باید بتوانید با هم ارتباط برقرار کنید تا در بیان نظرات، ایده‏ها و انتظارات‌تان احساس راحتی کنید.  اگر قبلا با هم کار نکرده‏اید پیش از شروع کار، شراکت با یکدیگر را با انجام یک پروژه امتحان کنید،این کار به شما کمک می‏کند تا مهارت‌های یکدیگر و نیازهای شراکت‌تان را بشناسید. همچنین راهی خواهد بود برای پی بردن به شخصیت و ارزش‏های اساسی همدیگر. 

به‏طور ایده‏آل بهتر اســت مهارت‏هــای شخصی شرکا مکمل یکدیگر باشند و در عین حال خیلی با هم همپوشــانی نداشته باشند. مثلا ممکن است شما فردی جزء‏نگر و در عوض شریک‌تان فردی کل‏نگر باشد یا ممکن است شما در بازاریابی و فروش مهارت داشته باشید و شریک‌تان ترجیح دهد که به مسائل مالی رسیدگی کند. برای اینکه این موضوع را بسنجید که تا چه حد ممکن است بتوانید با همدیگر کار کنید، هر کدام به سوالات کلیدی زیر پاسخ دهید، می‏توانید در این زمینه با همکاران یا اعضای خانواده‏تان مشورت کنید: 

- آیا شریک‌تان با شما ارزش‏ها، ایده‏ها و اهداف مشترک دارد؟ 

- آیا به انگیزه‏ها و شخصیت شریک‌تان اعتماد   می‏کنید؟ 

- در چه حوزه‏هایی از زندگی و کار روزانه با هم توافق دارید؟ 

همچنین نکات دیگری که باید در‌این‌باره در نظر بگیرید عبارتند از: 

- اگر همسر یا فرزندتان بخواهد در آینده وارد کسب‏وکار شما شود چه خواهد شد؟ 

- اگر یکی از شرکا غیراخلاقی عمل کند چگونه این موضوع را کنترل و مدیریت خواهید کرد؟ 

- اگر یکی از شرکا بخواهد به خارج از کشور مهاجرت کند چه؟ 

بهتر است کسانی که در آینده قصد شراکت دارند با هم یک خلوت دو یا سه روزه داشته باشند تا انتظارات‌شان را از کسب‏وکار و شراکت، یک به یک مرور کنند و نکات مهمی را که هر‌یک در نظر دارند با هم مقایسه کنند. این کار کمک می‏کند تا این مکالمات و گفت‏وگوها موجب شوند که شرکا انتظارات یکدیگر را پیش از بیان آن توسط دیگری حدس بزنند. 

شراکت با نزدیکان

وقتی که با دوستان نزدیک و اعضای خانواده‏تان شراکت می‏کنید مراقب باشید. مانند خیلی از ازدواج‏ها، شراکت‏های کاری می‏تواند به یک جدایی تلخ منجر شود. با خودتان فکر کنید که آیا حاضرید چنانچه کار شراکت‏تان به جدایی رسید ریسک آسیب رساندن به رابطه‏تان را بپذیرید. در مورد شراکت با دوستان نزدیک یا خانواده نیز مانند شراکت با افراد غریبه برخورد کنید: برنامه‏ریزی بافکر داشته باشید و برای هرجنبه‏ای از آن خود را پیش‏تر آماده کنید طوری‌که تا حد امکان هیچ سوال و ابهامی درباره کنترل شرایط وجود نداشته باشد. 

یک نکته درباره شراکت با همسر: کار کردن همسران با هم ممکن است یک تنش اضافی بر رابطه‏ شان ایجاد کند و زوج‏ها ممکن است خیلی زود متوجه شوند که زمان خیلی کمی را برای هم و برای خانواده دارند. آنهایی که در این زمینه موفقند غالبا یاد گرفته‏اند مرزهایی را ایجاد کنند که مانع از مسلط شدن کار بر تمام جنبه ‏های زندگی‌شان می‌شود. به‏ عنوان مثال، ممکن است با هم قرار گذاشته باشند که محل کارشان را در ساعت چهار عصر ترک کنند و تمام گفت‏وگوهای مربوط به کار را نگه دارند برای بعد از زمانی که بچه ‏ها خوابیدند. 

قرارداد شراکت ببندید

زمانی که تصمیم‌تان درمورد راه‏اندازی کسب‏وکار با هم نهایی شد، باید به کمک وکیل یک قرارداد شراکت ببندید. این مرحله را بدون‌توجه به اینکه شریک‌تان چه کسی است انجام دهید. ممکن است افرادی که ارتباطات شخصی قوی دارند از این مطمئن باشند که استخوان‌بندی به‏ظاهر محکم‏شان به آنها کمک خواهد کرد که بر تمام موانعی که بر سر راه‌شان پیش خواهد آمد غلبه کنند. این تفکر، اشتباه خیلی بزرگی است. بنابراین حتما یک قرارداد کتبی بنویسید. هر قراردادی باید سه حوزه خیلی مهم و اساسی را دربر‌داشته باشد: پرداخت‏ها، گزاره‏های مربوط به ترک کسب‏وکار، نقش‏ها و مسئولیت‏ها. شامل اینکه چه کسی چه درصدی از کسب‏وکار را مالک است، چه‌کسی چه چیزی سرمایه‏گذاری می‏کند، درآمد کسب‏وکار از کجا حاصل می‏شود و شرکا کی و چگونه دستمزد می‏گیرند. 

معمولا شرکا با مالکیت برابر وارد کار شده و هر‌یک 50 درصد از سرمایه‏ اولیه را سهیم می‏شوند. به‏عنوان نمونه، ممکن است یکی از شرکا پول بیشتری درگیر کند و دیگری تخصص یا ارتباطات کاری با خود به همراه بیاورد. همچنان که کسب‏وکارتان رشد و تغییر می‏کند پرداخت‏ها را متناسب با آن تغییر دهید. به‏عنوان مثال، ممکن است شرکا با هم توافق کنند که ابتدا تا زمانی‌که میزان درآمد مشخصی که مورد‌نظر طرفین است حاصل نشود بدون دستمزد کار کنند. به‏علاوه، اگر بعدا افراد بیشتری وارد کار شوند یا اگر یکی از شرکا زمان بیشتر یا کمتری را به کار اختصاص دهد، ایجاد کمی انعطاف در قرارداد می‏تواند به شما اجازه دهد که در پرداخت‏های‌تان تغییر ایجاد کنید . 

همچنین قراردادتان باید برنامه‏ای را که شما برای چگونگی خروج از کسب‏وکار دارید پوشش دهد. از قبیل گزاره‏هایی که به دقت مواردی را شرح می‏دهد که در آن یکی از شرکا ملزم است تمام سهم دیگری را زمانی‌که یکی از آنها بخواهد کارش را قطع کند،بخرد. اگر هیچ‏کدام از شرکا نخواهند به کارشان ادامه دهند، می‏توانند تسویه‌حساب کنند و تمام دارایی‏ها را تقسیم کنند. در این‏گونه موارد بهتر است قبلا بپذیرند که در صورت انحلال شرکت کل ارزش کسب‏وکار را چگونه برآورد کنند. قرارداد باید مشخص کند که چه‌کسی ارزش کسب‏وکار و روش استفاده از آن را برآورد می‏کند. 

انتظارات خود را از چگونگی اجرای کسب‏وکار به‏صورت خلاصه بیان کنید. نقش‏ها و مسئولیت‏های شرکا را براساس مهارت‏ها و خواسته‏های‌شان به‏طور واضح شرح دهید. این کار باعث حذف درگیری‏های آتی خواهد شد و به‏طور واضح برای کارمندان مشخص خواهد کرد که به چه کسی قرار است گزارش کار بدهند. 

برای گفت‏وگو با هم برنامه داشته باشید

برای مکالمات و ارتباطات روزانه برنامه بریزید. به‏عنوان مثال، توافق کنید که دوبار در روز در زمان‏های معین‏شده با یکدیگر گفت‏وگو کنید و اهداف‌تان را بر‌یک مبنای منظم مجددا ارزیابی کنید. حداقل هر سه ماه یک بار با هم بنشینید و درباره اینکه آینده کسب‌وکار را چگونه پیش‏‏بینی می‏کنید و چه گام‏هایی را برای رسیدن به آنجا باید بردارید به بحث و گفت‏وگو بپردازید. 

توجه به موضوعات مطرح شده به شما کمک خواهد کرد تا بعدا بتوانید بر کسب‏وکارتان تمرکز بهتری داشته باشید. اینکه چگونه روی جزییات ایجاد شراکت کار می‌کنید نشانه‏ای خواهد بود از اینکه چقدر کسب‏وکار آینده شما خوب یا ضعیف عمل خواهد کرد. بی‏گمان، برخی از شرکای کاری در طول مسیر به این موضوع پی خواهند برد که به درد همدیگر نمی‏خورده‏اند.