امروز اگرچه بازار ساخت و تولید مسکن در رکودی غیرقابل تصور گرفتار شده اما همه میدانیم این روند ادامه نخواهد داشت و میتوان برای رونق بازار از همین امروز برنامهریزی کرد چون فرصتهای بیشمار سرمایهگذاری در صنعت ساختمان وجود دارد. با توجه به گستردگی صنعت ساختوساز، بهترین گزینه سرمایهگذاری در تولید بخشهای جزییتر این صنعت است. از اینرو «فرصت امروز» در گزارش امروزش در گفتوگو با فعالان بازار و مسئولان صنف مربوط، تولید بلوک سیمانی را بررسی کرده است. حسین اکبر، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان مصنوعات سیمانی و لوازم فلزی ساختمان در این زمینه به «فرصت امروز» میگوید: اگر موضوع رکود موجود در زمینه تولید مسکن را فراموش کنیم باید به نیاز بازار مسکن کشورمان که تقریبا سالانه 1/5میلیون واحد مسکونی است، توجه داشته باشیم.
به این ترتیب نباید سرمایهگذاری در این زمینه را برای همیشه فراموش کرد چون بازار همواره درحال تغییر است.اکبر در ادامه افزود: البته بهطور کلی نباید فراموش کرد که هنگام سرمایهگذاری در این زمینه صرفا نباید به تولید بلوکهای سیمانی فکر کرد چون هنگامی که یک سرمایهگذار در این زمینه وارد میشود، میتواند در تولید تیرچه، بلوک، دریچههای بتونی و البته بلوکهای کف نیز فکر کند تا با تکمیل سبد تولیدات امکان افزایش سودآوری را برای شرکت فراهم کند.
غیرمجازها عاملی نگرانکننده
حسین اکبر درباره تعداد واحدهای موجود و فعال در این صنف کشورمان معتقد است اگرچه پایتخت میتواند بهعنوان یک نشانه از کل صنعت در سراسر ایران باشد اما در این صنعت نگرانیهایی درباره حضور افراد و کارگاههای غیرمجاز وجود دارد که میتواند کل صنعت را بهویژه در این دوره به چالش کشیده و بازار را با رکود بیشتری مواجه کند.
این مقام صنفی تعداد واحدهای مجاز تهران را 100واحد تولیدی در بخشهای مختلف بلوک سیمانی اعلام کرد و گفت: این آمار در سراسر کشور ممکن است به یکهزار واحد تولیدی برسد اما همانطور که قبلا نیز اشاره شد، براساس آمارگیریهای صنفی، در مجموع امروز 1400واحد مجاز و غیرمجاز در سراسر ایران مشغول تولید و ارائه محصولات به متقاضیان هستند که اتحادیههای شهرستانها و تهران با استفاده از قوانین جدید درحال کنترل حضور غیرمجازها در بازار هستند تا نه تنها محصولات در سلامت کامل به دست متقاضیان برسد بلکه بتوان عرضه و تقاضا را کاملا کنترل کرد.
اتوماتیک تولید کنید
اکبر با اشاره به اینکه این صنعت بهصورت مستقیم هیچ وابستگی به خارج از ایران ندارد به «فرصت امروز» گفت: شاید تولید این نوع محصولات جزو صنایعی انگشت شمار باشد که در کشورمان تقریبا وابستگی به خارج از کشور ندارد و میتواند در بازارهای داخلی ارزش افزوده قابل ملاحظهای نیز داشته باشد، هرچند موضوع صادرات در این صنعت میتواند بهعنوان صادرات خدمات فنی مهندسی با انتقال کل پروژه یعنی کارگاه تولیدی نه خود محصولات ساخت ایران صورت پذیرد.
بهگفته وی، در این صنعت بهترین راه سرمایهگذاری برای رسیدن به سود مناسب استفاده از تجهیزات اتوماتیک یا نیمهاتوماتیک است چون با توجه به افزایش روند تولید میتوان هزینههای تولید را با تیراژ کاهش داد. این درحالی است که با استفاده از این تجهیزات میتوان به استانداردهای مورد نیاز دستیافت تا در صنعت جایگاه مناسبتری برای سرمایهگذار ایجاد شود.
اصل سرمایه مربوط به زمین است
حسین اکبر درباره میزان سرمایه مورد نیاز جهت احداث یک واحد تولیدی تصریح کرد: همانطور که میدانید طرح توجیحی در این زمینه با استفاده از آیتمهای مختلفی میتواند سرمایه مورد نیاز را تعیین کند که بستگی به میزان تولید، تعداد پرسنل و مواردی از این قبیل دارد اما آنچه در این زمینه بسیار قابل توجه است، اصل سرمایهگذاری مربوط به زمین کارگاه است.چون در این صنعت تولیدکننده نیازمند فضای زیاد برای تکمیل مراحل تولید و دپوی کالاست و باید بخش قابل توجهی از سرمایهخود را در زمین هزینه کند درحالی که نزدیک به 50میلیون تومان برای دستگاههای معمول بازار هزینه خواهد داشت.
این مقام صنفی در ادامه تاکید کرد: اما اگر بخواهیم دودوتای اقتصادی این صنعت را درنظر داشته باشیم شاید 200میلیونتومان بهعنوان حداقل سرمایهگذاری لازم باشد. البته برخی تولیدکنندگان برای استفاده بهینه از فرصت سرمایهگذاری ممکن است برای خرید ماشینآلات حملونقل نیز هزینه کنند، به این ترتیب ممکن است سرمایه بیشتری داشته باشند.
در شرایط عادی 3ساله سودآور میشود
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان مصنوعات سیمانی و لوازم فلزی ساختمان، رسیدن به نقطه سربهسر در این سرمایهگذاری را نزدیک به 36ماه در شرایط عادی اعلام کرد و گفت: در شرایطی که همه آیتمها در سمت رونق اقتصادی و ساختوساز یا پروژههای عمرانی باشد، این سرمایهگذاری در طول مدت یاد شده به سودآوری خود خواهد رسید.
وی تصریح کرد: رسیدن به نقطه سودآوری برای اکثر سرمایهگذارها کلیدیترین نکته است که باید به آن توجه داشته باشند اما در این صنعت اگر تولیدکنندگان بتوانند با استفاده از افزایش بهرهوری و البته بهکارگیری اصول اقتصادی، تولیداتشان را با حفظ کیفیت متعارف ارزانتر به بازار عرضه کنند، دیگر نگرانی در این زمینه نخواهند داشت.