یکپارچگی نهاد ها

مسائل کلی کشور مسائل مشخصی است که هر دولتی که بر سر کار بیاید خواه ناخواه باید این مسائل را درنظر بگیرد. مهم ترین مسئله کشور فضای کسب و کار است که لازم است این فضا بهبود جدی داشته باشد. نمره ما در حوزه کسب و کار از 100 نمره 57 است.

به تناسب این امتیاز رتبه ما در جهان 118 است. البته اگر به جدول رتبه بندی جهانی نگاهی بیندازیم سنگاپور با 83 امتیاز در رتبه اول قرار دارد. این به آن معناست که هر چند ما در رتبه 118 قرار داریم اما به لحاظ امتیاز تفاوت بسیار زیادی با سنگاپور نداریم. کافی است قدم های کوچکی در فضای کسب و کار برداشته شود تا بتوانیم به واسطه آن قدم ها پله های زیادی را پشت سر بگذاریم.

این تغییرات که لازم است فضای کسب و کار را بهبود ببخشد تغییرات سخت و دور از دسترسی نیست، گاه با تغییرات اندک در فضای کسب و کار، ناگهان امتیاز ما 10 تا 20درصد افزایش پیدا می کند و در رتبه بندی در جایگاه بالاتری قرار می گیریم.

مثلا در حوزه ثبت شرکت ها اگر قوانین تغییر کند و ثبت شرکت به جای چند ماه، یک روزه انجام شود با این تغییر رتبه ما چند نمره افزایش پیدا می کند و ناگهان 20 رتبه ارتقا پیدا می کنیم. یعنی این گونه نیست که با تغییرات اندک که مثلا امتیاز ما را به 65 افزایش بدهد ما به رتبه 100 می رسیم یا حتی اگر امتیاز ما به 75 برسد ناگهان در رتبه 50 قرار می گیریم. بنابراین برخلاف تصور ما برای تغییر فضای کسب و کار و قرار گرفتن در رتبه بهتر نیاز به شق القمر نداریم و با تغیرات اندک می توانیم در جایگاه بسیار مناسبی قرار بگیریم.

بنابراین دولتی که ایده آل بخش خصوصی است دولتی است که به بهبود فضای کسب و کار کمک کند. دومین مسئله دولت دوازدهم، لازم است دغدغه اشتغال داشته باشد و به خصوص برای اشتغال دانشگاهیان برنامه ریزی کند، زیرا نیروهای دانشگاهی تخصصی کسب کرده اند و اکنون نیاز به کار دارند و با ورودشان به چرخه تولید می توان هم به رشد اقتصادی و افزایش معیشت خانوارها کمک کرد و هم سرانه تولید را افزایش داد.

سومین مسئله ای که لازم است دولت بعدی به آن توجه داشته باشد رشد اقتصادی کشور است. اکنون برخی معتقدند اقتصاد دچار رکود است و برخی معتقدند با رشد ضعیف و اندک پیش می رود. این به آن معناست که ما رشد داریم ولی رشد ما آهسته و بطئی است. از آنجا که رقبای ما با سرعت بالایی در حال رشد و توسعه اقتصادی هستند اگر ما بخواهیم با همین روند رشد پیش برویم به مشکل برخواهیم خورد.
اگر هدف در برنامه ششم رسیدن به رشد 8 درصدی است که این رشد مدنظر رهبری نیز است، لازم است ساز و کارهای این رشد را فراهم کنیم. ما نیاز به سرمایه گذاری جدید داریم. از آنجا که در کشور به اندازه نیاز سرمایه برای سرمایه گذاری نداریم حتما لازم است از سرمایه گذاری خارجی کمک بگیریم و تمهیداتی برای جذب سرمایه خارجی بیندیشیم. باید توجه به تولید و صادرات در کشور قوی تر باشد. تولید به نحوی باید پیش برود که بیشترین درآمد از تولید باشد. متاسفانه اکنون دلالی و بانکداری از مهم ترین ارکان اقتصاد هستند که این دو مقوله کمکی به رشد اقتصاد نمی کنند و غیر مولداند.

هرچندکه نیازهای کشور همواره مطرح شده و در دولت فعلی نیز توجه به این مسائل همواره مطرح بوده است، اما اگر بخواهیم این انتظارات را در دولت دوازدهم به عمل تبدیل کنیم رسالت رسانه هاست تا این مسئله را برای مردم و مسئولان جا بیندازند که اگر این انتظارات عملیاتی نشود، کشور وضعیت نامطلوبی خواهد داشت. کشورهای زیادی نمونه ای هستند برای ما که بدانیم اگر سیاست های درست را در پیش نگیریم و همگی در جهت پیاده سازی آنها قدم برنداریم سرنوشت چنین کشورهایی مانند ونزوئلا را خواهیم داشت که برای قوت لایموت خود نیازمند همسایگان شان شده اند.

لازم است به سیاست اقتصاد مقاومتی که تکیه بر سیاست بدون صادرات نفت دارد، تکیه کنیم و همه نهاد ها از نهاد اجرایی تا مجلس و قوه قضاییه یکپارچه برای عملیاتی کردن این سیاست کنار هم بایستند و این سیاست را عملیاتی کنند.

اگر روند کشور این گونه پیش برود که دولت اقدامی کند و مجلس مقابل او بایستد، مجلس برنامه ای را تصویب کند و قوه قضاییه مقابل آن بایستد، سبب می شود تلاش هر بخش بی نتیجه بماند و هر بخشی که تلاش می کند نیرویش با مخالفت بخش های دیگر هدر برود. لازم است نیروها هم راستا و هم جهت شوند تا سیاست اقتصاد مقاومتی محقق شود و به رشد اقتصادی و توسعه کشور بینجامد.

این سیاست چیزی نیست که دولت به تنهایی بتواند آن را عملیاتی کند. برای رشد و توسعه اقتصادی نیاز به یک عزم ملی است که لازم است صداوسیما به عنوان صدای همه نهاد ها این سیاست را پیگیری کند و رسانه ها نیز از آن حمایت کنند تا نهادها به صورت یکپارچه به سمت پیاده سازی سیاست های توسعه اقتصادی حرکت کنند، بنابراین رشد و توسعه اقتصادی در قدم اول به یکپارچگی نیاز دارد.

یکپارچگی نهاد ها با تبلیغ و آگاهی رسانه ها شکل عملیاتی به خود می گیرد و لازم است رسانه ها این وظیفه را جدی بگیرند تا با تشویق نهادهای مختلف به همه آنها یادآوری کنند که عدم یکپارچگی تنها به ضعف و عقب ماندگی کشور می انجامد و لازم است نهاد ها در کنار هم در جهت رشد و اعتلای کشور قدم بردارند.

در دولت قبل آمریکا، کلینتون و اوباما در مقابل هم قرار داشتند و در مبارزه انتخاباتی نیز ممکن است به بدترین شکل همدیگر را رد کرده باشند اما پس از پایان انتخابات و بالا آمدن اوباما، کلینتون پشت او قرار گرفت و حتی از او دفاع کرد. در ساختار سیاسی ما نیز لازم است پس از پایان مبارزات سیاسی هر جناحی که رأی آورد مورد احترام همه جناح ها باشد و جدای از اختلاف های جناحی، همگی به دولت منتخب کمک کنند تا بتواند در جهت پیاده سازی سیاست های رشد و توسعه ملی و اقتصادی گام بردارد.

عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران