در شماره قبل در ستون ستاره های تبلیغات به بررسی سرگذشت آقای کلیف فریمن و کارهای موفق او پرداختم. این شماره نیز اختصاص به معرفی این شخصیت برجسته دنیای تبلیغات دارد. همان طور که اشاره شد، کلیف فریمن پس از شروع کارش در یک فروشگاه کوچک تبلیغاتی به مک کن-اریکسون رفت اما در این شرکت مشهور تبلیغاتی هم مدت زمان طولانی باقی نماند و به شرکت تبلیغاتی DFS رفت و در آنجا بود که کارهای ماندگارش را با تیم خلاقیت کوچک اما قدرتمند خود ساخت.
او پس از آنکه برای برگر وندی تبلیغ جالب توجه ?Where's the beef را ساخت و سهم بازار آن را به طرز قابل توجهی افزایش داد، مورد توجه مسئولان پیتزا سزار قرار گرفت. جالب اینکه آنها هم مثل وندی در کارزاری جدی با رقبای اصلی خود قرار داشتند با این تفاوت که وندی در جنگ برگرها با مک دونالد و برگر کینگ مبارزه می کرد و پیتزا سزار مشکلات جدی با پیتزا هات و پیتزا دومینو داشت.
در سال 1987 فریمن و همکارانش کار را برای این رستوران زنجیره ای در شرایط ویژه ای آغاز کردند. همان سال، شرکت تبلیغاتی DFS تعطیل شد و شرکت قدرتمند ساعتچی و ساعتچی (Saatchi & Saatchi) که در آن زمان برنامه بازاریابی پیتزا سزار را به عهده داشت به فریمن 40میلیون دلار پرداخت کرد تا شرکت خلاقه خود را در داخل مرزهای ساعتچی و ساعتچی شکل دهد. فریمن هم با همکاری آرتور بیجوArthur Bijou و پیت رگان (Pete Regan) شرکت جدید را با نام فریمن و شرکا تاسیس کردند.
در آن زمان ایالات متحده در رکود قرار داشت و این مسئله باعث شد تا هدف کمپینLittle Caesar به سوی سرگرمی برای خانواده ها با تاکید بر یک محصول بزرگ و با ارزش قرار بگیرد. این هدف باعث شد که در تیزر تبلیغاتی، یک شخصیت کارتونی با لباس رومی ایفای نقش کند و در انتهای تیزر تبلیغاتی جمله «پیتزا، پیتزا» را بگوید. هدف از اجرای این قسمت کاملا مشخص بود.
پیتزا سزار در قبال مبلغی که خریدار برای یک پیتزا می پرداخت دو پیتزای بزرگ دریافت می کرد و این مسئله با هدف کمپین سازگاری داشت و در آن زمان خانواده های آمریکایی از آن استقبال کردند. جالب اینکه جمله «پیتزا، پیتزا» به مانترای این برند تبدیل شد و جالب تر اینکه در آن تیزر تبلیغاتی خود آقای فریمن به جای کاراکتر تبلیغاتی صحبت می کرد.
نتیجه این تبلیغ همانند تبلیغات وندی، بسیار خارق العاده بود. در پایان سال 1987 میلادی Little Caesar تقریبا در تمام ایالت های کشور آمریکا شعبه داشت و در سال 1992 میلادی تعداد مغازه ها از 900 شعبه به حدود 4600 شعبه افزایش یافت. در همان سال بنابر گزارش وال استریت ژورنال، پیتزا سزار محبوب ترین و مشهورترین برند در زمینه رستوران های زنجیره ای پیتزافروشی بود، هرچند رقبای این مجموعه ده ها برابر در زمینه تبلیغات نسبت به سزار بیشتر هزینه می کردند.
در سال 1988 و پس از یک دوره تقریبا 10 ساله، همکاری شرکت فریمن و شرکا و پیتزا سزار قطع شد و برخی گمان می کردند که این پایان کار شرکت فریمن خواهد بود، اما او و همکارانش به سرعت چند مشتری جدید جذب کردند و در سال 1999 موفق شدند بیش از هر رقیبی جوایز ویژه تبلیغاتچی ها را از آن خود کنند. این مسئله سرآغازی برای جدایی و استقلال شرکت فریمن از ساعتچی و ساعتچی بود که در شماره آینده آن را بررسی خواهیم کرد. ادامه دارد...
ارتباط با نویسنده: alijah. ir
مشاور تبلیغات و برندسازی