سپری شدن 50 روز از سال جدید نیز یخ فعالیتهای اقتصادی در ایران را آب نکرده و آبی هنوز گرم نشده است. این وضعیت که ادامه شرایط شش ماه دوم سال 1394 است به مرور جامعه ایرانی را دچار دغدغه و تشویش کرده است و تداوم آن میتواند به هراس منجر شود. آنطور که اطلاعات و آمار تحلیل مدیران ارشد اقتصادی و فعالان صنعتی و بازرگانی نشان میدهد سال 1395 سالی متفاوت برای ایران خواهد بود.
خانوارهای ایرانی، مدیران و صاحبان و سهامداران بنگاههای خصوصی و حتی مدیران سیاسی و اقتصادی ضمن خوشبینی به آمارهای ارائه شده از سوی نهادهای معتبر درباره رشد اقتصادی ایران، اما به مرور برخی نگرانیها نیز نمایان شده است.
آمارهای عرضه شده از طرف نهادهایی مثل بانک جهانی و صندوق بینالمللی پول از رشد 5درصدی تولید ناخالص داخلی خبر میدهد. در داخل نیز مدیران ارشد دولت مثل وزیر اقتصاد، مشاور ارشد اقتصادی رئیسجمهوری و ریاست سازمان برنامهریزی نیز از رشد 4 تا 5درصدی خبر دادهاند.
این اعداد خوشحالکننده اما در 50 روز گذشته از سال جدید با برخی مسائل دیگر نیز همراه شدهاند که امیدها را همچنان زنده نگه میدارد. حضور بیسابقه مدیران شرکتهای خارجی به همراه بالاترین مقامهای سیاسی کشورهای جهان مثل روسای جمهوری کرهجنوبی و آفریقای جنوبی و رئیس اتحادیه اروپا و... یکی از مسائل امیدوارکننده است.
علاوه بر این ابلاغیه مقام معظم رهبری و اصرار ایشان بر اقدام و عمل در اجرای اقتصاد مقاومتی که برونگرایی و رشد بالا به همراه انضباط شدید مالی و پولی در آن پررنگ است نیز مانع خاموش شدن شعلههای امید میشوند. این مسائل به همراه انگیزههای قابل توجه فعالان اقتصادی برای عبور دادن اقتصاد از رکود را باید جدی فرض و راه را بر ناامیدیهای احتمالی مسدود کرد.
عبور از رکود و مسدود کردن راه ناامیدی و رشد تولید و سرمایهگذاری اما یک شرط بزرگ دارد که باید محقق شود و آن پدیدار شدن وفاق ملی است. در حال حاضر متاسفانه برخی ناسازگاریها در فهم دشواریهای اقتصاد در میان گروههای سیاسی و اجتماعی دیده میشود که فزاینده شدن آنها میتواند مایه ناامیدی باشد. وفاق ملی پیرامون برخی مفاهیم و ضرورتها کارسازترین و کارآمدترین و جوهره بنیادین حرکت از ناامیدی احتمالی به امیدواری قطعی است که باید پدیدار شود. ابرهای ناسازگاری باید از آسمان سیاست و اقتصاد ایران دور شود.
رئیس کنفدراسیون صادرات