وجدان اجتماعی و تکنولوژی

ما روزانه گوشی های هوشمندمان را 2617 بار لمس می کنیم. ما درگیر تکنولوژی شده ایم و این ارتباط لزوما سالم نیست. در دنیایی که همه چیز به ارتباط بستگی دارد، چطور می توان از وابستگی به تلفن همراه کاست؟

جنبشی ملقب به «مصرف بهینه وقت» و به رهبری عضو سابق گوگل، تریستان هریس تلاش می کند کمپانی ها را به چالش بکشد تا افق دیدشان را گسترش دهند و فقط درگیر تعداد کلیک ها و میزان استفاده از اپلیکیشن های شان نباشند. می توان آن را وجدان اجتماعی صنعت تکنولوژی دانست. 

ادلمن یکی از رهبران این جنبش که ترکیب و مفهوم استفاده بهینه از وقت را ابداع کرده است سوالی را با این مضمون مطرح می کند که « تکنولوژی چه شکلی پیدا می کرد در صورتی که می توانست به ما در انجام کار هایی که می خواهیم کمک کند، یا برعکس در مقابل انجام کار هایی که نمی خواهیم، مقاومت کند؟»

هر چند این جنبش قشر جمعیت خاصی را هدف نگرفته است اما پرسش های تلخی را درباره کودکان و نوجوانان مطرح می کند. روزانه تعداد زیاد و رو به رشدی از نوجوانان گوشی هوشمند شخصی خریداری می کنند و بنا بر گزارش eMarketer نزدیک به یک چهارم از نوجوانان 12 تا 17 ساله به دنبال خرید یک گوشی هوشمند در سال 2017 هستند.

نوجوانان تقریبا روزانه 9 ساعت و گروه سنی 9 تا 12 سال روزانه شش ساعت از اینترنت استفاده می کنند. از پیام فرستادن به دوستان شان گرفته تا تماشای فیلم های گوناگون. نیمی از نوجوانانی که توسط سازمان مردم نهاد Common Sense Media از آنها نظرخواهی شده، گفته اند که معتاد تکنولوژی بوده اند.

این نتایج باعث ترس هایی شده که نوجوانان رفته رفته به افرادی با توانایی کمتری در تمرکز، همدردی با هم سن و سالانشان و ایجاد روابطی عمیق تبدیل می شوند. این جنبش در زمانی حیاتی به میدان آمده است. در طول یک دهه گذشته ظهور تلفن های هوشمند و شبکه های اجتماعی و سایر گونه های تکنولوژی، نوع استفاده مخاطبان از تکنولوژی را دگرگون کرده است و هدف آن، سرگرم نگه داشتن مخاطب تا بیشترین حد ممکن است.

اما افزایش زمانی که ما مسخ گوشی های هوشمندمان شده ایم، موجب نگرانی هایی شده به ویژه در رابطه با نوجوانان که مغز های شان در حال رشد است و درگیر کنترل برانگیختگی های شان هستند. بسیاری از نوجوانان زمان زیادی را صرف گوشی های خود می کنند که این مسئله به ضرر خواب، عملکرد تحصیلی، روابط و موقعیت فیزیکی آنها تمام می شود. این جنبش نمی خواهد مخاطبان را از استفاده از اینترنت منع کند یا استفاده از هر گونه تکنولوژی را بد بداند، بلکه هدفش روشن کردن و آگاه کردن کاربران گوشی های هوشمند به ویژه نوجوانان است.

همانطور که پیش از این جنبش غذای طبیعی باعث تغییر در نحوه خرید مردم و ترغیب آنها به استفاده از محصولات طبیعی شد؛  جنبش استفاده بهینه از وقت هم امیدوار است، بتواند ابداع کننده راهی باشد که کاربران و کمپانی های اینترنتی را به ساختن رابطه ای بهتر و غنی تر میان آنها ترغیب کند.

تا پیش از این کمپانی های تکنولوژی به دنبال آن بودند که مصرف زمان مخاطبان شان را به حداکثر برسانند. هر چقدر زمان بیشتری صرف شود در حقیقت درآمد بیشتری را برای آن کمپانی می سازد. به این منظور مهندسان، تاکتیک های مختلفی را طراحی کردند که مخاطب را تا بیشترین حد ممکن سرگرم نگه دارند، به عنوان مثال سیستم های پخش آنلاین ویدئو مانند نتفلیکس یا یوتیوب پس از اتمام هر ویدئو شما را به دیدن ویدئوی جدید ترغیب می کنند. در نتیجه اپلیکیشن ها و شبکه های اجتماعی مانند اسلات کازینو مدام به کاربران جایزه می دهند.

Natasha Dow Schull، استاد فرهنگ رسانه و ارتباطات در دانشگاه نیویورک می گوید: «شما هیچ وقت نمی دانید چه چیزی در اینترنت نصیب شما می شود. بر خلاف قمار در اینترنت شما هیچ پولی خرج نمی کنید اما ما توجه نمی کنیم که در قمارخانه اینترنت پول در واقع همان وقت ما است.»

مکس استوسل یکی دیگر از رهبران این جنبش می گوید: «من معتقدم مبحث اینترنت شدیدا مربوط به نوجوانان است. آیا کودکان ما در دنیایی رشد خواهند کرد که تکنولوژی ما را از درون تهی می کند یا دنیایی که تکنولوژی زندگی مان را بهتر می کند؟ این بحث مهمی است که باید روی آن تمرکز کرد. او می گوید: «کمپانی های فعال در حوزه فناوری به نیت صدمه رساندن به کاربران شروع نکرده اند.» او پس از دو سال فعالیت در یک استارتاپ تکنولوژی و توفان مغزی درباره راه هایی که می توان یک کاربر را مجبور به استفاده از یک اپلیکیشن کرد، به این نتیجه رسید که خواسته های کاربران دقیقا تطابقی با خواسته های کمپانی های حوزه فناوری ندارد.

کمپانی های فعال در حوزه فناوری به این جنبش توجه نشان داده اند و ادلمن و هریس جلساتی با مهندسان فیس بوک، گوگل و شرکت های دیگر داشته اند. استارتاپ هایی مانند Hinge به این جنبش پیوسته اند و تعهد داده اند که اصول اخلاقی را هم در طول فرآیند طراحی شان به کار گیرند.

اما دست آخر نوجوانان امروزی باید تفکر متفاوتی داشته باشند. به عنوان نسلی که همپای تکنولوژی رشد کرده آنها همیشه یک گوشی هوشمند یا تبلت را در دست شان دارند. تکنولوژی راهی برای نوجوانان خلق کرده تا با یکدیگر در ارتباط باشند و اتفاقات مختلف را از دیدگاه خودشان تجربه کنند.