یکی از مهمترین عوامل عدم رشد و توسعهیافتگی اقتصاد ایران بینظمیهایی است که در نظام بانکداری در ایران وجود دارد. حتی بنگاه داري بانکها در ایران با آنچه در دنیا مرسوم است بسیار تفاوت دارد. باید توجه داشت درخصوص بنگاه داري بانکها یک بخش منافع ملی و جامعه است و در بخش دیگر منافع بنگاهها؛ اما در ایران بانکها هیچگاه منافع ملی را بر منافع خود ترجیح ندادهاند.
وقتی شرکتهایی میآیند و بدون هیچ ضابطه و قانونی سهامدار میشوند یعنی همان اندک سرمایهای که میتواند در جهت منافع جامعه و معیشت مردم صرف شود تنها در اختیار عدهای خاص قرار میگیرد بدون آنکه صرفه اقتصادی داشته باشد. متاسفانه چند سالی است که عقود مشارکتی در نظام بانکداری ایران معنی و مفهوم خود را از دست داده است. یعنی بانکها در همین عقود مشارکتی نیز (بنگاه داري) هیچگاه در زیان شرکتها خود را سهیم ندانسته و کمکی به جلوگیری از زیان شرکتها نمیکنند.