اسکناسهای ناصری شامل دو سری بوده که سری اول به ترتیب یک تومان، دو تومان، پنج تومان، 10 تومان، 20 تومان، 25 تومان، 50 تومان و 100 تومان قیمت دارند.
درحال حاضر اسکناسهای ناصری یک تومانی، دو تومانی و پنج تومانی تا حدی در بازار موجود است، اما مبالغ گرانتر یعنی 50 و 100 تومانی به دلیل اینکه این اسکناسها در دست شاهزادهها و رؤسای آن دوره بوده نایابتر است. بهطوریکه در آن دوره فردی که اسکناس ناصری 10 تومانی داشته از افراد عادی محسوب نمیشده بلکه بیشک از رجال سیاسی یا از خانواده شاهزاده بوده است.
معمولا چاپ اسکناسهای ناصری در شهرهای بزرگ صورت میگرفته است، اما برخی از شهرهای کوچک هم مانند خوی و کاشان اسکناس ناصری چاپ میکردند.
دربرخی از شهرهای بزرگ که اسکناسهای ناصری چاپ میشده به دلیل اینکه با گذشت زمان نام آن شهرها تغییر پیدا کرده است، درحال حاضر آن اسکناسهای ناصری از کمیابترین و گرانترین اسکناسهای بازار محسوب میشوند. بهعنوان مثال شهر زاهدان در زمان ناصرالدینشاه یعنی 100 سال پیش دزداب بوده و شهر بابل هم بارفروشان نام داشته، به همین دلیل اسکناسهای ناصری متعلق به این شهرها کمیاب و گرانتر هستند. درحال حاضر اسکناسهای ناصری حدود 20 میلیون، 30 میلیون، 50میلیون و 100 میلیون تومان قیمت دارند.
به دلیل کمیاب بودن اسکناسهای ناصری بنگاهی در این زمینه وجود ندارد، به همین دلیل اگر فردی خواهان خریدوفروش یا مجموعهداری در حوزه اسکناس ناصری است باید اطلاعات جامع و دقیقی از اسکناسهای ناصری داشته باشد. اسکناسهای ناصری بسیار گرانقیمت هستند به همین دلیل فردی که بیش از 20 میلیون تومان بابت خرید یک اسکناس میپردازد، باید درخصوص شرایط اسکناس ناصری اطلاعات جامعی داشته باشد.
شناخت اسکناسهای ناصری سری اول از سری دوم بسیار سختتر است، زیرا سری دوم دارای فیلیگران است اما سری اول اینگونه نیست به همین دلیل اگر فردی شناختی از اسکناسهای ناصری نداشته باشد نمیتواند در این زمینه خرید موفقی داشته باشد. فیلیگران یا تهنقش یا واترمارک، علائمی هستند که در زمینههای کاغذها، تمبرها یا اسکناسها قرار داده میشوند و در حالت عادی قابل مشاهده نیستند ولی اگر کاغذ یا تمبر در برابر آفتاب یا چراغ گرفته شود پدیدار میشوند، به همین دلیل اگر اسکناس سری دوم ناصری را در مقابل آفتاب بگیرید در قسمت سفیدرنگ آن نقش شیروخورشید مشاهده میشود. اسکناس ناصری در بازار پیدا نخواهد شد که تعمیری نباشد زیرا پس از گذشت صد سال از دوره ناصرالدینشاه به طورحتم گوشهای از اسکناسها جدا یا پاره شده است که در این راستا افرادی با تهیه خمیر یا کاغذ اسکناس آن قسمت جدا یا پاره شده را تعمیر میکنند که این عملکرد بسیار سخت و ماهرانه است، که این نوع اسکناسها را هم در نور خورشید یا چراغ نگاه کنید قسمت پاره شده آن مشاهده میشود.
اسکناسهای ناصری فقط در دوره ناصرالدینشاه چاپ میشده است بهطوریکه در زمان مظفرالدینشاه از سوی برخی اشخاص اسکناس پنج ریالی سبز برای چاپ نزد شاه آورده شد، اما مظفرالدینشاه قبول نکرده و به اسکناسهای زمان پدر خود اکتفا میکند، این رویه تا دوره محمدعلیشاه و احمدشاه هم به طول میانجامد که درنهایت در اوایل دوره رضاشاه اسکناس جدیدی تولید میشود، که سه تا چهار سال هم در زمان رضاشاه از اسکناس دوره ناصری استفاده میشده است، به همین دلیل اسکناسهای ناصری غیرتعمیری دربازار نادر و کمیاب است.