سناریوهای شاخص کل در هفته جاری

هفته سوم بهمن‌ماه با شکست حمایت 65 هزار و ورود شاخص به کانال 64هزار پایان یافت. شاخص کل در هفته گذشته کاهش حدود 930 واحد را تجربه کرد و از رقم 65,771 واحد به 64840.9 واحد رسید. تقاضا در ابتدا و انتهای هفته گذشته به خوبی دیده می‌شد، اما در میان هفته هیچ نشانه‌ای از آن نبود. بازار در روز شنبه با نسبت تقاضا به عرضه بزرگ‌تر از یک گشوده شد و این نسبت تا پایان آن جلسه معاملاتی بیشتر از یک ماند؛ اما هرچقدر از ابتدای بازار فاصله می‌گرفتیم میزان تقاضا افزایش پیدا می‌کرد و نسبت تقاضا به عرضه کاهش می‌یافت. 

شاخص کل در این روز ابتدا روند افزایشی را در پیش گرفته بود که در میانه‌ها بازار مسیر خود را اصلاح کرده و در روند نزولی قرار گرفت و در آستانه رسیدن به نقطه شروع خود آرمید. روز یکشنبه بازار گشوده شد، عرضه از تقاضا پیشی گرفت، کاهش شاخص کل شروع شد و در چشم به هم‌زدنی تمام بازار به رنگ قرمز در آمد. دوشنبه نیز همین رویه را داشت، با این تفاوت که یکشنبه بازاری مثبت را قرمز کرد و دوشنبه بازاری قرمز را به صف فروش کشانید.

روز پایانی هفته اما روندی متفاوت و اندکی پیچیده را در پیش گرفت. بازار با رنگ قرمز گشوده شد، اما شاخص کل در ساعت نخست جلسه معاملاتی به لطف نماد «فارس» در محدوده مثبت قرار داشت. با گذشت زمان شاخص به محدوده قرمز خود ورود کرد، اما بازار رفته‌رفته به رنگ سبز گرایش پیدا کرد و در پایان جلسه معاملاتی حدود 40درصد نمادها در محدوده مثبت تابلوی خود معامله می‌شدند. اکنون با در دست داشتن این اطلاعات می‌توان نگاهی اجمالی به اتفاقات اخیر بازار انداخت.

بهمن ماه وظیفه سنگینی را به دوش کشیده است: آرام کردن اوضاع پس از یک ریزش سخت. بازار بورس اوراق بهادار تهران از اواخر آبان ماه وارد فاز نزولی جدید خود شد و این روند تا نخستین روز بهمن‌ماه نیز ادامه داشت. ریزشی که در ارقام از ریزش دی ماه سال گذشته سهمگین‌تر بود. موج نزولی‌ای که از اواخر آبان‌ماه اخیر شروع شده است در قیاس با مدت مشابه پس از آغاز نزول سال گذشته، حدود 7.5درصد قوی‌تر بوده و همین موضوع مهار آن را نیز سخت‌تر کرده است.

بهمن ماه با تمام وجود در برابر کاهش شاخص کل و کاهش قیمت‌ها ایستادگی کرد؛ اما تمام رشته‌های بهمن در سه روز پایانی هفته اخیر پنبه شد و شاخص کل به کانال 64هزار قدم گذاشت. نکته قابل توجه در مورد این اتفاقات این است که این حمایت جانکاه از بازار درست در زمانی رخ داده که ارزش معاملات کم‌کم زیر 100 میلیارد تومان در روز در حال تثبیت شدن بود.

روند صعودی به وجود آمده در بهمن ماه باری دیگر میانگین ارزش معاملات را به بالای محدوده 100میلیارد تومان در روز فرستاد تا بازار مطلوبیت بیشتری داشته باشد. همین اتفاق (جلب اطمینان خریداران حقیقی) باعث شد بازار بتواند فقط و فقط در سه روز تمام مسیری را که در 11 روز پیاپی طی کرده، برگردد و به راحتی به کانال 64هزار ورود کند؛ زیرا این روند صعودی باعث ایجاد طمع در معامله‌گران حقیقی شد و این حالت بهترین بستر برای فروش عمده سهم است. با این شرح برای هفته پیش رو چند سناریو کلی وجود دارد.

برای هفته جاری احتمال مثبت بسته‌شدن شاخص بسیار ضعیف به نظر می‌رسد. به عبارت دیگر، تمام تئوری‌های موجود رقم شاخص کل را در پایان روز چهارشنبه کمتر از 64840.9 پیش‌بینی می‌کنند؛ اما روند معاملاتی در این هفته می‌تواند چند فرم مختلف داشته باشد. محتمل‌ترین سناریو گشوده شدن بازار با تقاضایی مطلوب در روز شنبه است که این تقاضا در همین روز قربانی عرضه شود و روند نزولی به وجود آمده در نیمه دوم امروز تا نیمه نخست روز سه شنبه ادامه پیدا کند و در پایان هفته، باری دیگر شاهد پا به عرضه گذاشتن تقاضا باشیم.

در این وضعیت انتظار می‌رود شاخص کل طی سه روز نخست هفته بیش از هزار واحد کاهش داشته باشد. سناریوی بعدی که می‌توان برای این هفته پیش‌بینی کرد تداوم چیرگی تقاضا بر عرضه تا آغاز روز دوشنبه است که در این صورت سه روز پایانی هفته می‌توانند شاخص را در حدود هزار واحد کاهش دهند. اما اگر نسبت تقاضا به عرضه تا پایان روز دوشنبه بیش از یک باقی بماند می‌توان امید داشت شاخص کل ریزشی بیش از 500 واحد را تجربه نکند.

در این میان، به وجود آمدن روندی صعودی در تمام روزهای این هفته از آنجا که روند نزولی موجود در برهه زمانی حاضر نیازی به آن ندارد، دور از ذهن به نظر می‌رسد و تحقق این امر می‌تواند یکی از نشانه‌های بازگشت مقطعی بازار به روند صعودی حداقل کوتاه‌مدت باشد.

* کارشناس و تحلیلگر بازار سرمایه