سرنوشت جهانی سازی، تجارت اروپا و چین

با حمایت چین از روند جهانی شدن، ترس از ظهور پوپولیسم در اروپا قوت می گیرد. یک استاد دانشگاه و پروفسور در روابط بین الملل در دانشگاه Tsinghua پکن می گوید: «دونالد ترامپ درباره جهانی سازی اشتباه می کند، هیچ کشوری در سایه انزوا به توسعه دست پیدا نمی کند.»

چین از دسامبر سال 2001 عضو سازمان تجارت جهانی شد و از پیوستن به این سازمان تاکنون سود و منفعت زیادی نصیبش شده است. این کشور طی 15 سال در واقع به بزرگ ترین اقتصاد جهان، بزرگ ترین صادرکننده و بزرگ ترین ذخیره ارزی خارجی تبدیل شده است. تولید ناخالص داخلی این کشور از سال 2001 تاکنون هشت برابر شده و به درآمد سرانه ملی آن به 7820 دلار رسیده است.

چین 13.8 درصد در صادرات جهانی و 10درصد واردات جهانی و به طور کلی تجارت جهانی سهم دارد. مصرف کنندگان از سراسر دنیا از رونق کارخانه های چینی بهره مند شده اند. هجوم انواع محصولات ارزان قیمت ساخت چین در جهان، به طور قابل توجهی قدرت خرید مصرف کنندگان را افزایش داده است.

هزینه های پایین تولید در سایت های تولیدی چین به ویژه کانتون، شانگهای و ووهان رونق تولید در اروپا و ایالات متحده آمریکا را کاهش داده است تا جایی که باعث شده دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب آمریکا به شدت در مقابل چین و سیاست های آن بایستد و با تجارت آزاد جهانی مقابله  کند.

در اروپا نیز که گسترش تجارت آزاد جهانی لجام گسیخته شده در 22 ژوئن 2016 در کمیسیون اروپا رویکرد جدیدی برای رابطه تجاری کشور های اروپایی چین ارائه داده شد. اروپا در واقع می خواهد با کنترل روابط تجاری با چین، توازن تجاری میان کشور های اروپا و چین برقرار کند.

اروپا در سایه جهانی شدن مبارزه می کند و در نهایت مجبور به پذیرش تجارت آزاد با چین می شود

اروپا در حال حاضر و در این وضعیت اقتصادی نمی تواند در های خود را به روی محصولات چینی باز کند، درحالی که ایالات متحده هم در های خود را روی آنها بسته است. نویسنده هژمونی چین، انتوان برونت توضیح می دهد که این نابجا خواهد بود که به چینی ها اجازه بدهیم آزادانه اخاذی کنند.

در حال حاضر برای شرکت های اروپایی دشوار خواهد بود با رقبای چینی که با هزینه های نیروی کار کمتر کار می کنند، مبارزه کنند. شرکت های اروپایی دیگر نمی توانند در برابر چینی ها مقابله کنند و آینده و بقای خود را در خطر می بینند.

صادرات چین به اروپا در حال حاضر بسیار مهم است. کشورهای عضو اتحادیه باید تجارت با چین را به عنوان یک مانع بپذیرند.

به ویژه در کشورهایی که در آن، واحد بزرگ خرده فروشی بسیار پیچیده است مثل فرانسه. از یک طرف، آنها از آزاد سازی چینی شکایت کردند اما از سوی دیگر احتیاط را مورد قبول خود قرار داده اند. بنابراین با نشان دادن ثبات و استحکام، بروکسل از کشورهای عضو اتحادیه درخواست می کند همبستگی بیشتری در مقابل چین داشته باشند. سوال اصلی امروزه این است که بدانیم اگر چین شکایت بکند اروپا چه کاری را می خواهد انجام دهد زیرا که اروپا به عنوان یک راه حل در تمام دنیا متعهد شده است که تعرفه ها را پایان بدهد.

در بروکسل تلقی است که چین نمی خواهد شکایت خود را پیگیری کند یا فشار بیاورد. چین سعی خواهد کرد که زمان به دست بیاورد. حق با او است، چین به خوبی فهمیده است که ثبات و استحکام اروپا خیلی سیاسی است.

اروپا قدرت خود را نشان می دهد به دلیل انتخاب شدن ترامپ برای ریاست جمهوری آمریکا و بالاتر از همه اینها به خاطر پاسخ به خطرات پوپولیسم که دموکراسی های غربی را تهدید می کند.

در سراسر اروپا جنبش حمایت از تولیدات اروپایی شروع به رشد کرده است. این نخستین بار است که اروپا دندان های خود را نشان می دهد. امضای قرارداد تجارت آزاد با کانادا، یکی از راه های اروپا برای ایستادگی در برابر تجارت با چین است.