سه روزی هست که آب به زایندهرود بازگشته و البته پیشبینی میشود تا خرداد ۹۴ هم آب در محدوده رودخانه در اصفهان و تا گاوخونی وجود داشته باشد. اما چگونه بعد از دو سال آب به زایندهرود رسید؟ ماجرای بیآبی در سال ۹۳، بسیار آزاردهنده بود. هم برای کشاورزان و هم برای شهرها. برخی شهرها به مرحله جیرهبندی آب هم رسیدند. تهران در آستانه جیرهبندی بود که به هر راهی، این اتفاق نیفتاد. اصفهان هم از جمله شهرهایی بود که بحران کمآبی داشت؛ در همه بخشهایش از جمله شرب، کشاورزی و صنعتی. اما در میانه آبانماه، آب از پشت سد زایندهرود رها شد و به محدوده شهر اصفهان رسید.
این آب البته امروز به کشاورزان شرق استان اصفهان هم رسیده است. خوشحالی مردم شهر در دو روز گذشته به دلیل رسیدن آب به رودخانه و تغییر فضای زندگی و بازگشت زندگی به پلهای معروف اصفهان، بسیار گزارش شده است. البته باید اصفهانی باشید تا بفهمید رسیدن آب به زایندهرود چه معنا و مفهومی دارد و چقدر رنگ زندگی را تغییر میدهد. درباره ماجرای خشک شدن زایندهرود محمدتقی رهبر، نماینده اصفهان گفته بود: سابقه برداشت آب از زایندهرود برای چهارمحال به سفر اول احمدینژاد به این استان بازمیگردد که در جلسهای به استاندار اجازه دادند هرگونه که میخواهند، از آب رود استفاده کنند.
ما نمایندگان اصفهان در مجلس هفتم برای مقابله با این تصمیم تلاش کردیم و به مسئولان نامه نوشتیم که گفتند موضوع کانلمیکن تلقی شود. ولی چهارمحالیها از آن مصوبه ملغیشده استفاده کردند. همینگونه هم شد که زایندهرود خشک شد. پیش از حل مشکل آب زایندهرود معاون اول رییسجمهور روحانی، اسحاق جهانگیری گفته بود: آقای روحانی با تمام وجود درباره آب «زایندهرود» حساس هستند و گفتهاند قطعا درخصوص این رودخانه به راهحل میاندیشند.