دولت وعده‌هایی را بدهد که قابلیت اجرا دارد

به مناسبت روز صنعت و معدن، مهم‌ترین خواسته من به‌عنوان صنعتگر این است که دولت اجازه دهد این روز توسط صنعتگران بخش خصوصی برگزار شود. این جشن صنعت است و ما باید مسئولان دولتی، مجلسی و سیاست‌گذارانی را که به رونق اقتصادی کمک کردند، دعوت و از آنها تجلیل کنیم. در این صورت ما به‌عنوان میزبان می‌توانیم انتظارات، انتقادات و پیشنهادات خود را به مسئولان بگوییم، اینکه دولت بخواهد این روز را برگزار کند هنوز برای ما مسئله است.

نکته دیگر این است که دولت یازدهم سال گذشته در گرامیداشت روز صنعت و معدن، وعده‌هایی را به فعالان این بخش‌ها داد. گرچه هدف دولت دادن وعده‌های تو خالی نبود اما در عمل به دلیل مرئی شدن تدریجی برخی از مشکلات قبلی، نتوانست بسیاری از این وعده‌ها را اجرایی کند. مثلا در ارتباط با بازتوزیع یارانه‌ها هیچ اتفاق خاصی در طول یک‌سال گذشته رخ نداد و کمکی به بخش مولد کشور نشد. موضوع دیگر لایحه رفع موانع تولید و ارتقای نظام مالی کشور بود که سرعت لازم برای تصویب این قانون وجود نداشت.

همچنین دولت سال گذشته قول بهبود فضای کسب‌و‌کار را داد که متاسفانه هنوز درصدی از آیین‌نامه‌های قانون بهبود مستمر فضای کسب‌و‌کار نوشته نشده و در نتیجه این قانون عملیاتی نشده است. بازنگری در قانون مالیات بر ارزش افزوده و بدهی‌های بانکی بخش مولد وعده دیگری بود که دولت سال گذشته در چنین روزی به صنعتگران داد اما با اینکه بخش‌خصوصی در درصد زیادی از این بدهی‌های بانکی غیر‌مقصر بود و سیستم بانکی هم عملا همدلی و همراهی لازم را با این بخش نداشت- شاید به دلیل اینکه خود سیستم بانکی نیز به‌عنوان یک بخش مولد، با گرفتاری‌های نهادی روبه رو بود- اقدام ویژه‌ای صورت نگرفت.

اکنون روز صنعت است و من امیدوارم که همین نکات به‌صورت وعده از زبان مسئولان تکرار نشود تا توقعات در بخش مولد بالاتر نرود زیرا در صورت اجرایی نشدن این وعده‌ها، در نهایت بخش مولد بدبین‌تر خواهد شد و مایوس‌تر حرکت خواهد کرد. انتظار من به‌عنوان یک صنعتگر این است که حرفی زده شود که با توجه به همه شرایط و مشکلات قابلیت اجرایی داشته باشد.

* مدیرعامل شرکت سکوایران و رییس پیشین کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی