حال مردم دنیا چقدر خوب است؟

شما حال خوب شهروندان خود را چطور اندازه گیری می کنید؟ در نظر گرفتن میزان ثروت شهروندان برای سنجش میزان حال خوب یا احساس خوشبختی شان کافی نیست؛ بسیاری از کشورهای ثروتمند دنیا که نرخ تولید ناخالص داخلی شان در ازای هر شهروند بالاست به لحاظ رعایت حقوق بشر، سطح آموزش و سایر معیارهای تعیین کننده و مطلوب حال خوب شهروندان از خیلی از کشورهای نه بسیار ثروتمند دنیا عقب مانده اند.

گروه مشاوره بوستون سعی کرده با استفاده از آماری که از سنجش توسعه اقتصادی پایدار کشورهای مختلف دنیا به دست آورده، به این پرسش پاسخ دهد: «حال مردم دنیا چطور است؟» گزارش امسال این گروه که در تاریخ 21 ژوئیه منتشر شده، 163 کشور یا قلمرو را به لحاظ اقتصادی، سرمایه گذاری و پایداری مورد بررسی و ارزیابی قرار داده است.

عملکرد اقتصادی کشورها براساس میزان درآمد، اشتغال و پایداری مورد ارزیابی قرار گرفته؛ سرمایه گذاری براساس بهداشت، آموزش و زیرساخت و پایداری هم براساس نابرابری میزان درآمد، جامعه مدنی، دولت و محیط زیست. گروه مشاوره بوستون با بررسی این معیارها در کشورهای مختلف به آمار و ارقامی رسیده است.

نروژ از سال 2012 تا به حال با امتیاز نزدیک به 100 در صدر فهرست قرار می گیرد. کشورهای اروپای شمالی و سایر کشورهای توسعه یافته بعد از نروژ رتبه های نخست فهرست را به خود اختصاص داده اند. امارات متحده عربی و قطر از جمله ثروتمندترین کشورهای دنیا به ترتیب در رتبه های 25 و 26 فهرست قرار گرفته اند. ایالات متحده در رتبه 19 فهرست جای گرفته و این نشان از نرخ بالای نابرابری میزان درآمد و همچنین عملکرد ضعیف این کشور در بخش بهداشت و آموزش دارد.

گروه مشاوره بوستون درصد شهروندان  بالای 15 سال را که حساب بانکی دارند، در مقابل امتیاز ارزیابی توسعه اقتصادی پایدار هر کشور هم محاسبه کرده است و این طور که از شواهد پیداست رابطه آشکاری میان این دو معیار وجود دارد.

محققان این گزارش به این نتیجه رسیده اند کشورهایی که شهروندان شان به صورت فراگیر تأمین مالی می شوند، به مراتب حال شان از سایر کشورها بهتر است؛ (حتی با وجود میزان درآمد یکسان). رابطه میان فراگیری مالی و احساس خوشبختی یا همان حال خوب، رابطه بسیار نزدیکی با زیرساخت خوب (ارتباطات از راه دور و برق)، جامعه مدنی (برابری جنسیتی) و دولت (مقررات قوی و پایدار و حاکمیت قانون) کشورها دارد.