مشاور وزیر کشور در توسعه مناطق گفت: بلندمرتبهسازی در زندگی شهری امروز ضرورتی اجتنابناپذیر است، به شرطی که به ازای هر واحد در ساختمانها یک فضای آزاد حدود 30 تا 40 متر مربع ایجاد شود تا با ارتباط بین اهالی آن، جامعه مدنی نیز بهدرستی شکل گیرد. به گزارش ایرنا، علی عبدالعلیزاده افزود: شهرسازی فرصتی گم و فراموش شده در کشور است درحالی که میتوان از آن در جهت ایجاد اشتغال و تحولات جدید استفاده کرد.
وزیر مسکن و شهرسازی در دولت اصلاحات گفت: به لحاظ تاریخی شهرداریها در ایران از کممسئولیتترین نهادهای پاسخگو به مسائل و موضوعات شهری هستند. در حالی که در بسیاری از کشورهای توسعهیافته دنیا، شهرداران در رأس تمام نهادهای دیگر موضوعات شهری را رصد میکنند. وی افزود: بهطور مثال، در حادثه 11سپتامبر و حمله به برجهای دوقلوی امریکا شهردار نیویورک مسئول اصلی حل این مشکل بود و نهادهای دیگر زیر نظر وی عمل میکردند.
وی اضافه کرد: گردشگران بهعنوان یکی از مهمترین گروههای هدف در جامعه علاوه بر منافع مادی و تاثیر در تبادل فرهنگی مانند خون تازهای که به بدن تزریق میشود، موجب پویایی و طراوت شهر میشوند، از این رو، اگر در شهر مشهد با 12 میلیون زائر هیچ اقدامی در جهت شهرسازی صورت نگیرد، ناشی از ناتوانی در مدیریت شهری آن است.
مشاور وزیر کشور در توسعه مناطق ادامه داد: در استان تهران، محلههایی مانند شهرک غرب و میدان تجریش که روزگاری از بهترین و خوش آبوهواترین مناطق شهر محسوب میشدند، امروزه در اثر بیتوجهی به این موضوعات مهم، به محلی برای بروز دعواهای خیابانی و تنش تبدیل شدهاند که تبعات بعدی آن را باید در 20 سال آینده دید.
عبدالعلی زاده، ماموریت شهرسازی را روشن کردن گذشته، امروز و ظرفیتهای شهر برای فردا ذکر کرد و ادامه داد: بافت باستانی شهرها هویت و دارایی آنها است و تخریب این بافتها برای ساخت خیابانها جنایت در حق شهر است. وی از جهان شهرها بهعنوان مراکز توسعه علم و دانش یاد کرد و ادامه داد: متاسفانه استان تهران با وجود عنوان پانزدهمین شهر بزرگ دنیا، در ردهبندی جهانی شهرها جایی ندارد.
وزیر مسکن و شهرسازی در دولت هشتم گفت: برای بهرهبرداری از فرصتها باید شهرسازان ضرورت و ویژگیها را به خواست ملی تبدبل کنند و لازمه این کار هم شناخت و فهم این ویژگیها و پیادهسازی آن در ایران است. عبدالعلیزاده ادامه داد: در طول سالها برنامههای مختلف پنج، هفت و 10ساله در کشور اجرا شد که متاسفانه حاصل تمام آنها از بین رفتن ارزهای نفتی و بیتوجهی به توسعه کشور بود. برخلاف ایران، کشور مالزی که تا چند دهه پیش بسیاری آن را روی نقشه جهان نمیشناختند، اکنون با برنامههای توسعهای «ماهاتیر محمد» از یک سرزمین سوخته به یک اقتصاد شکوفا تبدیل شده است.