این استخوان همچنان در زخم باقی می‌ماند...

روز یکشنبه به نقل از ضیایی، دبیر انجمن صنفی پالایشگاه‌های کشور از بازگشایی قریب‌الوقوع نمادهای پالایشگاهی سخن به میان آمد. همچنین به نقل از وی مطرح شد که بازگشایی این نمادها با مشخص شدن قیمت خوراک‌شان انجام خواهد شد و تصمیم‌گیری درباره طرح قیمت‌گذاری کیفی فرآورده‌های پالایشگاه‌ها (طرح کیفی‌سازی) ممکن است به بعد از بازگشایی نمادهای آنها در بازار موکول شود. 

در صورت وقوع چنین رخدادی ابهام در نمادهای این صنعت همچنان به قوت خودش باقی خواهد ماند و با توجه به سهم بالای ارزش بازار این شرکت‌ها و اثرگذاری روانی بسیار زیاد نمادهای پالایشگاهی بر کل بازار، باقی ماندن چنین ابهامی چندان به نفع آینده بازار نیست. اما مسئله این است که این ابهام تا کی قرار است بر این صنعت سایه بیندازد؟ 

طبق تبصره 2 ماده 8 آیین‌نامه اجرایی بند 3 قانون بودجه سال 1392 کل کشور، موضوع کیفی‌سازی و تغییر قیمت فرآورده‌های نفتی با توجه به کیفیت آنها، باید براساس یک الگوی تدریجی و تا پایان برنامه پنج‌ساله پنجم توسعه (94-1390) اجرا شود، اما  روز گذشته با گذشت بیش از سه سال و نیم از شروع برنامه پنجم، هنوز این موضوع تعیین‌تکلیف نشده است و حتی برخی شنیده‌ها حکایت از آن دارد که موضوع کیفی‌سازی برای سال 93 نیز اجرایی نخواهد شد و به سال بعد موکول می‌شود و این استخوان همچنان در زخم باقی می‌ماند. 

آیا چنین نگرشی به روند حرکت بلند‌مدت بازار لطمه وارد نمی‌کند؟ آیا وجود چنین ابهاماتی به عدم اطمینان و عدم امنیت سرمایه‌گذاری در بازار دامن نمی‌زند؟ آیا بهتر نیست به جای درخواست از دولت برای تزریق نقدینگی به بازار و حمایت کوتاه‌مدت از آن، از دولت خواسته شود تا با اجرای به‌موقع قوانین مصوب، امنیت سرمایه‌گذاری در فضای اقتصاد کشور را بالا ببرد؟ 

* کارشناس و تحلیلگر بازار سرمایه