گزارشی که اخیرا از سوی صندوق بینالمللی پول مبنی بر رشد اقتصادی ایران منتشر شده، اشتباه است، چرا که آنها بهبود و رفاه را از دید یکسری شاخصهای کلان میبینند. ما اقتصادمان همچنان یک اقتصاد ناکارآمد است و بخش صنعتمان نرخ بازده بسیار پایینی دارد، کیفیت تولیدات داخلیمان در سطح پایینی قرار دارد و بر عکس با قیمت بالایی عرضه میشود.
بهرهوری بنگاههای اقتصادی پایین است و شاخصهای علامت دهنده مثل قیمت نسبی کاملا نادرست است؛ با این شرایط چرا به نظر صندوق بینالمللی پول اوضاع اقتصادی ایران در جهت بهبود نسبی قرار دارد من نمیدانم! البته کاهش قیمت نفت به بودجه دولت صدمه زده و امیدوار هستم با این روند افزایشی که الان دیده شده کمی مشکلات بودجه حل شود اما برای اینکه اقتصادمان علامتهای خوب دهد ما نیازمند یک مجموعه سیاستهای اقتصادی بسیار منسجم و ساختاری هستیم که در چارچوب مبانی خرد اقتصاد باید جواب دهد.
ما از گذشته تاکنون در مورد کاهش وابستگی به نفت گفتهایم و هیچکدام از گفتههایمان عملی نشده است. لازمهاش این است که دولت یکسری اصلاحات در نظام مالیاتی ایجاد کند که سهم درآمدهای مالیاتی در حد بسیار پایینی نسبت به جهان - حول و حوش 6 درصد است- نباشد و حداقل به متوسط دنیا که حدود 30 درصد است، برسد. این بهترین تصمیمی است که دولت میتواند اجرا کند.
در تمام این سالهای گذشته که شاید ما دهها مورد اصلاح نظام مالیاتی داشتیم، این امر را به سازمانهایی واگذار کردیم که در آنجا دانش اصلاح مالیاتی وجود نداشت و هیچ وقت اصلاحاتی که در جهت بهبود نظام مالیاتیمان باشد انجام ندادیم، چون از متخصصانی که نظام مالیاتی را میشناسند استفاده نکردیم، بلکه از یکسری مجریان نظام مالیاتی که دانش این مسئله را ندارند استفاده کردیم و آثار و نتایج نامطلوب آن را هم دیدیم.
* اقتصاددان