آقا خوشگله به نمایشگاه می رود

در تاریخ آمده است که نخستین نمایشگاه بین المللی کالا در دوره خشایار شاه برگزار شده است و زمانی بوده که او از جنگ فاتح بازگشته بود. پس فرمان داد جشنی برگزار کنند و در ضمن نمایشگاهی نیز ترتیب دهند و این نمایشگاه که در پاسارگاد تشکیل شده بود مدت شش ماه ادامه داشت و گروه زیادی از ایرانیان و اهالی کشورهای مفتوحه از این نمایشگاه دیدن کردند (مسعودی – 1349 – 190) تعجب آور اینکه مبدع پدیده ای جهانی اکنون در تقلید آن پدیده با کاستی های فراوانی روبه رو است.

اما چیزی که امروز اهمیت دارد این نمایشگاه داری و برپایی نمایشگاه در میان برخی از ما آدم هاست.همان آدم هایی که نیما یوشیج در وصف شان می گوید: آی آدم ها آی آدم ها – که در ساحل نشسته بساط دلگشا دارید – نان به سفره جامه  تان بر تن...

همه چیزمان به همه چیزمان می آید فرقی هم نمی کند در نمایشگاه آب و فاضلاب شرکت کنیم یا نمایشگاه پوشاک و غذای کودک اصولا مردمی هستیم که ظاهر را بسیار پرارج دانسته و آن را ترجیح می دهیم و این در داد و ستد و مدیریت مان مثل هلو خودش را نشان می دهد.

به گمانم اگر روزی دانشجویی برای پایان نامه خود به بررسی تیپ شناسی مدیران نمایشگاهی بپردازد کار نیکو و پرارزشی انجام داده. گفتار امروز ما هم بر سر برخی تیپ های رایج و نگرش غالب آنهاست.

1- مدیران ناگهانی

برای نمونه گروهی از مدیران شرکت کننده در نمایشگاه مدیران ناگهانی هستند یعنی یکهو می شنوند که نمایشگاهی قرار است در حوزه کاری آنها برگزار شود و از تاریخ ثبت نام آن هم یک روز بیشتر نمانده و ناگهان تصمیم می گیرند که به شکل ناگهانی و غافل گیرکننده در نمایشگاه شرکت و همه را انگشت به دهان کنند و از فکرشان هم نمی گذرد که شرکت در نمایشگاه نیاز به فکر و مقدمات بسیار دارد.

برای دیدن مدیران ناگهانی کافی است سحرخیز باشید یعنی اگر سحرخیز باشید و در روز اول نمایشگاه سری به سالن های نمایشگاه بزنید، غرفه مدیران ناگهانی با کمترین جست وجو و با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است؛ غرفه هایی که هنوز نصفه کاره و در حال تدارک و بردن و آوردن و چسباندن و چیدن هستند و کاملا پیداست که تا روز دوم و سوم هم سروسامان نمی گیرند.

یکی از ویژگی های دیگر مدیران ناگهانی داشتن اعتمادبه نفس عجیب است مثلا می توانید با نگاه کردن به دور و اطراف غرفه یادشده این مدیران را که با زینت و زیور بسیار و با تبختر فراوان در حال راه انداختن غرفه خود هستند، ببینید و مرتب آفرین بگویید.

2- مدیران مدی

گروهی دیگر از مدیران نمایشگاهی (تیتر امروز تقدیم به آنها می شود) مدیران مدی یا اهل مد هستند که در مقایسه با مدیران ناگهانی از اعتمادبه نفس کمتری برخوردار بوده و درصد بزرگ تری را شامل می شوند. مدیران مدی یا فشن شویی به دسته ای از مدیران گفته می شود که نمایشگاه را دقیقا نمایشگاه معنی و گمان می کنند که این چند روز نمایشگاه فقط با هدف نمایش افراد یعنی مدیران و کارکنان برگزار می شود نه کالاها و خدمات.

این گونه از مدیران افراطی بیشتر به جای آنکه مردم را با محصولات خود تحت تاثیر قرار دهند با پوشش و لباس و سر و روی خود برای غرفه خود بیننده جلب می کنند و به نقل از یکی از همین مدیران – پرسنل ما از یک ماه قبل در تدارک برگزار کردن درست! این نمایشگاه بودند- (عرض کردم تیتر امروز را هم ما با احترام به این دسته از مدیران انتخاب کردیم) این دسته از مدیران هر سال غرفه های چشم  نوازتری را برپا می کنند و از دستاورد نمایشگاه بیشتر و بیشتر می نالند.

3- مدیران 59 دقیقه ای

تیره ای دیگر از مدیران نمایشگاهی مدیران 59دقیقه ای هستند، این دسته از مدیران کم طاقت را تنها در روز اول برگزاری نمایشگاه و آن هم در مدت زمان کمتر از 60 دقیقه در غرفه می بینید و پس از آن معمولا جای خود را به یکی از مدیران یا معاونان مدی همکار می دهند و ناپدید می شوند.

این مدیران گمان می کنند که در جای دیگری کار مهم تری وجود دارد که باید به آن برسند. مدیران 59 دقیقه ای عموما در بخش دولتی یافت می شوند و این در حالی است که بازاردانان (بازاردانی – بازاردان - بهی - بابک) هوشمند لحظه لحظه نمایشگاه را کلاس درسی به وسعت یک کشور و سرمشقی برای کارهای یک ساله خود دانسته و درباره آن سخت مطالعه می کنند.

اندیشمندانه بیندیشیم.

* تبختر: به ناز و غرور خرامیدن

DBA با گرایش بازاردانی (مارکتینگ)