مدیریت روابط دوستانه در محیط کار

ما اغلب ساعت های هفته را با همکاران در محیط کار سپری می کنیم. این امر به طور معمول موجب ایجاد روابط دوستانه میان کارمندان می شود. مدیریت مناسب تیم های کاری بر روی ایجاد روابط دوستانه میان کارمندان تاکید دارد. این امر روابط میان کارمندان و بهبود عملکردشان را به گونه ای مناسب مدیریت خواهد کرد. بدون تردید فعالیت در محیطی صمیمانه با حضور دوستان مان به عنوان همکاران مزیت های فراوانی در مقایسه با محیط کاری سرد و بی‎روح خواهد داشت.

امی کوپر، کارشناس مدیریت سازمانی، درباره روابط دوستانه کارمندان در محیط کار اظهارنظر جالبی دارد: «حضور دوستان در محیط کار موجب فعالیت بهتر کارمندان می شود. این امر ساعت های حضور در دفتر کار را لذت‎بخش تر خواهد کرد.» وقتی ما با همکاران مان روابط دوستانه ایجاد می کنیم، به تدریج عادت های شان را بهتر متوجه خواهیم شد. نتیجه این امر امکان به اشتراک‎گذاری بهتر اطلاعات و همکاری موثر خواهد بود.

یکی از نکات مهم در زمینه روابط دوستانه در محیط کار ایجاد محدودیت های کاربردی است. اگر دوستی های ما بدون محدودیت و حدود مشخصی باشد، به تدریج موجب بروز تنش هایی خواهد شد. درست به مانند زندگی عادی، در اینجا نیز مدیریت روابط دوستانه اهمیت بسیار زیادی دارد. هدف اصلی ما در این مقاله بررسی شیوه های مدیریت روابط دوستانه در محیط کار خواهد بود.

1. عدم به اشتراک‎گذاری بیش از حد

گفت‎وگوی دوستانه درباره برنامه های مان برای آخر هفته یا تجربه حضور در سینما و مشاهده برخی از فیلم های مشهور با همکاران هیچ مشکلی ندارد. ما به هر حال در محیط کار باید گفت‎وگوهای دوستانه نیز داشته باشیم، با این حال اگر مشکلاتی در زمینه کار با رئیس بخش یا دیگر مقررات شرکت دارید، باید مراقب صحبت های تان با دیگران باشید. شکایت بیش از حد و گفت‎وگو پیرامون آن با همکاران موجب ایجاد احساسات نامناسب در تیم کارمندان خواهد شد. همچنین شاید تیم مدیریتی اقدام به برخورد با ما نیز بکند. در این صورت جایگاه مان در تیم مدیریتی به خطر خواهد افتاد.

مطلب مرتبط: گزارش «فرصت امروز» از مزایا و معایب روابط غیررسمی و صمیمی در سازمان / تاریک و روشن روابط غیر رسمی در محیط کار

کوپر در مورد به اشتراک‎گذاری بیش از حد اطلاعات با همکاران بر روی تعیین مرزهای مشخص تاکید دارد: «دوستان ما در محیط کار شاید در بیرون از شرکت نیز روابط شان با ما را حفظ کنند، با این حال چنین امری به مثابه مجوزی برای به اشتراک‎گذاری هر نوع اطلاعات یا نکته ای با آنها نیست. شاید آنها برای کسب جایگاه بهتر در شرکت از گفت‎وگوهای دوستانه تان سوءاستفاده کنند. به این ترتیب ما هزینه به اشتراک‎گذاری بیش از حد را پرداخت خواهیم کرد.»

یکی از معیارهای مهم برای تعیین دامنه به اشتراک‎گذاری اطلاعات تامل بر روی میزان نزدیکی ما با دوستان مان در محیط کار است. این نکته معیار مناسبی برای تشخیص میزان به اشتراک‎ گذاری درست اطلاعات به ما خواهد داد. اگر ما رابطه نزدیکی با همکارمان در محیط خارج از شرکت نداریم، باید نسبت به گفت‎وگوها و روابط مان حساسیت بیشتری به خرج دهیم. در غیر این صورت شاید مشکلات زیادی برای ما ایجاد شود.

یکی از ایرادهای اصلی کارمندان در محیط کار اعمال فشار بر روی دوستان کاری برای بیان نکات یا اطلاعاتی مختلف است. ما نباید مانند یک عامل فشار برای دوستان مان عمل کنیم بنابراین استفاده از این تکنیک ها هرگز توصیه نمی شود. واکنش ما در برابر اعمال فشار دیگران نیز باید به همین صورت، همراه با برخورد مناسب، باشد.

2. واقع‎نگری درباره تفاوت های دوستی

وقتی ما روابط دوستانه در محیط کار ایجاد می کنیم، باید نسبت به تفاوت های آن با دوستی های خارج از محیط کار آگاهی داشته باشیم. انتظار از همکاران برای رفتار مانند بهترین دوستان مان امری اشتباه خواهد بود. واقع‎نگری به روابط دوستانه در محیط کار بهترین عامل برای تعیین محدودیت های کاربردی است.

اگر ما توانایی اعمال تمایز میان روابط دوستانه در محیط کار و خارج از آن را داشته باشیم، دیگر اطلاعات بسیار شخصی را به اشتراک نخواهیم گذاشت. به این ترتیب ناراحتی و دلخوری های ناشی از روابط دوستانه بیش از حد نیز کاهش چشمگیری می یابد. هرچه انتظارات ما از دوستان در محیط کار کمتر باشد، راحت تر با اتفاق های احتمالی کنار خواهیم آمد. اشتباه بسیاری از کارمندان در محیط کار تلاش برای ایجاد روابط نزدیک با دوستان و سپس انتظارات بالا از آنهاست. این امر از نقطه نظر رفتار حرفه ای در محیط کار هرگز درست نیست.

همکاران ما در محیط کار تعهدات و وظایف خاص خود را دارند. روابط دوستانه نباید موجب انتظار بالای ما از آنها شود. تعامل حرفه ای در محیط کار فقط شامل وظایف رسمی است. خارج از این محدوده هرگونه همکاری اضافه بر سازمان و بسته به سلیقه کارمندان خواهد بود.

3. ایجاد مرزهای مشخص

ایجاد مرزهایی برای روابط دوستانه اهمیت زیادی در محیط کار دارد. تعامل دوستانه با همکاران و گفتوگوهای لذت‎بخش در زمان های استراحت امر عادی محسوب می شود. با این حال دخالت در کار دیگران به بهانه دوستی هرگز ایده مناسبی نیست. هر کدام از کارمندان در شرکت ها دارای وظایف مشخصی هستند. این امر موجب افزایش کارآمد شرکت در مقیاس کلی خواهد شد. حال اگر ما به طور مداوم در کار دوستان همکارمان دخالت کنیم، به تدریج نظم سازمان به هم خواهد خورد. مدیران هر بخش به طور معمول با چنین کارمندانی رفتارهای تنبیهی دارند بنابراین با ایجاد مرزهایی برای فعالیت مان از دریافت تنبیه های بی‎مورد اجتناب خواهیم کرد.

مطلب مرتبط: برای افزایش کارایی در محیط کار دوست پیدا کنید

بدون شک تعیین مرزهای درست در روابط دوستانه کار دشواری خواهد بود. این امر از در هر شرکت یا مجموعه ای متفاوت است. همچنین ویژگی های شخصیتی افراد نیز در چنین امری موثر خواهد بود.

مهم ترین نکته در ایجاد روابط دوستانه مناسب با همکاران شناخت سلیقه و عادت های شان است. وقتی ما شناخت درستی از همکاران داشته باشیم، امکان تعیین مرزهای مشخص برای دوستی نیز فراهم می شود. یکی از دلایل اصلی ناتوانی افراد برای ایجاد مرزهای مشخص در دوستی های کاری احساس خجالت از بیان مرزهای موردنظر است. ما در محیط کار نباید هیچ تعارفی با دیگران داشته باشیم. عملکرد یک سازمان در مقیاسی کلی نیازمند فعالیت دقیق و خارج از روابط شخصی کارمندان است. در غیر این صورت مشکلات زیادی برای ما ایجاد خواهد شد.

4. تمرکز بر روی اهداف شرکت

روابط دوستانه در محیط کار اهمیت بسیار زیادی دارد، با این حال ما باید همیشه نسبت به اهداف شرکت توجه داشته باشیم. اگر روابط دوستانه موجب انحراف از اهداف اصلی شود، باید در آن بازنگری اساسی کرد. به هر حال فعالیت در شرکت به معنای پذیرش برخی از محدودیت ها بر فعالیت مان است در غیر این صورت هیچ فعالیتی پیش نخواهد رفت. توصیه کاربردی ما در این بخش توجه به اهداف اصلی شرکت برای محدودسازی روابط دوستانه است. به این ترتیب ما همچنان به اهداف اصلی شرکت وفادار خواهیم ماند.

مدیریت شرکت های بزرگ کار ساده ای نیست. اغلب مدیران تحت فشار بسیار زیادی مشغول فعالیت هستند. به این ترتیب ما باید به عنوان کارمند یک شرکت رفتار حرفه ای را در دستور کار قرار دهیم. در غیر این صورت به سرعت به عنوان عامل مشکل‎ساز در بخش موردنظر شناخته خواهیم شد.

اندکی بدبینی در زمینه روابط دوستانه در محیط کار چندان نامناسب نخواهد بود. به این ترتیب شاید افراد به اصطلاح دوست مان در محیط کار در تلاش برای تخریب چهره ما باشند. این نوع نگاه به روابط دوستانه کاری موجب دقت بیشتر ما در تعامل با دیگران خواهد شد.

5. مشاجره با رئیس را فراموش کنید

بدون تردید فعالیت در محیط کار همراه با فشارهای بسیار زیادی است. گاهی اوقات کارمندان زیر فشارهای فراوان اقدام به مشاجره با رئیس بخش می کنند. این اقدام از حالت اعتراض حرفه ای خارج است. به این ترتیب ما شروع به انتقاد بی‎پایه و اساس یا حتی توهین به رئیس بخش خواهیم کرد. چنین رفتارهایی در برخی از موارد حتی به قیمت از دست دادن شغل مان خواهد بود بنابراین ما پیش از برخورد با رئیس بخش باید نکات فراوانی مانند دلیل عصبانیت و راهکارهای رفع مشکلات در محیط کار را مدنظر داشته باشیم.

یکی از دلایل مشاجره با رئیس بخش روابط دوستانه بسیار نزدیک است. ما با دوستان مان بسیار راحت تر از دیگران بحث و گفت‎وگو می کنیم. به این ترتیب اگر روابط دوستانه مان به رئیس بخش بسیار بیش از حد انتظار باشد، در نهایت مشکلات فراوانی برای ما ایجاد خواهد شد بنابراین همیشه رفتار حرفه ای در محیط کار را به یاد داشته باشید.

6. اجازه سوءاستفاده به همکاران را ندهید

گاهی اوقات روابط دوستانه ما با همکاران موجب تلاش آنها برای سوءاستفاده از ما خواهد شد. این امر اغلب در روابط دوستانه بسیار نزدیک روی می دهد بنابراین ما باید در تلاش برای ایجاد محدودیت هایی در دوستی مان به منظور پرهیز از سوءاستفاده باشیم. این امر سلامت محیط کار را به گونه ای حرفه ای حفظ خواهد کرد. در غیر این صورت ما به طور مداوم دغدغه ذهنی نسبت به رفتار دیگر همکاران در محیط کار خواهیم داشت. این امر نه‎تنها در مورد کارمندان، بلکه مدیران شرکت نیز صحت دارد بنابراین ایجاد روابط دوستانه بسیار نزدیک با همکاران در هر شرایطی نادرست خواهد بود.

مطلب مرتبط: ارتباطات در محیط کار

بی‎تردید مدیریت روابط دوستانه در محیط کار بسیار دشوار است. این امر گاهی اوقات مشکلات بسیار زیادی در محیط کار ایجاد می کند. تلاش برای ایجاد محدودیت در روابط دوستانه کاری همیشه چالش کارمندان محسوب می شود. استفاده از توصیه های مورد بحث در این مقاله شروع مناسبی برای مدیریت بهینه روابط دوستانه در محیط کار خواهد بود. همانطور که اشاره شد، این نکته نه‎تنها برای کارمندان، بلکه تمام اعضای شرکت حیاتی است.