توافق مسئولان دو غول خودروسازی ایران برای واگذاری سهام شان

در شرایطی بحث و گمانه زنی بر سر واگذاری سهام خودروسازان کماکان ادامه دارد که مسئولان دو غول صنعت خودروی ایران و بخشی از قطعه سازان، بر سر واگذاری سهام موردنظر به یک کنسرسیوم منتخب از صنعت قطعه به توافق رسیده اند.

به گزارش پدال نیوز، آن طور که از مجمع سالانه و آخرین گردهمایی سال ۹۶ قطعه سازان خبر می رسد، مدیران خودروسازی به خصوص مدیرعامل ایران خودرو، بر واگذاری سهام به کنسرسیوم قطعه سازان در راستای جلوگیری از بروز انحصار برخی شرکت های خاص قطعه ساز تأکید کرده اند.

در این مجمع که چهارشنبه هفته گذشته برگزار شده، نزدیک به ۳۰۰ قطعه ساز کشور و مدیران ارشد خودروسازی از جمله هاشم یکه زارع مدیرعامل ایران خودرو، محسن قاسم جهرودی مدیرعامل سایپا، حسین نجاری مدیرعامل شرکت طراحی و تأمین قطعات ایران خودرو(ساپکو)، معصوم نجفیان مدیرعامل سازه گستر سایپا و همچنین اصغر خسروشاهی مشاور خودرویی وزیر صنعت، معدن و تجارت صنعت و ولی ملکی عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی حضور داشته اند.

از جمله مسائل بسیار مهمی که در این مجمع مطرح شده، موضع مدیرعامل ایران خودرو در قبال واگذاری سهام این شرکت به قطعه سازان بوده است. بر این اساس خبر می رسد هاشم یکه زارع به صراحت اعلام کرده «باید کنسرسیومی متشکل از اغلب قطعه سازان تشکیل و اقدام به خرید سهام خودروسازان کنند».

وی در ادامه تأکید کرده که «قطعاً تسهیلاتی نیز برای این مسئله در نظر گرفته خواهد شد و اگر خودروسازان بزرگ نیز خواستار خرید بخشی از سهام باشند، می توانند با ورود به این کنسرسیوم در این زمینه مشارکت کنند».

مدیرعامل ایران خودرو همچنین درباره حمایت از زنجیره تأمین قطعات گفته «ایران خودرو اجازه نمی دهد قطعه سازی دیگری وارد ساخت و تولید قطعه ای شود که هم اکنون توسط زنجیره تأمین این شرکت در حال ساخت است».

واکنش به انحصارطلبی

اما چرا مدیرعامل ایران خودرو رسماً به واگذاری سهام شرکت تحت مدیریت خود به قطعه سازان واکنشی اینچنینی نشان داده است؟ این ماجرا بدون شک ریشه در اقدام چندی پیش ایران خودرو در فراخوان این شرکت برای واگذاری ۱۵درصد از سهام خود دارد. حدود سه ماه پیش بود که ایران خودرو اعلام کرد سهام ۱۵/8 درصدی «شرکت سرمایه گذاری سمند» به صورت مزایده واگذار خواهد شد و قرار بود ظرف حداقل ۱۰ روز پس از انتشار آگهی موردنظر، این سهام در بورس عرضه شود. با این حال اما سهام موردنظر در محدوده زمانی اعلامی عرضه نشد تا شائبه هایی مبنی بر منتفی شدن این موضوع ایجاد شود.

هرچند ایران خودرویی ها بعدها اعلام کردند سهام ۱۵/8درصدی شرکت سرمایه گذاری سمند در تاریخ یازدهم بهمن ماه امسال عرضه خواهد شد، اما باز هم این اتفاق رخ نداد تا مشخص شود هنوز خریدار اصلح (از نظر ایران خودرویی ها) برای تصاحب سهام موردنظر پیدا نشده است. اگرچه در آن مقطع رسماً نامی از مشتریان سهام شرکت سرمایه گذاری سمند برده نشده، با این حال منابع آگاه تأکید داشتند که غول های قطعه سازی یکی از جدی ترین گزینه ها برای تصاحب این بلوک گران قیمت به شمار می روند.

استدلال منابع آگاه این بود که قطعه سازان، هم از این جنبه که به هر حال بخشی مهم از زنجیره خودروسازی به شمار می روند و هم از این حیث که از تمکن مالی بالایی برخوردار هستند، در مجموع شرایط لازم برای خرید سهام موردنظر را دارند. در ادامه نیز مشخص شد که برخی قطعه سازان به تنهایی برای خرید سهام شرکت سرمایه گذاری سمند موردنظر پیشقدم شده اند، اما ایران خودرویی ها با واگذاری سهام موردنظر به این ترتیب مخالفت کرده اند. ظاهراً علت مخالفت ایران خودرو این بوده که مسئولان این شرکت نخواسته و نمی خواهند برخی قطعه سازان به تنهایی سهم بیشتری در این شرکت کسب کنند. جدا از خودروسازان اما دیگر قطعه سازان بزرگ داخلی نیز مخالف واگذاری سهام شرکت های خودروساز به یک شرکت خاص قطعه سازی هستند.

از نظر آنها، قدرت گرفتن تنها یک قطعه ساز در خودروسازی کشور به انحصار منجر خواهد شد و این اتفاق به نفع صنایع خودرو و قطعه کشور نیست. از همین رو بسیاری از قطعه سازان معتقدند بهترین روش برای فروش سهام شرکت های خودروساز به قطعه سازها، تشکیل کنسرسیوم است، زیرا در این صورت کل صنعت قطعه منتفع خواهد شد و در نتیجه انحصاری نیز گریبان خودروسازی کشور را نمی گیرد. این ایده، از طریق برخی قطعه سازان بزرگ مطرح و مورد حمایت قرار گرفته است.

در نتیجه همین جدل های داخلی میان قطعه سازان و خودروسازها، هنوز تکلیف سهام شرکت های خودروساز به خصوص سهام ۱۵/8 درصدی «سرمایه گذاری سمند» مشخص نشده است. حالا آن طور که از مجمع انتهای سال قطعه سازان خبر می رسد، شرکت های بزرگ خودروسازی کشور هم موافق تشکیل کنسرسیوم قطعه سازی برای واگذاری سهام، هستند. در این شرایط باید منتظر ماند و دید سهام خودروسازان در نهایت چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد و آیا کنسرسیومی از صنعت قطعه مالک این سهام خواهد شد، خریداری دیگر تملک آن را بر عهده خواهد گرفت.