سایپا و ایران خودرو جز تولید دو محصول پرفروش خود و مونتاژ چند خودروی بی کیفیت چینی که با دستان خودشان به خودشان تحمیل شد ابتکار خاصی طی سال ها حضور در عرصه صنعت نداشتند.
به گزارش سایت شفاف، سند چشم انداز، صنعت خودروسازی را در سال 1404 با تیراژ 3 میلیون خودرو متصور است. در کنار این موضوع قطعه سازان نیز با تولید 31 میلیارد دلار قطعه باید در مسیر سند چشم انداز گام بردارند که از این نرخ تولید 6میلیارد صرف واردات خواهد شد، اما در چندماه اخیر واردات بی رویه قطعات چینی نه تنها رسیدن به مرز این پیش بینی را غیرممکن می کند بلکه کنار رفتن 10خودرو از خط تولید که 70درصد قطعه سازی را شامل می شود قطعه سازی را در مرز ورشکستگی قرار می دهد.
خودروسازان با بدهی کلان به بخش قطعه سازی روبه رو هستند. تولید برخی محصولات جدید که قرار است به زودی در جاده های ایران آفتابی شوند و البته با قدرت خرید مردم سازگاری داشته باشد یکی از عواملی است که می تواند خودروسازان را مجاب کند که به این وسیله هزینه تولید خود را کم کنند.
دو احتمال درباره افزایش واردات قطعات چینی در بازار ایران وجود دارد؛ اولین احتمال اینکه حضور رقبای چینی کیفیت قطعات ایرانی را بیشتر به چشم خریداران می نمایاند که البته این موضوع کمتر به ذهن می رسد، زیرا وارد کردن قطعه یا به خواست خودروسازان انجام می شود یا اینکه دلال ها این کار را انجام می دهند.
احتمال دوم اینکه خودروسازان با قطعات چینی و استفاده از آن در محصولات خود، خود را زیر دین قطعه سازان نمی برند تا شاید مجبور نشوند در ازای بدهی های خود بخشی از سهام خود را به قطعه سازان واگذار کنند.
مسیر پیش روی خودروسازان و قطعه سازان به یک اراده قوی برای پیمودن نیار دارد. تصمیمات دولتی در خصوص اختصاص دادن یا ندادن ارز مبادله ای به برخی صنایع تولیدی سبب شده قطعه سازان متضرر شده و 98 درصد تولیدات خود را با ارز آزاد تهیه و روانه بازار کنند.
در چنین شرایطی افزایش قیمت قطعات داخلی را در مقایسه با برخی قطعات چینی شاهد هستیم که می تواند در گردش سرمایه قطعه سازان تأثیرگذار باشد.
از طرفی خودروسازان با سناریوی قطعات چینی بازیگر اول در نرسیدن به هدف سند چشم انداز خواهند بود. توجیه ناکارآمدی مدیران خودرویی می تواند عدم تعامل درست با قطعه سازان باشد. خودروسازان باید به تولید 3 میلیون دستگاه خودرو در سال 1404 برسند که البته در بهترین شرایط هم این کار شدنی نیست زیرا هنوز ما با تولید در سال 90 هم فاصله داریم و به علاوه نیاز به تولید و طراحی پلتفرم های جدید خودرویی ما و توقف تولید پراید و پژو در سال 97 سبب خواهد شد تیراژ تولید خودرو در شرایط ایده آل از نصف کمتر نشود.
قطعه سازان چرخه ای هستند که با ایجاد اشتغال در حوزه های مختلف یکی از ستون های استوار اقتصاد در چند دهه اخیر بوده اند هرچند که موفقیت های آنان به نام خودروسازان سند می خورد اما باید اعتراف کرد تا همین جای کار هم اگر قطعه سازان نبودند، خودروسازان معلوم نبود چه وضعیتی داشتند.