دل نوشته های یک کارآفرین (3) / دنبال بازار تشنه باش

دیروز براتون نوشتم که یک شبه نمیشه پولدار شد و این خیلی مهم است که صبر و حوصله داشته باشید. گفتم که اول باید انتظارتون را از کسب و کار روشن کنید و یه ایده مشخص هم داشته باشید. همچنین یادآوری کردم ایده ات نباید اون قدر بزرگ باشه که نتونی زود بهش برسی. ایده در ابتدای راه باید کوچک باشه تا با سرمایه کم تو قابل اجرا باشه. تو این قسمت می خواهم چندتا از نکات دیگری را که باید برای راه اندازی کسب و کار بهش توجه داشته باشین بگم:

چهارم: کالای پر مصرف

برای اینکه ابتدا به ساکن دچار یأس و سرخوردگی نشی، لازمه که کالایی تولید کنی که بازار مصرف زیادی داشته باشه و بازار فروشش هم خوب باشه. این جوری بهتر می تونی برای کالات بازار پیدا کنی و از دیگران مشورت بگیری. مثلا کالاهای سوپرمارکتی فروش روزانه دارند. ماست و شیر و پنیر و.... یا مثلا دستمال کاغذی رو مردم استفاده می کنن. مثل مرغ ماشینی که هم تو عروسی ازش استفاده می شه و هم تو عزا.

اما بعضی چیزا مشتری خاصی داره. یه دوستی دارم که خانمش خیلی ذهن اقتصادی داره و همیشه طرح و ایده می ده. اون چند سال قبل می خواست پرورش کرم خاکی راه بندازه. اون سال ها سوددهی خوبی هم داشت، اما بازار اون محدود بود و همه کس نمی تونستند وارد این کار و کاسبی بشن.

چون داری تجربه می کنی و راه و رسم بازار و تولید و فروش رو یاد می گیری بهتره کاری رو شروع کنی که بتونی از تجربیات دیگران تو کارت استفاده کنی. مثلا چند نفر از دوستان و آشناهات می تونن تو فروش سی پی یو موبایل بهت کمک کنن؟ شاید پنج نفر هم نشن اما اگه کارت بسته بندی چای باشه خوب می تونی به خیلی ها مراجعه کنی و چای تولیدی شرکت رو بفروشی.

پنجم: مجوز های لازم را بگیر

کاری رو شروع کن که زیاد نیاز به مجوزهای مختلف ادارات و وزارتخانه های مختلف نباشه. چون باید زودتر یه کاری راه بندازی تا بتونی دو زار در بیاری. برای مجوز فعالیت بعضی از کارهای تولیدی باید ماه ها دوندگی کنی و این ور و اون ور بری تا کارت راه بیفته.

مثلا اگه بخوای یه کارگاه تولیدی بسته بندی لیموعمانی راه بندازی با یکی دو تا مجوز کارت راه می افته. اما اگه بخوای کاری راه بنداری که مجوز اداره کشاورزی، میراث فرهنگی، استانداری، اداره بهداشت، شهرداری یا بخشداری، اداره آبیاری، راه و ترابری رو بخواد باید حالا حالا ها بدوی تا بتونی از هزار خم اون یه راهی پیدا کنی و کارتو راه بندازی.

یه دوستی داشتم که می خواست تو یه روستا یه مرغداری با ظرفیت 10هزار تا راه بندازه. اون قدر رفت و اومد که آخر پشیمون شد و کار رو ول کرد و الان یه فست فود باز کرده. تو ایران ادارات دولتی به جای اینکه دست به دست تولید کننده بدن سنگ جلو پاش می ذارن و واسه همین ماه ها و سال ها طول می کشه تا یه جوون بتونه یه مجوز فعالیت بگیره.

متأسفانه مسیر اخذ مجوز در ایران گاهی اوقات خیلی طول می کشه. پس قبل از تصمیم قطعی کاملا به مراحل مجوز فکر کن. بعضی از کسب و کارها رو می تونی قانونی یکی دو ماهه راه بندازی، اما بعضی کارها یک سال دو سال و شاید بیشتر نیاز داشته باشه تا بتونی راه بندازی.

ششم: فروش نقدی

بعضی از کالا ها را می تونی نقدی بفروشی و سریع به پول برسی. اما بعضی از کار با وجود رقابت بالا چکی معامله می شه و نقدینگی تو از دستت در می ره. سعی کن کاری رو شروع کنی که بازار تشنه اون باشه و بخواد ازت بخره و بفروشه.

وقتی بازار اونو سریع تبدیل به پول نقد بکنه طبعا از تو هم نقدا می خره. مثلا اگه پیراهن مردانه تولید کنی و بخوای بفروشی بهت چک چند ماهه می دن اما اگه مثلا کارت پرورش مرغ های تخم گذار است بهتر می تونی کار کنی. البته در بازار چک گرفتن و چک دادن یه کار طبیعیه، اما نباید کارت جوری باشه که از همون ابتدا بهت چک شش ماه بدن و دست و بالت خالی بشه و نتونی تولید رو ادامه بدی. سعی کن از سودت کم کنی و تا می تونی تو سال های اول نقدی بفروشی تا سرمایه در گردش شرکت کم نشه.

ادامه دارد. . .

کارشناس فروش