لئوناردو داوینچی، نابغه ای در دوران رنسانس بود که به واسطه آثار هنری بی نظیرش، به ویژه نقاشی هایش شهرتی جهانی یافت. کنجکاوی سیری ناپذیر و پژوهش های متعدد او، باعث شد تا در زمینه های مختلفی از جمله هنر، علوم پایه، مجسمه سازی و مهندسی به دستاوردهای خارق العاده ای دست یابد. نقاشی های داوینچی به دلیل عمق مفهومی، تکنیک بی نظیر و نوآوری های بصری، همواره مورد توجه و تحسین هنردوستان و منتقدان هنری قرار گرفته اند. نقاشی های داوینچی با توجه به نگاه و هنر خاص این هنرمند، تا قرن ها الهام بخش هنرمندان بوده است. در این مقاله، به بررسی و معرفی برخی از مشهورترین نقاشی های داوینچی خواهیم پرداخت.
لئوناردو داوینچی پژوهشگر و محققی کنجکاو بود و یافته های خود را در مقالات گوناگون ثبت می کرد. این روند پژوهشی، استعداد ذاتی هنری او را نیز تحت تأثیر قرار داد. برخی از مشهورترین نقاشی های داوینچی، از جمله «شام آخر» و «بانوی صخره ها»، تحت تاثیر مطالعات گسترده او خلق شده اند. تمامی آثار هنری داوینچی به دلیل نبوغ بی نظیر او، ارزشمند و بی همتا هستند. با این حال، برخی از آثار او نسبت به بقیه شناخته تر شده اند.
در ادامه، به معرفی چندین اثر مشهور لئوناردو داوینچی می پردازیم. ابتدا، به سراغ شناخته شده ترین آثار او می رویم. شما با مراجعه به بخش گالری محصولات سایت جریان گالری می توانید انواع تابلوهای نقاشی هنرمندان بین المللی را به صورت اینترنتی تهیه نمایید.
نقاشی مونالیزا، یا همان لبخند ژکوند، یکی از مشهورترین و ارزشمندترین آثار هنری جهان است که توسط لئوناردو داوینچی خلق شده است. این شاهکار هنری که در حدود سال های ۱۵۰۳ تا ۱۵۱۹ میلادی به اتمام رسید، هم اکنون در موزه لوور پاریس نگهداری می شود.
داوینچی با استفاده از تکنیک بی نظیر اسفوماتو یا همان محوکاری، چهره ای سه بعدی و واقع گرایانه از مونالیزا به تصویر کشیده است. در این روش، به جای استفاده از خطوط تیز و مشخص، هنرمند با ایجاد تغییرات تدریجی سایه روشن، عمق و واقعیت را به اثر می افزاید. همین تکنیک است که لبخند مرموز مونالیزا را به یکی از جذاب ترین و بحث برانگیزترین موضوعات در تاریخ هنر تبدیل کرده است.
تابلوی شام آخر، یکی دیگر از نقاشی های داوینچی است که به سفارش لودویکو اسفورزا، حکمران قدرتمند میلان، بر روی دیوار صومعه سانتا ماریا دله گرتزیه کشیده شده است. این اثر هنری، لحظه ای سرنوشت ساز از زندگی عیسی مسیح را به تصویر می کشد؛ لحظه ای که عیسی به حواریون خود خبر می دهد یکی از آن ها به او خیانت خواهد کرد و سپس مراسم عشای ربانی را برگزار می کند.
داوینچی با مهارت خاصی، احساسات و واکنش های متفاوت هر یک از حواریون را در برابر این خبر مهم به تصویر کشیده است. او با استفاده از زبان بدن و حالات چهره، شخصیت هر یک از حواریون را به گونه ای ماهرانه نمایش داده است.
تکنیک نقاشی به کار رفته در این اثر، بسیار پیچیده و نوآورانه بوده است. داوینچی برای ایجاد عمق و واقع گرایی بیشتر، از چندین لایه رنگ روغن استفاده کرده است. متأسفانه، این تکنیک در طول زمان باعث آسیب دیدن رنگ ها و پوسته پوسته شدن سطح نقاشی شده است.
این طرح کم نظیر که با جوهر و قلم بر روی یکی از صفحات دفترچه یادداشت های داوینچی کشیده شده است، یکی از مشهورترین نقاشی های داوینچی به شمار می رود. داوینچی در این نقاشی، با استفاده از یادداشت هایی که به شیوه ای رمزآمیز و وارونه نگاشته شده اند، تناسبات ایده آل بدن انسان را بر اساس نظریات ویتروویوس، معمار رومی، به تصویر کشیده است. این اثر ارزشمند که در حال حاضر در شرایط خاص دمایی در گالری آکادمیای ونیز نگهداری می شود، به ندرت در معرض دید عموم قرار می گیرد.
این طرح گچی که تصویری از مردی با موها و ریش های بلند و مجعد را به نمایش می گذارد، برای مدت ها به عنوان خودنگاره لئوناردو داوینچی شناخته می شد. اما پس از بررسی های دقیق تر توسط کارشناسان، این باور به چالش کشیده شد. چین و چروک های عمیق بر روی چهره این مرد، نشان دهنده سن و سالی بسیار بیشتر از سن فوت داوینچی است؛ چرا که داوینچی در سن 67 سالگی از دنیا رفته است. به همین دلیل، برخی پژوهشگران بر این باورند که این طرح، تصویر یکی از افرادی است که داوینچی در طول زندگی خود با آن ها آشنا بوده است.
نقاشی بانوی صخره ها یا باکره صخره ها در دو نسخه موجود است که هر یک در موزه ای متفاوت نگهداری می شود. نسخه نخست در موزه لوور پاریس و نسخه دوم در گالری ملی لندن قرار دارد. این دو اثر، هرچند در موضوع مشترک اند، اما از نظر سبک و تکنیک های هنری تفاوت های قابل توجهی با یکدیگر دارند.
داستان این نقاشی به افسانه ای درباره فرار خانواده مقدس به مصر پس از قتل عام بی گناهان بازمی گردد. بر اساس این افسانه، آن ها در مصر با یحیی تعمیددهنده دیدار می کنند. این روایت، الهام بخش لئوناردو داوینچی برای خلق این اثر هنری شده است. با این حال، نسخه نخست این نقاشی به دلایلی نامشخص مورد پذیرش قرار نگرفت و داوینچی حدود بیست سال بعد، در سال 1508، نسخه دوم را با تغییرات قابل توجهی خلق کرد.
کارشناسان هنر بر این باورند که نسخه موجود در لوور، نسخه اولیه و قدیمی تر است. این نسخه، با ویژگی های سبک نقاشی های داوینچی در اوایل دوره رنسانس، ساختاری سفت و سخت و خطوطی جدا از هم دارد. در مقابل، نسخه دوم که در لندن نگهداری می شود، با ترکیب بندی های هرمی و حرکات روان تر و ارتباطات قوی تر بین سوژه ها، نشان دهنده تکامل سبک هنری داوینچی است. همچنین، در نسخه دوم، برخی عناصر نمادین مانند چوب دستی یحیی و هاله نورانی مریم و عیسی حذف شده اند تا به اثر، جلوه ای زمینی تر و انسانی تر بخشیده شود.
این اثر هنری ظریف و دلنشین، که با نام لاسکپیلیاتا یا پریشان شناخته می شود، یکی از شاهکارها در بین نقاشی های داوینچی است. داوینچی در این نقاشی، با استفاده از رنگدانه ها و قلم موهای بسیار ظریف، چهره ای زنانه را با موهایی آشفته و پریشان به تصویر کشیده است. حالت قرارگیری سر در این نقاشی، شباهت بسیاری به حالت سر مریم مقدس در اثر معروف او، باکره صخره ها دارد. همین شباهت، این دو اثر را به هم پیوند می دهد و نشان از یکپارچگی سبک هنری داوینچی دارد.
بانوی ارمینه یکی دیگر از آثار شاخص و نقاشی های داوینچی است که در آن، چهره ای زنانه با زیبایی و ظرافت وصف ناپذیر به تصویر کشیده شده است. بسیاری از مورخان بر این باورند که زن کشیده شده در این نقاشی، سیسیلیا گالرانی، معشوقه لودویکو اسفورزا، دوک میلان، بوده است. وجود راسوی قاقم در دست این بانو نیز این احتمال را تقویت می کند، چراکه راسو اغلب به عنوان نمادی از دوک اسفورزا شناخته می شد.
چهره بی تکلف و نگاه مهربان این بانو، همراه با ارتباط صمیمانه ای که با راسو برقرار کرده است، از روحی لطیف و باطن پاک او حکایت می کند. این اثر هنری، علاوه بر زیبایی بصری، نمادی از عشق، زیبایی و ظرافت زنانه است.
تابلوی سالواتور موندی یا منجی جهان، یکی از بحث برانگیزترین آثار هنری است که به لئوناردو داوینچی نسبت داده می شود. این اثر، با وجود فروش با قیمتی نجومی در حراجی کریستیز، همواره با ابهامات و تردیدهایی در مورد اصالت خود همراه بوده است.
بسیاری از کارشناسان هنری معتقدند که سبک نقاشی، تکنیک های به کار رفته و برخی جزئیات ظاهری این تابلو با دیگر آثار و نقاشی های داوینچی همخوانی ندارد و این احتمال وجود دارد که این اثر توسط هنرمندی دیگر خلق شده و یا دست کاری های گسترده ای بر روی آن صورت گرفته باشد.
با این حال، حراجی کریستیز با دفاع از اصالت این تابلو، ادعا می کند که ایرادات وارده بر اثر، ناشی از مرمت های نادرست و نامناسب در طول تاریخ است. همچنین، وجود رنگ دانه های آبی سیر با کیفیت بسیار بالا که در آن زمان تنها در اختیار هنرمندان برجسته قرار می گرفت، به عنوان یکی از شواهد مهم برای اثبات اصالت این اثر و کشیده شدن آن توسط داوینچی ارائه شده است.
تابلوی جینورا د بنچی، تنها نقاشی از لئوناردو داوینچی است که در نیم کره غربی، به طور دقیق تر در گالری ملی هنر واشنگتن دی سی، به نمایش گذاشته شده است. این پرتره، که یکی از آثار اولیه داوینچی محسوب می شود، از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ چرا که نوآوری های هنری بسیاری را در خود جای داده است.
در دوره ای که مرسوم بود چهره ها در نقاشی ها به صورت نیم رخ به تصویر کشیده شوند، داوینچی با جسارتی مثال زدنی، برای نخستین بار در ایتالیا، چهرهی جینورا را به صورت سه ربع به تصویر کشید. این شیوه نوین در پرتره نگاری که بعدها توسط خود داوینچی در دیگر نقاشی های داوینچی همچون مونالیزا نیز به کار گرفته شد، به سرعت در میان هنرمندان دیگر رواج یافت و به عنوان یک استاندارد جدید در هنر پرتره نگاری پذیرفته شد.
آثار انگشت برجای مانده بر روی بوم نقاشی، گواهی بر این مدعاست که داوینچی احتمالاً از انگشتان خود برای شکل دادن به چهره و ایجاد بافت پوست استفاده کرده است. متأسفانه، بخشی از این اثر بی بدیل، به دلیل حوادثی مانند آتش سوزی یا نفوذ رطوبت، آسیب دیده و از بین رفته است.
این اثر، یکی از نقاشی های داوینچی است که در آن، هنرمند با به کارگیری تمامی توانایی های هنری خود، تصویری شگفت انگیز از سه نسل خانواده مقدس خلق کرده است. در این تابلو، حنای مقدس، مادر مریم، با مهربانی فرزندش مریم را در آغوش گرفته و مریم نیز تلاش میکند تا مسیح نوزاد را از نشستن روی بره باز دارد. مسیح در این اثر، چهره ای متفاوت از عیسی کشیده شده در تابلوی باکره صخره ها دارد. داوینچی با استفاده از ترکیب بندی هرمی و خلق یک چشم انداز خیالی، به این اثر عمق و زیبایی بخشیده است.
آثار و نقاشی های داوینچی بسیار متنوع هستند. این آثار شامل طرح های مفهومی و نمونه کارهایی می شود که در دفترچه یادداشت های شخصی او کشف شده اند. اگرچه در زمان حیات نیز داوینچی هنرمندی شناخته شده بود، اما شهرت او پس از مرگ به اوج خود رسید و در عصر حاضر به یکی از بزرگترین هنرمندان تاریخ تبدیل شد. در این مقاله، به بررسی برخی از مشهورترین آثار داوینچی پرداختیم و سبک های هنری و دیدگاه هنرمند در آن ها را مورد بررسی قرار دادیم. اگر تمایل دارید تا مجموعه آثار هنری و نقاشی های هنرمندان مختلف را مشاهده و به صورت آنلاین خریداری کنید، می توانید به سایت جریان گالری مراجعه کرده و از بین آثار متنوع موجود، تابلوی دلخواه خود را سفارش دهید.