تاپ دان یا ساخت از بالا به پایین

تاپ دان یا ساخت از بالا به پایین یکی از روش های نوین در پایدارسازی گودهای عمیق می باشد. در روش تاپ دان امکان اجرای همزمان طبقات زیر زمین تا تراز زیر پی همراه با اجرای طبقات روی زمین وجود دارد. جهت اجرای تاپ دان گاهی اوقات بنا به نیاز پروژه از دیوارهای حائل محیطی تا عمق مشخص زیر تراز پی استفاده می گردد. سپس زیر تراز پی هر یک از ستون ها، شمع اجرا می گردد تا بعد از اجرای پی روی این شمع ها، امکان اجرای ستون های سازه اصلی فراهم باشد.

 پس از اجرای ستون های سازه اصلی، با در نظر گرفتن محل بازشوهای دسترسی به طبقات پایین، آرماتوربندی و بتن ریزی دال کف طبقه همکف در تراز بالای شمع ها و دیوارهای پیرامونی اجرا شده بر روی ستون ها اجرا می گردد.

پس از تکمیل دال همکف و گیرش بتن دال، با استفاده از ماشین آلات مناسب، عملیات گودبرداری در محل بازشوها تا تراز سقف پایین تر ادامه می یابد و بعد از رسیدن به تراز سقف پایینی و مسطح (رگلاژ) نمودن کف زمین طبیعی و اجرای بتن مگر، نوبت به آرماتوربندی و بتن ریزی این سقف می رسد.

پس از تکرار مراحل و تکمیل عملیات و اجرای شالوده و خروج ماشین آلات، اقدام به آرماتوربندی و اجرای بتن لایه دوم اطراف ستون های فولادی و بخش داخلی دیوار دیافراگمی جهت باربری دائمی سازه می شود.

در موارد زیر روش ساخت از بالا به پایین یکی از روش های مناسب جهت پایدارسازی گود است.

سطح بالای آب زیرزمینی

محدودیت فضای عملکرد

تداخل با ترافیک خیابان های اصلی

عدم امکان اخذ رضایت از همسایه های مجاور

نیلینگ

نیلینگ یا میخکوبی یکی از روش های پایدارسازی گود های شهری می باشد. در پایدارسازی گود به روش نیلینگ، خاک توسط میلگردهای فولادی با قطر 28 الی 40 میلیمتر و در فواصل تقریبی 2 متر و زاویه 10 الی 20 درجه مسلح می گردد.

در روش نیلینگ ، عملیات خاکبرداری تا عمقی که خاک بتواند پایداری موقت خود را تا زمان گیرش دوغاب سیمان تزریق شده درگمانه حفظ کند، انجام می پذیرد. سپس حفاری گمانه ها بر اساس نقشه های اجرایی در فواصل معین انجام می گردد. سپس میلگرد  ها درون گمانه ها جاگذاری می شوند و جهت قرارگیری میلگرد ها در وسط گمانه از فاصله نگهدار استفاده می گردد.

پس از اتمام عملیات میلگرد گذاری و تزریق، نوار های زهکش جهت کاهش فشار آب پشت دیواره و هدایت آب در سطح دیواره کار گذاشته می شود.  سپس عملیات مش بندی به گونه ای که حداقل يک چشمه كامل با شبکه بعدی هم پوشانی داشته باشد، اجرا می گردد.

بعد از نصب شبکه های فولادی میلگرد، سطح دیواره با یک لایه 10 تا 20 سانتیمتری، بتن پاشی می گردد، تا با حفظ یکپارچگی بیشتر بین میخ ها از فرسایش خاک جلوگیری گردد. سپس یک صفحه فلزی به عنوان سر نیل بر روی دیواره قرار گرفته و توسط یک مهره به آرماتور درون گمانه متصل می گردد. سپس تمامی مراحل برای سایر ردیف ها  تکرار می گردد.

شرکت عمرانی و مهندسی ایستاسازه، با بهره گیری از مهندسین با تجربه، متناسب با شرایط هر پروژه، از روش نیلینگ و در صورت نیاز ترکیب آن با سایر روش های پایدارسازی، اقدام به گودبرداری ایمن و اصولی می نماید.

استرات

استرات یا مهار متقابل یکی از روش های پایدارسازی گود می باشد. از روش استرات یا مهار متقابل اغلب در گود های با عرض کم که امکان اسفاده از روش های نیلینگ یا انکراژ، به علت عدم اجازه همسایه ها وجود ندارد، استفاده می گردد.

در این روش، همانند روش سازه نگهبان خرپایی، اعضای عمودی در فواصل معین نصب می گردد و سپس با قراردادن عضو افقی بین این اعضای عمودی، جلوی تغییرشکل دیواره ها گرفته می شود.

در گودهای با عرض کم، به علت کمبود فضا جهت اجرای عضو مایل خرپایی، عملا روش سازه نگهبان خرپایی منتفی است و روش مهارمتقابل جایگزین مناسبی می باشد.

در روش استرات از اعضای فشاری جهت انتقال فشار خاک استفاده می گردد. اجزای تشکیل دهنده این روش به صورت زیر می باشد:

1) دیوار: در حقیقت دیوارها علاوه بر مقاومت در مقابل فشار خاک، حکم تکیه گاه اعضای فشاری را نیز بازی می کنند.

2) اعضای فشاری : اعضای فشاری یا مهارهای فشاری نقش انتقال فشار خاک را از یک دیوار به دیوار دیگر دارند که دارای انواع مختلفی هستند.

3) اعضای واسط: این اعضا وظیفه انتقال نیرو از دیوار به اعضای فشاری را دارند. اعضای واسط فشار خاک اعمال شده از دیوار را گرفته و به اعضای فشاری (استرات ها) منتقل می کنند. بنابراین استرات ها و اتصال آن ها بر اساس نیروی فشاری، اعضای واسط بر اساس نیروی برشی و خمشی و دیوار نیز بر اساس نیروهای ترکیبی طراحی می گردد.