امروزه دیگر بر کسی پوشیده نیست که با توجه به مشکلات و چالش هایی که بر سر تولید محصولات کشاورزی وجود دارد، امکان ادامه مسیر و روند کشاورزی به شیوه سنتی و تاریخی آن وجود نداشته و یا حداقل مستلزم تغییرات زیادی است. از جمله مشکلاتی که تأکید بر تولید محصولات کشاورزی خاص و برنامه هایی از قبیل خودکفایی محصولاتی از جمله گندم، برنج، گوشت و ... برای محیط زیست ایجاد کرده، می توان به مسائل فرونشست زمین، از بین رفتن و خشک شدن دریاچه و تالاب ها، افزایش مناطق بایر و از دست رفتن زمین های حاصلخیز اشاره کرد، که عمدتا به دلیل تخلیه بی رویه آب های زیرزمینی، کشت های غیراصولی و نامتناسب با منطقه محصولات مورد کشت و استفاده نادرست و گاه بی رویه از سموم و نهاده های شیمیایی رخ داده اند.
به کار بردن سیاست های کارشناسانه و اتخاذ تصمیمات درست توسط سیاست گزاران حوزه کشاورزی یکی از مهم ترین راه های حصول نتیجه مناسب در جهت به حداقل رساندن آسیب های محیطی کشاورزی و برداشت بیش ترین بهره وری پایدار در مقیاس کشوری می باشد. تهیه نقشه و الگوهای کشتی متناسب با شرایط اقلیمی هر منطقه و التزام رعایت آن توسط کشاورزان و زارعین و در نهایت ایجاد اطمینان و تضمین جهت بازاریابی محصولات از جمله روش هایی است که مسئولین و سیاست گزاران بخش کشاورزی با عنایت به آن ها می توانند هم زمان وضعیت معیشتی کشاورز، تولید محصولات زراعی و کشاورزی و حفظ و صیانت از محیط زیست را بهبود بخشیده و کنترل و نظارت بیشتری بر آنان داشته باشند.
تأسیس شرکت های دانش بنیان و حمایت از تحصیلکردگان بخش کشاورزی بی شک یکی از مؤثرترین راه ها، جهت افزایش بهره وری کشاورزی و جلوگیری از مشکلاتی مانند میوه ندادن درخت، خسارات آفات و فرسایش خاک ها خواهد بود. چرا که این شرکت ها از طریق استفاده هر چه بیشتر از دانش و ابزارآلات مدرن و به طور کلی تولید محصولات به روش مدرن، انتخاب محصولات جدید مقرون به صرفه و سازگار با شرایط اقلیمی و محیطی، استفاده از کودهای آلی و ارگانیک مانند هیومیک اسید به همراه کودهای NPK، افزایش پتانسیل کشور جهت فرآوری محصولات خام و بنابراین جلوگیری از صادرات آنان به صورت فرآوری نشده و فله ای، می توانند اشتغال زایی، بهره وری و رشد و توسعه هر چه بیشتر بخش کشاورزی را تضمین کنند؛ همان گونه که مطالعات در سطح کشورهای توسعه یافته و پیشرفته نیز نشان داده است که خصوصی سازی بخش های اقتصادی و به ویژه با حمایت های دولتی و با استفاده از نیروهای کارآمد و متخصص در هر رشته، می توان موفقیت را در آغوش کشید. بنابراین در کشور ما نیز می توان با دید مثبت نسبت به حمایت دولت از تأسیس و فعالیت شرکت های دانش بنیان نگاه کرده و امیدوار بود با توسعه هر چه بیشتر این شرکت ها و با هر چه بیشتر تخصصی عمل کردن در حوزه کشاورزی، بتوان بیش از پیش شاهد پیشرفت این بخش باشیم.
فناوری های غذایی و کشاورزی به طور خاص برای تولید مواد غذایی و ماشین آلات کشاورزی استفاده می شود. سنسورهای رطوبت و دما، رباتها، عکس برداری هوایی و فناوری GPS همگی در فعالیت های کشاورزی و تولید مواد غذایی استفاده می شوند. فنآوری های مدرن و سیستم های روباتیک مختلف برای توسعه کسب وکارهایی که کارآمد، ایمن و سازگار با محیط زیست هستند، استفاده می شوند. اتوماسیون برداشت، تراکتورهای مستقل، بذرکاری و علف های هرز، و هواپیماهای بدون سرنشین برخی از رایج ترین فناوری های کشاورزی هستند که توسط مزارع استفاده می شود.
افزایش تقاضا برای تولیدات کشاورزی در درجه اول باعث رشد بازار جهانی فناوری غذا و کشاورزی و محصولات می شود. علاوه بر این، افزایش جمعیت جهان باعث افزایش تقاضا برای محصولات غذایی می شود. در نتیجه، به رشد فناوری و بازار محصولات غذایی و کشاورزی جهانی در طول دوره مطالعه کمک خواهد کرد.
فن آوری های کشاورزی مدرن در مقیاس بزرگ تری توسط مزارع برای تقویت تولید محصولات کشاورزی استفاده می شوند. علاوه بر این، دولت ها در کشورهای در حال توسعه، مشوق های مطلوبی را برای حمایت از کشاورزان ارائه می کنند. بنابراین، این امر به طور قابل توجهی دامنه فناوری مواد غذایی و کشاورزی و بازار محصولات را در سال های آینده تقویت خواهد کرد.
افزایش ظرفیت مصرف کننده و افزایش آگاهی مصرف کننده در مورد ایمنی مواد غذایی، تقاضا برای فناوری و محصولات غذایی و کشاورزی و بازار محصولات را در دوره پیش بینی افزایش می دهد.
انتظار می رود دامنه رو به رشد پیشرفت های تکنولوژیکی رشد بازار را تسریع کند. علاوه بر این، کاهش قیمت ها فرصت های رشد سودآوری را برای رشد بازار فناوری غذا و کشاورزی و محصولات ایجاد می کند. علاوه بر این، افزایش آگاهی در مورد فن آوری های کشاورزی هوشمند، عمدتاً برای مدیریت مزرعه سرتاسر، اتوماسیون گلخانه ای، نظارت بر دام و غیره، به نفع بازار فناوری و محصولات غذایی و کشاورزی در طول دوره مورد مطالعه خواهد بود.
با این حال، هزینه های بالای مرتبط با فناوری و محصولات غذایی و کشاورزی ممکن است رشد بازار را محدود کند.