تیمی از دانشمندان دانشگاه امآیتی و دانشگاه براون نوعی زیستگاه مفهومی را برای بسطدادن اقامت فضانوردان روی ماه و دور از فرودگرشان ارائه دادهاند. با استفاده از این چادرهای قابلتورم، فضانوردان خواهند توانست از فرودگر فاصله بگیرند تا زمان بیشتری را روی سطح واقعی ماه سپری کنند. دو نفر میتوانند در این چادر قرصمانند بخوابند و این زیستگاه مملو از اکسیژن است. قرار است این چادر شرایطی را مهیا کند که دو فضانورد لباسهای فضاییشان را از تن درآورده و برای هشت ساعت و دور از فرودگر استراحت کنند.
بدین ترتیب آنها میتوانند پیش از بازگشت به پایگاه اصلی مدت زمان بیشتری روی ماه به کاوش بپردازند. این زیستگاه که طرح مفهومی آن ارائه شده، جایی بیش از خوابیدن است و از فضانوردان در مقابل پرتوهای نور خورشید محافظت کرده و غبار ماه را از آنها دور نگه میدارد. غبار ماه از لحاظ الکتروستاتی باردار است و به هر چیزی میچسبد؛ این غبار همچنین خطرناک بوده و هر دانه آن به تکههای شیشه شباهت دارد.