نیک وودمن، مدیر پردرآمد

نیک وودمن (Nick Woodman) تاجر و موسس و مدیرعامل شرکت گوپرو (GoPro) از پردرآمدترین مدیران آمریکایی است. گوپرو یک شرکت آمریکایی است که در زمینه گسترش، تولید و فروش دوربین‌های متحرک با کیفیت و رزولوشن بالا فعالیت دارد که اغلب به عنوان دوربین‌های ورزشی استفاده می‌شوند، به خصوص در فعالیت‌هایی که اغلب دارای پارامترهایی مثل سرعت، ارتفاع، سطح بالای فعالیت بدنی و لوازم بسیار تخصصی هستند که در اصطلاح به عنوان اکستریم اسپورت (extreme sports) شناخته می‌شوند. در سال 1997، وودمن کارشناسی‌اش را در رشته هنرهای تجسمی از دانشگاه کالیفرنیا(University of California) دریافت کرد و پس از پایان تحصیلاتش دو کسب‌وکار راه‌اندازی کرد.

اولین کسب‌وکارش، راه‌اندازی وب‌سایتی به نام EmpowerAll.com بود که در آن لوازم الکترونیکی می‌فروخت و دومین کسب‌وکارش یک پلتفرم بازی و بازاریابی به نام فانباگ (Funbug) بود که به کاربران شانس برنده شدن جوایز نقدی می‌داد. البته وودمن در این دو کسب‌وکار موفقیت چشمگیری نداشت و از آنها به عنوان تجربه‌ای الهام‌بخش برای گوپرو یاد می‌کند. وودمن در یکی از سفرهای تفریحی‌اش از یک دوربین 35میلی‌متری که با نواری لاستیکی به کف دستش بسته بود استفاده کرد تا بتواند از موج‌سواری‌اش فیلم بگیرد. او عکاسان آماتور دیگری مثل خودش را دید که سعی می‌کردند عکس‌هایی با کیفیت بالا از موج‌سواری‌شان بگیرند، اما مشکلات زیادی داشتند زیرا یا نمی‌توانستند به اندازه کافی به صحنه موج‌سواری نزدیک شوند یا قادر به خرید لوازم عکاسی با قیمت مناسب نبودند، اینگونه بود که این سفر، الهام‌بخش تاسیس گوپرو شد.

در 20‌سالگی شکست بخورید

وودمن با توجه به مدرک کارشناسی‌اش در هنرهای تجسمی می‌دانست چه کاری می‌خواهد انجام دهد تا برای زندگی دیگران خلاقانه باشد. «خودم را یک مخترع می‌دانستم و 30‌سالگی را برای رسیدن به موفقیتم تعیین کردم.» وودمن اعتقاد دارد که دهه 20‌سالگی، حداقل برای او، بهترین زمان برای ریسک‌های بزرگ است. بدون حضور فرزند در زندگی، بدون وام مسکن و بدون هیچ سرباری، آزاد هستید تا کارهایی را امتحان کنید که ممکن است نتوانید زمانی که مسئولیت‌های‌تان آغاز شد، انجام دهید.

اولین ریسک بزرگ وودمن راه‌اندازی شبکه بازی فانباگ بود: «راه‌اندازی فانباگ دومین شکست من بود. شکست اول من پاس نکردن درس اقتصاد در دانشگاه کالیفرنیا بود. تجربه فانباگ بسیار دردناک بود، نه به خاطر اینکه من شکست خوردم، بلکه به این دلیل که دیگران به من باور داشتند و من ناامیدشان کردم.» فانباگ به قیمت ناچیزی فروخته شد و سرمایه‌گذاران در این پروسه 4میلیون دلار خسارت متحمل شدند. در آن زمان وودمن 26 سال داشت و هنوز چهار سال تا زمانی که برای خودش تعیین کرده بود، زمان داشت. «در این دهه می‌توانید هر سال شکست بخورید. اگر شکست خوردید و خسارت‌های ناخواسته‌ای در کار نبود، به کارتان ادامه دهید. خیلی از ایده‌ها شکست می‌خورند و بسیاری هم موفق می‌شوند.»

نسبت به علایق‌تان وسواس داشته باشید

نیک وودمن نسبت به علایقش وسواس دارد و گوپرو چیزی بیشتر از وسواس برای او است: «نسبت به کارم حساسیت دارم. برای اینکه گوپرو به اینجا برسد هفت روز در هفته سر کار می‌رفتم و 20ساعت در روز کار می‌کردم. زندگی شخصی‌ام را برای پیشرفت کسب‌وکارم گذاشتم.» بعد از شکست خوردن در 26‌سالگی، حتی یک دقیقه از چهار سال باقیمانده تا 30سالگی‌اش را تلف نکرد و خودش را وقف کارش در گوپرو کرد: «دل‌تان برای این روزها تنگ خواهد شد.» پیشنهاد او برای کسانی که می‌خواهند کسب‌وکاری را آغاز کنند این است که علایق‌تان را پیدا کنید زیرا زمان، کار و تلاش‌تان هدر خواهد رفت اگر آنچه را که واقعا به آن اشتیاق دارید، پیدا نکنید. حتی اگر اشتیاق مسئله‌ای نیست که به سادگی بتوان آن را وارد تجارت کرد، به دنبالش باشید. ممکن است اشتیاق اساس کسب‌وکارتان نباشد، اما این فاکتور می‌تواند منجر به ایده‌های بزرگ شود. «گاهی اوقات این اشتیاق ما را به جایی هدایت می‌کند که کسی را ملاقات کرده‌ایم و این ملاقات منجر به رابطه‌ای می‌شود که به ایده‌ای ختم می‌شود و نتایج بیشتری در پی خواهد داشت.»

خودتان باشید

وودمن به دانشگاه کالیفرنیا رفت تا تجارت بخواند، علاقه‌ای که احساس می‌کرد باید دنبالش برود. بعد از قبول نشدن در درس اقتصاد، او دوباره تلاشش را کرد، اما فهمید که این علاقه او نبود و همین مسئله او را به عقب بازگرداند. در همین زمان او رشته هنر را کشف کرد: «من کلاس‌های نویسندگی، بازیگری و هنرهای تجسمی را گذراندم و عاشق هنر شدم. با خودم گفتم اگر این کاری است که من واقعا عاشقش هستم، پس باید آدم بزرگی در این رشته شوم.» مدرک هنرهای تجسمی وودمن چیزی فراتر از مجسمه‌سازی به او آموخت. او یاد گرفت چگونه با مخاطبش تعامل کند و دیگران را به باور در مورد دیدگاه‌های‌شان برساند: «من هر روز از مدرکم استفاده می‌کنم. من آنچه را که بودم تغییر ندادم. خودتان باشید و جهان به خاطر آنچه که هستید دوست‌تان خواهد داشت.»