منافع ملی جایگزین تضادهای صنفی در اتاق بازرگانی شود

تا چندی دیگر انتخابات اتاق بازرگانی تهران برگزار می‌شود و فعالان اقتصادی پایتخت تصمیم خود را برای چگونگی اداره اتاق یا همان پارلمان بخش خصوصی به منصه ظهور می‌گذارند‌. نكته اینجاست تاكنون هركدام از ما فعالان اقتصادی جایی را در اتاق بازرگانی اشغال كرده‌ایم و به توسعه صنف و سندیكای خود پرداخته‌ایم‌.  اما تا چه اندازه این توسعه با منافع ملی همسو بوده و از بخشی نگری فاصله داشته است؟

کافی است به وضعیت محیط زیست كشورمان نگاهی بیندازیم؟ آیا بحران آب و خشك شدن تالاب‌ها یا خشك شدن رودخانه‌ها از رفتار و مدیریت نامتوازن ناشی شده است؟ اگر هدف، توسعه پایدار كشور باشد بدیهی است كه نمی‌تواند فقط توسعه بخش‌هایی از صنعت، بازرگانی، معدن، كشاورزی و نظایر آن را ببیند و بخش‌هایی را به فراموشی بسپارد‌. بنابراین اگر هدف، توسعه پایدار كشور نباشد، هر سیاست‌گذاری به شكست منجر خواهد بود‌.

برای همین فرصت آن است كه فراتر از صنف و اتحادیه‌های‌مان به‌عنوان كارآفرینان و فعالان اقتصادی گرد هم آییم و به مسائلی فكر كنیم كه منافع همه ما را در بر بگیرد‌. حال كه هم دولت و هم مجلس بر كوچك‌سازی دولت و خصوصی‌سازی تاكید دارند باید مسیر توسعه اقتصادی كشور به درستی تعیین شود، نه اینكه از زبان دكتر لاریجانی، رییس مجلس بشنویم كه می‌گوید «بخش دولتی خودش را بزك كرده و به‌عنوان بخش خصوصی جا زده است.» همین جمله به تنهایی نشان می‌دهد كه مسیر خصوصی‌سازی تاكنون فقط به سمت شكست رفته است‌. در عین حال قانون بهبود فضای كسب و كار قرار بود به‌عنوان كاتالیزور این روند عمل كند و ماده ٩١ قانون برنامه چهارم نیز در همین راستا شكل گرفته بود‌.

حال پرسش این است كه نسخه شفابخش برای بازكردن این قفل مانده بر سر راه خصوصی‌سازی صحیح و رشد اقتصادی كشور را كجا می‌توان یافت؟  در پاسخ به این پرسش باید گفت تنها جایی كه می‌تواند در این زمینه موثر باشد اتاق بازرگانی یا همان پارلمان بخش خصوصی است‌. اتاق بازرگانی جایگاه قانونی برای این تاثیرگذاری دارد‌. اما متاسفانه باید بگوییم كه اتاق بازرگانی نقش و جایگاه قانونی خود را فراموش كرده است‌.

از سوی دیگر ما در اتاق با تضادهایی مواجه‌ایم‌. برای مثال بخش سنتی اقتصاد ما در اتاق به دنبال رونق بازار است‌. در مقابل بخش ما كه شركت‌های ساختمانی هستند به دنبال رونق پیمانكاری در اتاق‌اند‌. این وضع نباید در اتاق بازرگانی ادامه پیدا كند‌. این اشكال كار اتاق بازرگانی است‌. بنابراین باید كاری كرد كه فرهیختگان اقتصادی و بازرگانی برای آینده اتاق بازرگانی به‌عنوان یك وظیفه ملی پای صندوق رأی بیایند‌.

* عضو هیات موسس کانون کارآفرینان توسعه گرا