گران شدن نان باید براساس آمارهای علمی و قابل درک انجام شود و عواملی که باعث گرانی نان شد نیز باید مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. در سالهای اخیر، قیمت بسیاری از کالاها، خدمات و دستمزدها افزایش یافت اما نرخ نان ثابت ماند. این موضوع مشکلاتی را برای نانوایان به وجود آورد. اگر این افزایش قیمتها در نان ایجاد نمیشد، کیفیت نان زیر سوال میرفت و کمفروشیها ادامه یافت. به هر روی با این تصمیم دولت و گران شدن بیش از 30 درصدی قیمت نان، دستگاههای دولتی به هوش باشند تا هرج و مرجی در میان مردم ایجاد نشود و رسانهها نیز وظیفه دارند بهدرستی در این زمینه اطلاعرسانی کنند.
مجلس در سطح کلان بر دستگاههای مربوط نظارت میکند اما نظارتهای اصلی در زمینه کم فروشی و کیفیت نان بر عهده مردم است. مجلس بهعنوان نماینده مردم برکلیات نظارت میکند و نمیتواند وارد جزییات شود. ما در سطح کلان از منافع مردم (مصرفکننده و تولیدکننده) حمایت میکنیم.
به اعتقاد من که نماینده مردم و دلسوز آنها و کشورم هستم، موضوع آزادسازی قیمتها باید بهصورت جدی پیگیری و اجرایی شود. زمانی که آزادسازی واقعی اقتصادی انجام شود دیگر مردم خودشان بر بازار نظارت خواهند کرد و کسی نمیتواند گرانفروشی یا کم فروشی کند. دولت در بخش آرد و نان، یارانه میپردازد اما کنترلی روی آن نمیشود و مجلس عزم کرده که جلوی رانتها و رانتخواریها را بگیرد. بنابراین تا زمانی که یارانه باشد، رانت هم هست. اقتصاد یارانهای یعنی پرداخت رانت که در بخش آرد و نان این موضوع را شاهدیم. هر جا یارانه باشد رانت هم در پی آن پدیدار میشود. پرداخت یارانه به تولید، خیانت به مردم و کشور است.
راهکار برونرفت از اقتصاد یارانهای و رانتی، رسیدن به تولید و اقتصاد آزاد است. در فرهنگ کار و سرمایهگذاریها باید به معنای اعم اقتصاد آزاد دست یابیم. اقتصاد بیمار و نحیفی داریم که برای سلامت و بازیابی آن باید همه بخشها کمک کنند. البته رسانهها در این میان نقششان مهمتر و برجستهتر است و بر این اساس وظایفشان نیز سنگینتر خواهد بود.
نتیجه اینکه مجلس مدافع گران شدن نان نیست اما از حقوق تولیدکننده و مصرفکننده حمایت میکند. به بیان دیگر ما (نمایندگان مجلس) در پی اجرای عدالت هستیم.
* عضو کمیسیون اقتصادی مجلس