با نگاهی به مسیر زندگی ثروتمندترین افراد دنیا یا بررسی لیست بزرگترین برندهای جهان بهراحتی متوجه میشویم که مدیران و صاحبان ثروت به اصلیترین فاکتور در مشتری یعنی «نیاز» توجه ویژهای داشتهاند، گاهی این نیاز در بستر جامعه وجود داشته و سرمایهگذار آن را یافته و عنصر موردنظر یا خدمت مربوطه را تولید کرده است و گاهی هم مدیران و سرمایهگذاران ابتدا نیاز را در مخاطب ایجاد کرده و سپس خود با تولید، به آن نیاز پاسخ میدهند.
در این بین اگر جزئیتر نگاه کنیم، اغلب کالاهایی که مربوط به نیازهای اولیه انسانند مانند خوراک، پوشاک و امنیت همواره برای مشتری در اولویتاند اما پس از اینها سرمایهگذاریها در حوزههای گردشگری و تفریح مردم هم از دسته سودآورترین سرمایهگذاریها به حساب میآیند چرا که اکثر مردم دنیا توجه ویژهای هم به شادی و تفریح خود و اطرافیانشان دارند. با این مقدمه شاید متوجه شده باشید که گزارش امروز درخصوص سرمایهگذاری روی یکی از نیازهای انسان امروز است، این نیاز تفریح و ورزش است که در برخی کشورها توجه بیشتری به آن دارند و در برخی دیگر اهمیت کمتری برایش قائلند.
هیجان و تفریح در کنار آموزش
گزارش امروز قصد دارد سرمایهگذاری در احداث مجموعه كارتینگ و موتورسواری را بررسی کند. کارتینگ نوعی اتومبیل کوچک و یک نفره است و بهنحوی طراحی شده که مرکز ثقل آن در هفت سانتیمتری زمین قرار دارد و راندن با آن خطری برای فرد ندارد، این خودرو بهنحوی ساخته شده است که حالات دینامیکی خودروهای مسابقهای را داشته و رانندگی با آن دارای جنبههای ورزشی، آموزشی و تفریحی است. به علاوه موتورسواری در این مجموعه یكی دیگر از ورزشهای هیجانانگیز است که در دو شاخه اصلی موتور كراس (نمایشی) و ریس (سرعتی) انجام میشود. رونق کارتینگها علاوه بر اینکه میتواند سودآور و درآمدزا باشد باعث جلوگیری تفریحات ناسالم مانند موتورسواری و اتومبیلرانی خارج از هنجار در اتوبانها و سطح شهر میشود اما متأسفانه در ایران چندان توجهی به نسبت سایر کشورها به کارتینگ نمیشود. در این گزارش قصد داریم چرایی این مسئله و چگونگی ورود به بازار این ورزش مهیج را بررسی کنیم.
تهدیدی برای سرمایهگذاران
برخی کارشناسان در حوزه سرگرمی و تفریح معتقدند ایرانیان اصولا چندان هزینهای در سبد هزینههای خود برای تفریح و شادی کنار نمیگذارند و این بزرگترین تهدید برای سرمایهگذاران حوزه سرگرمی و گردشگری در کشور به شمار میآید. برای حل این مسئله باید پژوهشهای علمی انجام شود تا اولاً صحت ادعای بالا ثابت و دوما دلایل آن آشکار شود که تفصیل این موضوع در گزارش پیشرو نمیگنجد اما برای افرادی که میخواهند به این حوزه ورود پیدا کنند در نظر گرفتن این تهدید نکته حائز اهمیتی است و باید به آن توجه شود.
تفکیک طبقاتی
یکی دیگر از مشکلاتی که سرمایهگذاران این حوزه باید در نظر بگیرند محدودیتهای این ورزش برای اقشار مختلف جامعه است، اگر بخواهیم صادق باشیم مسئله اساسی شاید برای بسیاری از اقشار جامعه هزینه بالای این سرگرمی باشد بهگونهای که در کمترین مبلغ برای هر یک ربع موتورسواری باید 25هزار تومان و برای هر شش دقیقه کارتینگ 25 هزار تومان به نرخ امروز پرداخت کنید و هیچکسی برای صرفاً یک ربع موتورسواری به کارتینگ نمیرود پس بالطبع مبلغ بیشتری برای هربار رفتن به این مکان باید کنار گذاشت.
رضا سرشناس یکی از مشتریهای همیشگی کارتینگ در تهران در این خصوص به «فرصت امروز» میگوید: من، همسر و پسرم برای هر بار رفتن به کارتینگ و دو ساعت وقت گذراندن چیزی بین 300 تا 400 هزار تومان هزینه میکنیم، پرداخت این مبلغ برای بسیاری از افراد جامعه مقدور نیست و البته نمیتوان گفت هزینه تمام شده برای صاحب سرمایهگذاری بالاست که اینقدر بهرهمندی از این ورزش برای مردم گران تمام میشود. به نظر من اصلیترین دلیل گران بودن این ورزش نبودن مشتری و کم بودن تعداد مشتریان است که کارتینگ ناچار میشود هزینههای خود را بالا برده و از جیب معدود افرادی که استفاده میکنند بگیرد.
اما مزیتهای بیبدیل
بهرغم تهدیدهایی که برای این سرمایهگذاری برشمردیم باید در نظر گرفت که هر کسبوکاری مزیتهای مختص به خودش را هم دارد، این کار هم مزیتهای زیادی دارد که میتواند برگ برندهای برای صاحبان آن باشد. ابوالقاسم ایرجی، مدیرعامل کانون جهانگردی و اتومبیلرانی درخصوص مزیتهای این سرمایهگذاری به «فرصت امروز» میگوید: نخستین مزیت این کار تعداد کم و محدود فعالیتهایی است که در ایران وجود دارد. در واقع این کم توجهی بخشخصوصی دریچهای مناسب برای فعالان بالقوه این کار به حساب میآید. همچنین یکی دیگر از مهمترین مزیتهای کارتینگها این است که کارکردهای زیادی دارند، یعنی علاوه بر کارکرد تفریحی و گردشگری میتواند برای ایجاد مهارت مخصوصا در سنین پایین به کار گرفته شود، اغلب افراد هنگام تصادف در شهر یا جاده معمولاً مهارت فیزیکی کافی برای کنترل خود و خودرو را ندارند اما کارتینگها با امنیت بالا، به خوبی میتوانند سرعت عکسالعمل فرد را در برابر اتفاقات غیرمترقبه بالا ببرند. به علاوه مهارت راندن خودرو در فرد بالا میرود.
ایرجی میافزاید: از دیگر مزایای کارتینگها میتوان به توانایی آن در قانونمند کردن افراد در بحثهای عملی اشاره کرد. در نهایت چون گرایش جوانان و نوجوانان ایرانی به اتومبیلرانی و موتورسواری زیاد است میتوان با مدیریت صحیح یک مجموعه به خوبی مشتریان را جذب کرد. در نهایت یکی دیگر از مزایایی که کارشناسان به آن اشاره میکنند اعتیاد در این کار است، البته اعتیاد به این کار اصلاً مخرب نیست و بهگونهای وابستگی به هیجان و سرعت است که در بین جوانان ایرانی به خوبی دیده میشود و همین میتواند مزیت خوبی برای این کسبوکار به شمار آید.
درآمد حرف اول و آخرتان نباشد
اما سلمان یارمحمدی بهعنوان دبیر کارگروه خودروهای کلاسیک کانون اتومبیلرانی و جهانگردی درخصوص آینده کارتینگها در ایران به «فرصت امروز» میگوید: توجه دولت یازدهم به مقوله آموزش و حضور در جوامع بینالمللی زیاد است و ما هم تلاش میکنیم با کمک دولت و همکاری بخشهای خصوصی بر حسب امکانات و شرایطی که داریم در این بخش بهصورت حرفهای ورود پیدا کنیم.نکته اساسی این است که کارگزاران و سرمایهگذاران این مجموعهها نباید صرفاً به مسئله درآمد فکر کنند و بحثهای آموزشی را بیشتر در نظر بگیرند. وی میافزاید: ایران در این شاخه بیش از 100 سال قدمت و نزدیک به 90 سال بهصورت رسمی حضور دارد، پس نباید نسبت به این شاخه بیتفاوت بود.
سرمایهگذاری بالا، درآمد معقول
یارمحمدی درخصوص سرمایههای مورد نیاز برای راهاندازی یک مجموعه کارتینگ میگوید: کارتینگها انواع متفاوتی دارند و براساس وسعت کار و خدماتی که ارائه میکنند سرمایههای مختلفی هم در کار نیاز است، اما در کوچکترین حالت برای راهاندازی یک مجموعه کارتینگ شما به حداقل 7هزار متر فضا نیاز دارید که شهرداریها و میراثفرهنگی در اکثر شهرها میتوانند این فضا را در اختیار شما برای احداث مجموعهقرار دهند. برای شروع کار حداقل با 10 ماشین کارت و برخی مجموعهها مانند کافیشاپ و فروشگاه، مرکز آموزش، انبار و کلاسهای داوری حداقل یک میلیارد سرمایه اولیه نیاز دارید، اگرچه این سرمایهگذاری مبلغ زیادی به نظر میرسد اما سود معقولی که از این کار به دست میآید میتواند پاسخگوی سرمایهگذاری شما باشد. وی میافزاید: برای چنین مجموعهای حداقل 200 نفر هم اشتغالزایی میشود که از جمله مربیها، کادر فنی و خدمه هستند. یارمحمدی درخصوص مجوزهای راهاندازی میافزاید: مهمترین مجوزها را باید از شهرداری و میراثفرهنگی و کانون جهانگردی و اتومبیلرانی اخذ کنید.