فصل دوم کاوش در تپه‌های شرق ایران پایان یافت

مسئول حوزه پژوهش و مطالعات اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری خراسان جنوبی گفت: فصل دوم کاوش باستان‌شناسی در تپه‌های تخچرآباد بیرجند پایان یافت.

به گزارش ایسنا و به نقل از روابط عمومی میراث فرهنگی خراسان جنوبی، سیداحمد برآبادی گفت: هدف اصلی از کاوش فصل دوم شناسایی پلان بیرونی بنا بود، به همین دلیل کاوش در بخش بیرونی دیوار و فقط با برداشتن شن‌های دست ریز بیرون بنا انجام گرفت که به این ترتیب حدود نیمی از پلان بیرونی بنا شامل دیواری خشتی که سه برج به آن الحاق شده، به‌دست آمد.

وی افزود: همچنین در این فصل مشخص شد در دوره اشکانی از بخش بالایی تپه با اضافه کردن ساختارهای کوچک و محدود خشتی بار دیگر از تپه تخچرآباد استفاده کرده‌اند.

مسئول حوزه پژوهش اداره کل میراث فرهنگی خراسان جنوبی گفت: پرشدگی بنای باستانی تخچرآباد بیرجند، فقط چهار نمونه مشابه، آن هم در غرب ایران دارد که نزدیک‌ترین آنها به تپه تخچرآباد محوطه‌هایی در نزدیکی قم است.

وی بیان کرد: تمام نمونه‌های پیشین به اواخر دوره ماد و اوایل دوره هخامنشی تاریخ‌گذاری می‌شوند و شباهت‌های سفالی و همچنین آزمایش‌های انجام شده بر همزمانی بنای باستانی تپه تخچرآباد با محوطه‌های مذکور صحه می‌گذارد.

برآبادی گفت: صرف هزینه مالی و زمانی، برای پرکردن چنین بناهایی سبب شده پژوهشگران متفق‌القول به کاربری آیینی- مذهبی چنین بناهایی تاکید کنند و از چنین دیدگاهی، پرکردن بناها به خاطر حفظ حرمت و قداست آنها بوده است.

وی یادآورشد: کشف بنایی با چنین ویژگی‌هایی در شرق ایران و نزدیک به شهر بیرجند با بیش از 1500 کیلومتر فاصله با نمونه‌های غرب ایران بسیار شگفت‌انگیز و حائز اهمیت فراوان بوده و می‌تواند نشانگر اهمیت منطقه خراسان جنوبی در دوران ماد و هخامنشی باشد.

به گفته مسئول حوزه پژوهش و مطالعات اداره کل میراث فرهنگی خراسان جنوبی، قدمت این تپه به حدود 2600 سال پیش برمی‌گردد.

برآبادی ادامه داد: فصل نخست کاوش تپه تخچرآباد در سال 1388 و به طور محدود انجام شد که منجر به شناسایی یک بنای خشتی شد که کاملا با لایه‌های متناوب سنگ و خشت به طور آگاهانه پرشده است و سپس به منظور پوشیده شدن بنا از انظار بنا را با شن پوشانده‌اند.

وی خاطرنشان کرد: تپه تخچرآباد تپه کوچکی در 25کیلومتری شمال شرق بیرجند است که حدود 45 متر قطر و چهار متر ارتفاع دارد و در سال 1380 به شماره 5135 در فهرست آثار ملی ثبت شد.