مدرسه اقتصاد لندن به تازگی در مطالعهای نشان دادهاست که فرزندان ارشد خانواده از فرزندان دیگر باهوش ترند. این مؤسسه مطالعاتی با بررسی روی 5 هزارکودک از نوزادی تا سن 14 سالگی به این نتیجه رسیدهاند که فرزندان اول از عملکرد بهتری در تحصیل نسبت به فرزندان بعدی برخوردار می شوند.
به نوشته روزنامه گاردین، پژوهشی که در دانشگاه ادینبورگ با همکاری دانشگاه سیدنی انجام شد، نشان میدهد که فرزندان اول خانواده، نسبت به برادرها و خواهرهای کوچکتر خود، بهره هوشی بالاتری دارند و از مهارتهای تفکر بهتری برخوردارند. براساس یافتههای این پژوهش، این مسئله میتواند به این دلیل باشد که بچههای بزرگتر تحریکهای ذهنی بیشتری دریافت میکنند.
محققان متوجه شدهاند که والدین توجه بیشتری به فرزندان اول نسبت به فرزندان بعدی خود میکنند. با تولد فرزندان بعدی، تمرکز والدین روی فعالیتهای اکتسابی کودکان از جمله مطالعه، صنایع دستی و یادگیری موسیقی کمتر میشود.
در واقع، محققان تحریک روانی والدین را عامل اصلی این تفاوت میدانند. پدر و مادر برای فرزند اول معمولا فرصت بیشتری دارند تا به فعالیتهایش رسیدگی کنند. یکی دیگر از تفاوتها در میزان هوش فرزندان اول و بعدی، در میزان مسئولیتپذیری آنهاست. فرزندان بزرگتر معمولا مسئولیتپذیری و نفوذ بیشتری دارند که به بهرهبردن بیشتر از هوش آنها منجر میشود. به این ترتیب که ظرفیت فکری خود را به این روش گسترش میدهند.
مدرسه اقتصاد لندن در مطالعه خود توضیح میدهد که این تفاوتها در یادگیری زبان، ریاضیات و درک مطلب فرزندان اول و فرزندان بعدی نمودار میشود.
شکاف تفاوت میان تواناییهای فرزندان از همان یک سالگی مشخص میشود. محققان توضیح میدهند که در درازمدت فرزندان ارشد خانواده بهتر آموزش میبینند و در نتیجه در بزرگسالی حقوق و دستمزد بهتری نسبت به فرزندان بعدی دریافت میکنند. اما فرزند ارشد خانواده بودن همیشه هم خوب نیست.
طبق پژوهشی که در سال 2009 انجام شد، فرزندان اول خانواده دو برابر بیشتر از خواهر و برادر کوچکتر خود، برای کسب موفقیت در مدرسه تحت فشار هستند.
نتایج بهدست آمده نشان میدهد برخورد والدین با فرزندان اول در زمانیکه نمرات ضعیفتری در مدرسه کسب میکنند، در مقایسه با فرزندان بعدی بسیار سختگیرانهتر است.
والدین این رفتار سختگیرانه را بهعنوان یک الگوی نظم، تنها برای فرزندان اول اعمال میکنند و در برخورد با فرزندان بعدی رفتار اهمالگرایانهای از خود بروز میدهند، به همین علت فرزندان اول از عملکرد تحصیلی بهتری در مدرسه برخوردار هستند.
البته مطالعه دیگری از سوی یک آکادمی علوم آمریکایی با بررسی حدود 20 هزار نفر به این نتیجه رسیدهاست که ترتیب تولد تأثیری روی ویژگیهای فردی ندارد. محققان این پژوهش دریافتهاند که ویژگیهای خلق و خویی و صفات به ترتیب تولد افراد ارتباطی ندارد.