سرمایهگذاری هوشمند در شرایط اقتصادی امروز میتواند عاملی در موفقیت صاحبان سرمایه و همچنین علاقهمندان به سرمایهگذاری باشد. اما این سوال که کدام بخش از موقعیتهای سرمایهگذاری میتواند برای این افراد مناسب باشد همواره جزو مهمترین درگیریهای ذهنی آنهاست. گروهی اعتقاد دارند صنعت و برخی میگویند بهترین گزینه سرمایهگذاری در عصر حاضر بخش خدمات است.
سرمایهگذاری برد-برد در مجموعههای تفریحی
محمود مطلبی، مشاور سرمایهگذاری در اماکن اقامتی - تفریحی، درباره اهمیت سرمایهگذاری در زمینه مراکز اقامتی- تفریحی به خبرنگار «فرصت امروز» گفت: با توجه به گسترش روزافزون صنعت گردشگری یا همان صادرات نامرئی سرمایههای سرگردان انبوهی در این بخش آرام گرفتهاند. اما همانطور که میدانید این تنها بخش هتلداری یا اجرای تورهای گردشگری نیست که میتواند ارزش افزوده قابل توجهی برای صاحبان سرمایه ایجاد کند.
مطلبی در ادامه افزود: شاید در صنعت گردشگری روزگاری فقط تصور بر این بود که احداث هتل میتواند گزینهای مناسب برای سرمایهگذاری باشد اما اکنون با توجه به توسعه بخشهای مختلف گردشگری میبینیم کمپلکس (مجموعههای) تفریحی - اقامتی میتواند عاملی در تامین نظر صاحبان سرمایه شناخته شود.
بهعنوان مثال اگر به مجموعههای تفریحی - اقامتی کشورهای گردشگرپذیر توجه داشته باشید میبینید گردشگران هنگام ورود به این مجموعهها برای یک دوره یک روزه تا چند هفتهای متناسب با برنامههایشان واقعا نیازی به خروج از آن مجموعه ندارند.
این مشاور سرمایهگذاری در ادامه تاکید کرد: علاقهمندان به این نوع سرمایهگذاری لازم است به این نکته توجه داشته باشند که درصورت سرمایهگذاری در اینگونه مجموعهها ارزش افزوده سرمایهگذاری تصاعدی بالا خواهد رفت چون هر یک از سوژههای سرمایهگذاری به نوبه خود جداگانه برای سرمایهگذاران ارز ایجاد خواهدکرد.
مطلبی در ادامه به جزیره جیجو در کرهجنوبی اشاره کرد و افزود: این جزیره از نظر جغرافیایی در منطقه دور افتاده میان دریا قرار دارد که تنها 5 هتل زنجیرهای در آن وجود دارد، اما تفریحات ایجاد شده در این هتلها میتواند برای یک ماه تمام هر گردشگری را به خود مشغول کند چون سرمایهگذاران از برگزاری جشنوارههای غذا تا انواع و اقسام تفریحات ساحلی را در این منطقه مهیا کردهاند و همین الگوی سرمایهگذاری را میتوان در ایران ایجاد کرد.
این مشاور سرمایهگذاری معتقد است طراحی و ساخت چنین مجموعههایی از سوی کارشناسان و مشاوران دقیقا مثل حلقههای زنجیر به یکدیگر متصل خواهد شد چون هر یک از سوژههای موجود عاملی برای رونق حلقه بعدی خواهند بود. بهعنوان مثال سرمایهگذاری در محل اقامت بهگونهای صورت میگیرد که متناسب با ظرفیت سالنهای تفریحی و ورزشی باشد.
این درحالی است که سالنهای تفریحی و ورزشی به نوعی خدماترسانی میکنند که ناخودآگاه مسافران و گردشگران را برای گذراندن یک دوره کوتاه از روز به خود مشغول کند و برای باقی روز آنها را به حقله بعدی مثل رستورانها، مراکز خرید و... راهنمایی میکند و به این ترتیب زنجیرهای از ارزش افزوده در یک مجموعه ایجاد خواهد شد.
از صنعت خسته شدم رفتم سراغ مرکز اقامتی - تفریحی
یحیی امینی مالک هتل بالی در منطقه خور و بیابانک که هفتاد سال سن دارد، در این زمینه به خبرنگار «فرصت امروز» گفت: پیش از انقلاب در صنعت هتلداری مشغول کار بودم و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دنبال صنعت رفتم. اما از آنجا که صنعت روی خوش به من نشان نداد سر به بیابان و زادگاه پدری گذاشتم و با همان حرفه قدیمی خود را مشغول به کار کردم.
امینی در ادامه افزود: روزهای ابتدایی آغاز کار همسر و اغلب بستگان مرا سرزنش میکردند که چطور برای سرمایهگذاری و ایجاد کسبوکار به این منطقه دور افتاده علاقهمند شدم و در نهایت با تجربهای تلخ مجبور به کوچ دوباره به شهر خواهم شد.
اما از آن تاریخ تا امروز که بیش از یک دهه گذشته همه نظرهایشان را تغییر دادهاند و حتی همسرم پابهپای من در اداره این مرکز اقامتی - تفریحی بنده را همراهی میکند. این سرمایهگذار در بخش خدمات گردشگری با اشاره به تلاش بیوقفه پنجساله خود گفت: باوجود تمام مشکلات و همچنین ناملایمات طبیعی توانستم این واحد اقامتی را با بیش از 30 اتاق در دو بخش مدرن و سنتی تکمیل و در سال 1388 کار را آغاز کنم که تا به امروز حضور مسافران در این تفرجگاه بیوقفه ادامه داشته است.
از تصمیمیکه گرفتم راضی هستم
وی درباره ارزش افزوده و میزان اشتغالزایی این نوع سرمایهگذاری نیز معتقد است، اگرچه عشق به کار و نوع سرمایهگذاری باعث شده تاکنون درباره دخل و خرج محل کارش چرتکه نینداخته باشد اما اینقدر کافی است که بدانیم سود حاصل از این نوع توانسته زندگی چندین خانواده را اداره و تمام کسبه منطقه خور را به خود مشغول کند. بهصورتی که از تاکسیران گرفته تا نانوا و کشاورز منطقه به واسطه حضور مسافران در این مرکز اقامتی از کسبوکارشان رضایت دارند و درآمدی قابل قبول برای خانواده خود به دست میآورند.
به گفته این سرمایهگذار در بخش خدمات گردشگری، اشتغالزایی واحد تحت مدیریتش در فصول پرتقاضا به بیش از 20 نفر خواهد رسید و در ایام معمول چیزی حدود 14 نفر در آن مرکز بهصورت دائم مشغول به کار هستند اما لازم است بدانیم تقریبا 400 نفر بهصورت غیرمستقیم به دلیل احداث این مرکز
تفریحی – اقامتی مشغول کار میشوند.
امینی که در ابتدای کار تنها 700 میلیون تومان سرمایهگذاری کرده است، پس از نزدیک به یک دهه فعالیت اقتصادی در این مرکز به خبرنگار ما گفت: اگرچه من سه هزار متر زیربنا در این منطقه ایجاد کردم، اما ارزش افزوده کار در اجاره اتاق به مسافران و متقاضیان استراحت در این مرکز نیست، چون متوجه شدم برای جلب نظر مخاطبان به این منطقه بیابانی باید انگیزههای بیشتری به غیراز کیفیت اتاق داشته باشیم و به همین دلیل سراغ ارائه خدمات جانبی مثل برگزاری تورهای شاد بیابانگردی و همچنین تولید و فروش صنایع دستی نیز رفتم.
یحیی امینی با تاکید براینکه استقبال روزافزون مسافران از اقامت در مناطق کویری میتواند عاملی برای گسترش سرمایهگذاریهای اینچنینی باشد، افزود: همه میدانیم سالهاست که مسافران و گردشگران ماجراجو برای تجربه زندگی در کویر به کشورهای همسایه ایران سفر میکنند درحالی که اگر سرمایهگذاران به این مناطق توجه نشان دهند و مراکز اینچنین با استانداردهای بالا را در اقصی نقاط صحراهای کشورمان مهیا کنند هرسال میتوانیم میلیونها دلار ارز برای اقتصاد کشورمان به ارمغان آوریم، این درحالی است که جوانان مناطق یاد شده به جای اینکه برای کوچ کردن به شهرهای بزرگ فکر کنند به دنبال ارائه خدمات هرچه بیشتر به مسافران منطقه خواهند بود.